P PARTHIBAN - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : P PARTHIBAN |
இடம் | : |
பிறந்த தேதி | : |
பாலினம் | : |
சேர்ந்த நாள் | : 27-Mar-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 59 |
புள்ளி | : 21 |
அழகு நிலாக்காரி !!!!
மொட்டை மாடியில் - ஓர்நாள்
மெல்ல நடந்திரிந்தேன்
வட்டநிலா ஒளியில் - அழகு
வானம் நனைந்ததுவே!
என்ன தேடுகின்றாய் - வானில்
என்றது எனதுள்ளம்!
பலராலும் சொன்னகதை - கிழவி
பலகாரம் செய்திடுவாள்!
குறுக்கிலும் நெடுக்கிலுமாய் - பல
கணக்குகள் போட்டுபார்த்தேன்
இணைக்க முடியவில்லை - மீன்களை
இறைத்தது யார்சொல்வீர்!
மூன்றுகோடு போட்டேன் - பின்பு
முக்கோணமும் முயன்றேன்
நேர்க்கோடாய் இணைத்தேன் - அதுவோ
நேரத்தை விழுங்கியதே!
அறிவியலை புறந்தள்ளி - நானோ
அழகுக்குள் நுழைந்துவிட்டேன்
எனைமீட்க யாருமில்லை - விட்டு
இறங்கிவர மனமுமில்லை!
நிலவிற்கும் எனக்குமோர் - சிரிய
தேன்சிட்டு !!!!
சிந்திடும் வியர்வையிலே - ஓர்நாள்
சிந்தையில் ஆழ்ந்திரிந்தேன்
சிறகுகள் படபடக்க - கூட்டமாய்
சிட்டுக்கள் பறந்தனவே!
முன்னே சென்றதொன்று - அதன்
பின்னே பலக்குருவி
யார்சொல்லித் தந்தார் - இந்த
பறக்கும் மந்திரத்தை!
கொய்யா மரத்திலொன்று - சில
கோவைக் கொடியின்மேல்
குந்தின குருவியாவும் - எந்தக்
கொள்கைப் பிடிப்புமின்றி!
சங்கேத மொழிகளிலே - பேசி
சாகசம் செய்தனவே
சிறியதும் பெரியதுமாய் - சிட்டுக்கள்
சிதறிபின் சேர்ந்ததுவே!
குருவியின் நாடகத்தில் - எனக்கு
குறிப்பிட்ட வேடமில்லை
பார்வையாளன் போலே - மெல்ல
பார்த்துரசித் திரிந்தேன்!
கொய்யாக் கிளையொன்றில் - குர
தேன்சிட்டு !!!!
சிந்திடும் வியர்வையிலே - ஓர்நாள்
சிந்தையில் ஆழ்ந்திரிந்தேன்
சிறகுகள் படபடக்க - கூட்டமாய்
சிட்டுக்கள் பறந்தனவே!
முன்னே சென்றதொன்று - அதன்
பின்னே பலக்குருவி
யார்சொல்லித் தந்தார் - இந்த
பறக்கும் மந்திரத்தை!
கொய்யா மரத்திலொன்று - சில
கோவைக் கொடியின்மேல்
குந்தின குருவியாவும் - எந்தக்
கொள்கைப் பிடிப்புமின்றி!
சங்கேத மொழிகளிலே - பேசி
சாகசம் செய்தனவே
சிறியதும் பெரியதுமாய் - சிட்டுக்கள்
சிதறிபின் சேர்ந்ததுவே!
குருவியின் நாடகத்தில் - எனக்கு
குறிப்பிட்ட வேடமில்லை
பார்வையாளன் போலே - மெல்ல
பார்த்துரசித் திரிந்தேன்!
கொய்யாக் கிளையொன்றில் - குர
தென்றலின் அழகு
துளிர்க்கும் இலையை அசைத்து - பின்னர்
துடைப்பாய் தூசியை மெல்ல!
பறக்கும் தும்பியின் சிறகை - அசைத்தே
திருப்பிடு வாய்நீ திசையை!
சூரிய காந்திப் பூவை - திருப்பி
சிரிப்பாய் தென்றல் நீயோ!
மோதி முத்தம் தருவாய் - தாயின்
முகம்போல் இனித்திடு வாயே!
சூரியன் சுட்டெரித் தாலும் - என்னை
சுழன்று குளிர்த்தரு வாயே!
இளைஞர் சிகையை சிலுப்பி - பின்னர்
இயல்பாய் அமைத்திடு வாயே!
எழுதும் தாளினைக் கிழிப்பாய் - குழந்தை
எடுக்கும் பொழுதோ சிரிப்பாய்!
குரும்பு உனது தொழில்தான் - உன்மேல்
கோபம் எவரும் கொள்ளார்!
இலவச ஊஞ்சல் ஆட்டி - பறவையை
இன்பத் திலாழ்த் திடுவாயே!
வானில் பறக்
எங்கள் தமிழ் நாடே...
ஆண்டிலே பத்தொன்பது நூறைக்கூட்டி
அத்துடன் அறுபத்தேழை வைத்து;
அடுக்காகப் படித்துப் பார்த்தால்
கிடைத்திடும் ஆண்டது, 1967ழே!
பார்த்திபனுக் கென்ன பைத்தியமா
பதறவேண்டாம்; பகர்வேன் கேளீர்,
நற்றமிழ் நாட்டை ஆள
நம்மவர் தொடங்கிய ஆண்டது!
தொடர்ந்தது நெடிய ஆட்சி
அடுத்தப் பத்தாண்டு களென்று
நாட்டினை உயர்த்திட யெண்ணி
தீட்டினர் திட்டங்கள் பலவே!
தேர்வினில் தோற்ற பிள்ளை
தேம்பியே அழுவது போல;
அடுத்து வந்த ஆட்சியினால்
அதிர்ச்சியில் உறைந் தனரே!
அவர்கள் பத்தாண்டு படுதோல்வி
இவர்கள் பத்தாண்டும் படுதோல்வி
முன்னவர் முத்தமிழ் அறிஞர்
பின்னவர் புரட்சித் தலைவர்
மீத
தாயே தமிழே....
அன்னைத் தமிழே வாழ்க! - எங்கள்
அனைத்தும் நீயே வாழ்க!
எல்லா மொழிக்கும் தாயே! - உன்னை
ஏச்சிப் பிழைப்பவன் நாயே!
தேனில் பலாவைக் குழைத்து! - உண்ணும்
தெவிட்டா தெங்கள் தமிழே!
மழலையர் கொஞ்சிடும் நாவில்! - நீயோ
மகிழ்ச்சியில் துள்ளிடு வாயே!
அம்மா என்றே அழைக்கும்! - பசுவை
அழகுடன் துள்ளிடும் கன்று!
உலகினில் எங்கினும் காணோம் - இந்த
உயரிய மொழியைப் போலே!
அந்நிய மொழிகளுக் கெல்லாம்! - என்றும்
ஆதியும் அந்தமும் நீயே!
இயலிசை நாடக மென்று! - வெகு
இயல்பாய் உலாவரு கின்றாயே!
மழலையின் வாயிலும் இனிப்பாய்! - சிறு
குழந்தையின் பேச்சிலும் இருப்பாய்!
வெள்ளையர் கண்டனர் உன்னை! -
ஏமாற்றம்!!
பராசக்தி கடைசிவரை
எமாற்றிவிட்டாள், கானி நிலம்
கேட்ட பாரதியை!
பார்த்திபன்.ப
பாலைவனத்தில் பூத்த ரோஜா ஒன்று
மாலைநேர நிலவின் தாகத்தால் வாடியது.
கலையின் கிளையான கதையொன்று முறிந்தது,
தொலை தூரத்தில் எழுதிய விதிப்படி....,
ஆன்மாவின் மனதில் வேரூன்றிய
ஆன்மிக பாடல் குரல் ஊமையானதே!
உலகம் கண்டும் காணாத நிகழ்வை
கதையாக்கும் கைவிரல்கள் ஊனமானதே!
இஸ்லாமிய தோட்டத்தில் வளர்ந்த காட்டு
மூங்கில் புல்லாங்குழல் உடைந்து விட்டது.
பாற்கடலில் நீந்திய மீன்களெல்லாம்
காலம் விட்ட சாபத்தில் இறந்து விட்டது.
இறைவனை புகழும் பாடலை உன்
குரலில் கேட்க நினைத்தான் நாயகம்.
உலகின் கதை எழுதும் உன்னை உலகத்தின்
கதையை சரிபார்க்க அழைத்தான் எமன்.
பல நெஞ்சம் கசிந்தது,ஆயிரம் கண்கள் அழுதது,
உ
தாயே தமிழே....
அன்னைத் தமிழே வாழ்க! - எங்கள்
அனைத்தும் நீயே வாழ்க!
எல்லா மொழிக்கும் தாயே! - உன்னை
ஏச்சிப் பிழைப்பவன் நாயே!
தேனில் பலாவைக் குழைத்து! - உண்ணும்
தெவிட்டா தெங்கள் தமிழே!
மழலையர் கொஞ்சிடும் நாவில்! - நீயோ
மகிழ்ச்சியில் துள்ளிடு வாயே!
அம்மா என்றே அழைக்கும்! - பசுவை
அழகுடன் துள்ளிடும் கன்று!
உலகினில் எங்கினும் காணோம் - இந்த
உயரிய மொழியைப் போலே!
அந்நிய மொழிகளுக் கெல்லாம்! - என்றும்
ஆதியும் அந்தமும் நீயே!
இயலிசை நாடக மென்று! - வெகு
இயல்பாய் உலாவரு கின்றாயே!
மழலையின் வாயிலும் இனிப்பாய்! - சிறு
குழந்தையின் பேச்சிலும் இருப்பாய்!
வெள்ளையர் கண்டனர் உன்னை! -
கண்டம் விட்டு கண்டம்
நடுக்கடலில் பறவைகள்
புதைந்தது விமானம்!!
குட்டி நாய்:
ஏம்மா அந்த குழந்தையை போட்டு அடிக்கிறாங்க?
தாய் நாய்:
அது LKG க்கு போகமாட்டேன்னு அடம்பிடிக்கிது அதனால.....
குட்டி நாய்:
LKG ன்னா என்னாம்மா ?
தாய் நாய்:
சிந்திக்கும் திறனை அடியோடு மழுங்கடிக்கிற இடம்
குட்டி நாய்:
அப்படின்னா நமக்கு இந்தமாதியான பிரச்சனையெல்லாம் இல்லதானம்மா?
தாய் நாய்:
ஆமாண்டா செல்லம்!!!!