நீயும் நானும் யாரோ இன்று நினைவில் வாழக் கற்றது நன்று

யாரிடம் சொல்வேன் நான்
என்மீது மட்டுமல்ல
எனக்குள்ளும் மோதியது நீதானென்று

வேறிடம் அறிந்தில்லையோ
கூறிடவியலா அவ்விடத்தில்
உன் விரல் பட்டதை
யாரிடம் சொல்வேன் நான்

அனுமதிபடிவம் தனை
முண்டியடித்து பெறல்வேண்டி
அண்டியணைத்து நீ என்னில் விழுந்ததை
யாரிடம் சொல்வேன் நான்

கல்லூரியில்மட்டுமல்ல
உன்னிடமும் நான் சேர்ந்தது
அந்த நொடிப்பொழுதுதான்

அடுத்தடுத்த கேள்விகளால்
எனை ஒவ்வொருவராய் கேட்டபொழுதும்
நான் மட்டும் மீண்டும் மீண்டும் நின்று
திளைக்கின்றேன் அந்த நொடிப்பொழுதினில்

எத்தனையோ வேண்டுதலுக்குபின்
இருவருமாய் இணைந்துகொண்ட
அந்த பட்டப்படிப்புக் களங்கள்
வருடங்களை வருடிக்கொண்டு
காதல்சொல்லி களித்த பொழுதுகள்

வகுப்பறை பயணங்களில் நமை
கணவன்மனைவியாய் காதில்விழ
பேசிய பேச்சுக்களை - ரசித்து
பொய்யாய் கோபித்த தருணங்கள்

போட்டியிட்டு படித்ததும் பின்
கண்கள் கட்டியணைத்து
காற்றில் முத்தமிட்டு
விரல்வருடிய நாட்களுமாய்

அத்தனையும் கணித்துவைத்த எனக்கு
எப்படி தெரியும் கல்யாணம் பேசிசென்றது
உற்றசொந்தம், கொண்டபந்தம் என
எத்தனையோ விளக்கங்கள்

என்கண்கள் மட்டும் உனை
கொஞ்சம்கொஞ்சமாய்
கண்ணீர்வழி துப்பிவைத்தது

ஆயிரம் கனவுகள் உன்னோடு
அவ்வளவும் கருகியது மண்ணோடு
காதலிக்க சொல்லியவள் அன்று
காதலித்தை சொல்லமுடியாமல் இன்று

கல்யாண காகிதம் ஒன்று உன்
கைகளில் தவறாய் கிடைத்திருந்தாலும்
வந்துவிடாதே - என்னால்
தாங்கிக்கொள்ள முடியாது உன் கண்ணீரை

நீயும் நானும் யாரோ இன்று
நினைவில் வாழக் கற்றது நன்று