கண்மணியே...

அன்பை கொண்டுதான் அரவணைத்தேன் உனை அடிமையாய் இல்லை..

உரிமை என்றுதான் கடிந்துகொண்டேன் உனை உண்மையாய் வேறில்லை..

உறவு என்றுதான் நெஞ்சில்வைத்தேன் உனை உடைப்பதற்காய் இல்லை..

இனிமை ஒன்றுதான் பேச்சில்வைப்பேன் உனை இகழ்வதாய் இல்லை..

ஏக்கம் கொண்டுதான் நாடிவந்தேன் உனை ஏய்த்திடுவதாய் இல்லை..

காதல் ஒன்றுதான் என்னில்வைத்தேன் உனை காணாமல் நாளில்லை..

உயிர்நீ என்றுதான் உடலுள்வைத்தேன் உனை உணராமல் என்றுமில்லை..

மேலும்

கண்மணியே...

அன்பை கொண்டுதான் அரவணைத்தேன் உனை அடிமையாய் இல்லை..

உரிமை என்றுதான் கடிந்துகொண்டேன் உனை உண்மையாய் வேறில்லை..

உறவு என்றுதான் நெஞ்சில்வைத்தேன் உனை உடைப்பதற்காய் இல்லை..

இனிமை ஒன்றுதான் பேச்சில்வைப்பேன் உனை இகழ்வதாய் இல்லை..

ஏக்கம் கொண்டுதான் நாடிவந்தேன் உனை ஏய்த்திடுவதாய் இல்லை..

காதல் ஒன்றுதான் என்னில்வைத்தேன் உனை காணாமல் நாளில்லை..

உயிர்நீ என்றுதான் உடலுள்வைத்தேன் உனை உணராமல் என்றுமில்லை..

மேலும்

ஒரு நகைச்சுவை கதை...!

சோழ நாட்டை ஒரு முட்டாள் மன்னன் ஆண்டுவந்தான்.அவனுடைய நிர்வாக திறமையின்மை காரணமாக அடிக்கடி களவு சம்பவங்கள் நடந்து வந்தது.மக்கள் அனைவரும் மன்னனிடம் முறையிட்டனர்.

முட்டாள் அரசனோ நாட்டுமக்கள் அனைவரையும் வரிசையில் நிறுத்துமாறு அமைச்சர்களுக்கு உத்தரவிட்டான்.அதேபோல அனைவரையும் வரிசையில் நிறுத்தியபோது ஒவ்வொருவருக்கும் நூறு கசையடி கொடுக்குமாறு ஆணையிட்டான்.

செய்வதறியாத மக்கள் ஏனென்று வினவியபோது "எப்படியும் திருட்டு சம்பவத்தில் ஈடுபட்டவர்கள் இந்த கூட்டத்தில்தான் இருப்பார்கள்.அவர்களுக்கு தண்டனை கிடைத்துவிடுமல்லவா" என்று கொக்கரித்தான்.

பொதுமக்கள் "தவறு செய்யாத எங்களுக்கு எதற

மேலும்

கண்மணியே...

அன்பை கொண்டுதான் அரவணைத்தேன் உனை அடிமையாய் இல்லை..

உரிமை என்றுதான் கடிந்துகொண்டேன் உனை உண்மையாய் வேறில்லை..

உறவு என்றுதான் நெஞ்சில்வைத்தேன் உனை உடைப்பதற்காய் இல்லை..

இனிமை ஒன்றுதான் பேச்சில்வைப்பேன் உனை இகழ்வதாய் இல்லை..

ஏக்கம் கொண்டுதான் நாடிவந்தேன் உனை ஏய்த்திடுவதாய் இல்லை..

காதல் ஒன்றுதான் என்னில்வைத்தேன் உனை காணாமல் நாளில்லை..

உயிர்நீ என்றுதான் உடலுள்வைத்தேன் உனை உணராமல் என்றுமில்லை..

மேலும்

அன்பே..

காதல் கடலினில் மூழ்கி திளைக்கிறேன்...
கரையாய் நீ வருவாய் என்பதாலல்ல...
கடலே நீ தான் என்பதால்...

துயிலினில் கனவில் மூழ்கி திளைக்கிறேன்...
கனவில் தான் நீ வருவாய் என்பதாலல்ல...
கனவே நீ தான் என்பதால்...

நினைவுகளில் முழுவதும் மூழ்கி திளைக்கிறேன்...
நினைவில் மட்டும் நீ வருவாய் என்பதாலல்ல...
நினைவே நீ தான் என்பதால்...

மேலும்

சிறகடிப்போம் காதல் வானிலே...

சுகமான தென்றலாய் எனை
கடந்தாயடி
அகமார அழைக்கிறேன்
பிரியாமல் இருப்போமடி...

கேசமே அது உன் வாசமே
நேசமாய் வீசிடும் மலர் சுவாசமே...

குடையில் நனைந்தே கரைவோமடி
இடையில் புதைந்தே அகிலம்
மறப்பேனடி...

அதிமதுரம் சுவைப்பேன்
உன் இதழில் நானடி
உதிரம் கொடுப்பேன்
உனக்காக தானடி...

சாபம் நீக்க தேடி வாடி
தீபம் ஏற்ற ஓடி வாடி...

சிறகு முளைத்தே பறப்பேனடி
பிறகு உனையே தஞ்சம் அடைவேனடி...

அங்கம் முழுதும் ஆள்வேனடி
தங்கம் உனையே மணப்பேனடி...

வஞ்சிடும் விழிகள் வேண்டாமடி
கொஞ்சிடும் விழிகள் போதுமடி...

குணம் கொண்ட மங்கை நீயடி
பிரம்மன் செதுக்கிய
மணம

மேலும்

அன்பே..

காதல் கடலினில் மூழ்கி திளைக்கிறேன்...
கரையாய் நீ வருவாய் என்பதாலல்ல...
கடலே நீ தான் என்பதால்...

துயிலினில் கனவில் மூழ்கி திளைக்கிறேன்...
கனவில் தான் நீ வருவாய் என்பதாலல்ல...
கனவே நீ தான் என்பதால்...

நினைவுகளில் முழுவதும் மூழ்கி திளைக்கிறேன்...
நினைவில் மட்டும் நீ வருவாய் என்பதாலல்ல...
நினைவே நீ தான் என்பதால்...

மேலும்

கனவினழகே......

பட்டாம்பூச்சி பல நிறமாய் பார்த்ததுண்டு;
என் ஒற்றை மூச்சு நீதானென
அறிவாயோ அடி கண்ணே....

உச்சி கதிரது உடலெலாம் சுடும் உணர்ந்ததுண்டு;
உன் பார்வை கதிரது எனை சுட்டதே அறிவாயோ அடி கண்ணே...

கார்மேகம் வருவது தனி அழகாய் கண்டதுண்டு;
உன் கார்கூந்தல் கண்டது நாணியதே
அறிவாயோ அடி கண்ணே...

கானக் குயிலின் குரல் அழகாய் கேட்டதுண்டு;
உன் காந்தக் குரலினில் கானகம் கனிந்ததே
அறிவாயோ அடி கண்ணே...

நதியில் மீன்கள் பலவனவாய் வாழ்வதுண்டு;
உன் விழிமீனையும் தனதாக்க நதி துடிக்குதே
அறிவாயோ அடி கண்ணே...

இப்பூஉலகில் மாந்தர்கள் விதவிதமாய் வசிப்பதுண்டு;
என் பூவழகே உன் வசிப்பால் புவி களிக

மேலும்

என்னவளே...

தனிமை என்னை வதைக்குதே....
தாகமாய் வந்து வாட்டுதே....
தவித்திடும் உயிரை ஆற்றவே...
தண்ணீராய் உனையே தான் கேட்குதே...

இரவு என்னை வதைக்குதே...
இடமெலாம் உடலினில் வாட்டுதே...
இறந்திடும் உயிரைக்காப் பாற்றவே...
இனிய பகலாய் உனையே தான் கேட்குதே...

தென்றல் என்னை வதைக்குதே... நீ
தேடி தொட்ட இடமெலாம் வாட்டுதே...
தொலைத்திடும் நினைவை ஆற்றவே... என்முன்
தோன்றிட உனையே தான் கேட்குதே...

கனவு என்னை வதைக்குதே...
கண் மூடினாலே வந்து வாட்டுதே...
கண்ணீர் உதிர்த்திடும் அதைக்காப் பாற்றவே...
கண்முன்னால் உனையே தான் கேட்குதே...

நிலவு என்னை வதைக்குதே...
நினைவில் உன் முகமாய் மாறி வாட்டுத

மேலும்

அடியே..

காரிருள் மறைத்த வானும்,
பாலையை மறைத்த இருளும்,
நிலவை மறைத்த மேகமும்,
இரவிருளை மறைத்த விளக்கொளியும்,
கணத்தில் இருள் மறைத்த மின்னலும்,
இரவை மூடி மறைத்த பகலும்,
என் கண்ணீர் மறைத்த மழையும்,

ஏனடி மறைக்கவில்லை ஒரு நொடியேனும்?
என்னுள் உன் நினைவை.?

மேலும்