அவள் அப்படித்தான்

கார்மேகம் திரண்டிருந்தது வானத்தில் ! சில்லென்று குளிர்காற்று வீசியது . சடசடவென தூர
ஆரம்பித்து சற்று நேரத்தில் ஜோராக கொட்டியது மழை . பவானியும் அவள் அம்மா சாரதாவும் ஜன்னலைத் திறந்து வைத்து மழையை ரசித்துக் கொண்டிருந்தனர் . பவானி கைகளை வெளியே நீட்டி மழை நீரில் விளையாடிக் கொண்டிருந்தாள் .

"என்னடி இது ! சின்னப் பிள்ளையாட்டம் ....?" செல்லமாக மகளின் கன்னத்தைத் திருகினாள்
சாரதா .இவர்கள் இருவரையும் எதிர்புறமிருந்து ஒருபெண் வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் .

"அம்மா ! அது யாரும்மா ....நம்மளையே பாத்திட்டிருக்கிறது ?"

" அதுவா ...? அந்த பொண்ணு கொஞ்சம் மென்டல் போல ....வட நாட்டுக்கார பொண்ணு மாதிரி தெரியுது ....பேசினா ஒன்னும் பேசமாட்டேங்குது ....!"

"நான் ஒரு நாளும் இந்த பொண்ண பாத்ததில்லையேம்மா ....?"
நன்றாக உற்று கவனித்தாள் . நல்ல உயரம் . சிவந்த நிறம் . ஆண்களுக்குப் போல் தலையில்; கொஞ்சம் முடி . அதில் உச்சிக்குடுமி போட்டிருந்தாள் .பார்க்கவே வேடிக்கையாய் இருந்தது . பாவாடை கட்டி அதன் மேல் ஷர்ட் போட்டு துப்பட்டாவை பக்கவாட்டில் முடிச்சு போட்டு வைத்திருந்தாள் .தோளில் ஒரு ஜோல்னா பை .

"இந்த பொண்ணு வீடு எங்கம்மா ? மழைக்கு ஒதுங்கி நிக்குதா ?"

"ஒண்ணும் தெரியலடி ... நீ வேலைக்கு காலையில கேப்ல போனா நைட் தான் வர்ற .... ரெண்டு வாரமா இந்த பொண்ணு இங்கதான் இருக்கு . பாபா கோயில் -ல பிரசாதம் வாங்கி சாப்பிட்டுட்டு ....அங்க வாசல் திண்ணையிலயே படுத்துக்குது ...! பேர் கேட்டாக்கூட சொல்லல ...யார் வம்புக்கும் போகாது ....அமைதியா இருக்கும் .....!!"

பவானி அந்த பெண்ணைப் பார்த்து மெல்ல புன்னகைத்தாள் .அந்தப்பெண் மெதுவாக தலையைத் திருப்பி வேறு பக்கம் பார்ப்பதுபோல் பாவனை செய்தாள் .

"அம்மா ....அது தலைல குடுமியப் பாருங்களேன்...... கொழந்தையாட்டம் .....அத பேபி ன்னு கூப்பிடலாம்மா ....!! என்னம்மா இப்படி லிப்ஸ்டிக் அப்பி வச்சிருக்கு ....அதுவும் மிட்டாய் ரோஸ்
கலர்ல ...காமெடியா இருக்கும்மா ...! என் சுடிதார் எத்தன இருக்கு ....எடுத்து கொடுக்கறதுதானம்மா ....?"

" நான் குடுத்தேண்டி .... பாட்டம் மட்டும் போட்டு அதுமேல ஷர்ட் போட்டு சைட்ல துப்பட்டாவக் கட்டிக்கிட்டா .....சிரிப்பு வந்தாலும் பாவமா இருந்துச்சு ! அவ அப்படித்தான்டி ! நம்ம தெருல எல்லாரும் சொல்லியாச்சு ...கேக்கல...யார் சாப்பிடக் கொடுத்தாலும் வாங்கமாட்டா ...அதோ மாட்டிருக்காளே !
அந்த ஜோல்னா பை ....அது அவ தோள்ல இருந்து கீழ எறங்கவே எறங்காது ....அப்படி கனமா என்னதான் வச்சிருப்பாளோ தெரியல ....!!"

தினமும் ஆஃபிஸ்க்கு போகும்போதும் வரும் போதும் பவானியின் விழிகள் பேபியை தேடும் .
பார்த்துவிட்டால் டாட்டா காட்டுவாள் . அன்று சனிக்கிழமை .ஆஃபிஸ் லீவு !

" அம்மா எனக்கு இந்த டாப்ஸ் வேண்டாம்மா .... ரொம்ப பெருசா இருக்கு ...இத பேபிக்கு கொடுத்திடவா ? "ஏய் ! இது புத்தம் புதுசுடி....வேற எதாச்சும் கொடு ....! " இது அவளுக்குதான்ம்மா ...!" " சரி ...போ...!"
பால்கனியில் நின்று எட்டிப் பார்த்தாள் பவானி . தெரு முனையில் அவள் நிற்பது தெரிந்தது.
மேலிருந்தே பவானி கையை வேகமாகத் தட்ட மெல்ல மேலே பார்த்தாள் பேபி.
" இங்க வா !" கையை ஆட்டிக் கூப்பிட்டாள் பவானி .கனமான ஜோல்னா பையை தூக்க முடியாமல் தூக்கிக் கொண்டு வந்தாள் .... மிரண்ட குழந்தை வருவது போல் பைய பைய நடந்து வந்தாள்.
அதே குடுமி ! லிப்ஸ்டிக் ...! அதே டிரஸ் !

"பவானி !நீ என்ன கொடுத்தாலும் அவ போடுறபடிதான் போட்டுப்பா ..... உன்னால மாத்த முடியாது .... அவ ...அப்படிதான் !!"

"என்னம்மா நீங்க ....அவ அப்படித்தான் ....அவ அப்படிதான்னு சினிமா டைட்டில் மாதிரி சொல்லிட்டிருக்கீங்க ....பக்குவமா சொன்னா கேட்டுப்பா பாருங்க ...!! என் வயசுதான் இருக்கும் ....பாவம் இப்படி தெருல அனாதையா திரியுறா..... இவளுக்கு ஏதாவது பிராப்ளம் வந்ததுன்னா ....?"
பவானிக்கு மனம் வலித்தது .

"பேபி ! கிட்ட வா .... இந்தா இந்த டிரஸ் போட்டுக்கோ நல்லாருக்கும் !" தலையை ஆட்டி மறுத்தாள். சாப்பிட்றியா ...? தலையை ஆட்டினாள். ஏன் இப்படி குடுமி போட்டிருக்க ? அப்படியே சீவிவிட்டா நல்லாருக்கும் ...... பலமாக தலையாட்டினாள் .

" ஏய் ! அவ அப்படித்தான் ....நம்ம பிளாட்ஸ்ல எல்லாரும் எப்படி எப்படியோ சொல்லிப் பாத்தாச்சு ....விட்டுடுடி ....அவள தொந்தரவு பண்ணாத ...!!"

"சரி.... சரி ... போயிட்டு வா ....! டாட்டா காட்டினாள் பவானி . இதழோரம் புன்னகை எட்டிப் பார்த்தாலும் உம்மென்று மெல்ல நடந்து சென்று விட்டாள் ."

"இந்த வயசுல இந்த பொண்ணு இப்படி தனியா அலையுதே ... துஷ்டங்க கண்ல பட்டா என்ன ஆகும் .... பாபா ...! நீங்கதான் துணையா இருக்கணும்....!!" வேண்டிக் கொண்டாள் .

அன்று ஆபீஸ் செகண்ட் ஷிப்ட் முடிந்து கேப்- ல் வரவே நள்ளிரவு ஒரு மணியாகிவிட்டது .
மெயின் ரோடிலிருந்து பள்ளம் தோண்டியிருந்ததால் டிரைவர் அங்கேயே வண்டியை நிறுத்தினார் . "வாம்மா வீட்டு வரைக்கும் கொண்டு வந்து விட்டுடறேன்....!!"
"வேண்டாம்ணா .... நல்ல வெளிச்சமாதானே இருக்கு ...நானே போயிடறேன் ....நீங்க கெளம்புங்க !"

ஆள் அரவமே இல்லை .சிறிது தூரம் தான் நடந்திருப்பாள் .குடித்துவிட்டு வந்த நான்கு பேர்
அவளை சூழ்ந்து கொண்டு , ஒருவன் வாயைப் பொத்த ... மற்றவர்கள் காலைப் பிடித்து தூக்கி இருட்டுக்குள் சென்றனர் .கைகால்களை திமிறி எட்டி உதைத்தாலும் பவானியால் ஒன்றும் பண்ண முடியவில்லை . பீதியில் உறைந்தாள் .பாபா ....பாபா.... அவள் மனம் அழுதது . அவளை குண்டுக்கட்டாய் தூக்கிக்கொண்டுபோய் கோயிலுக்குப் பின்னால் புதருக்கருகில் போட்டு நாலு பேரும் சேர்ந்து அவளைக் கெடுக்க முயல ..... எங்கிருந்தோ வேகமாக வந்த பேபி தன் ஜோல்னா பையை வீசி சுழற்ற .... நான்கு பேர் மீதும் அந்த அடி இடிபோல் இறங்கியது . ஏற்கனவே போதையில் இருந்த ஆசாமிகளுக்கு அந்த திடீர் தாக்குதலை சமாளிக்க முடியவில்லை .வெறி பிடித்தவள் போல் சுழற்றி சுழற்றி அவர்கள் முகங்களை குறி வைத்து தாக்கினாள் . டங் டங் ...என்று சத்தம் ... பவானி சுதாரித்து எழுந்து கொண்டாள் . வாங்கிய அடியில் தாக்கு பிடிக்க முடியாமல் ஓட்டம்பிடித்தனர் நால்வரும் !

பவானி .....பேபியைக் கட்டிக் கொண்டாள் .பேபி பவானியை கைபிடித்து வீட்டிற்கு அழைத்து
வந்தாள் .செல்போனில் அம்மாவிடம் விவரம் சொல்ல ....அதற்குள் சாரதா வெளியே இறங்கி வந்து விட்டாள் . பேபியை கட்டிப்பிடித்து முத்தமிட்டாள். வாம்மா உள்ள வா.! ம்ஹூம் ....மறுத்தாள் பேபி .பவானி அவள் கையைப் பிடித்து வலுக்கட்டாயமாய் வீட்டுக்குள் அழைத்துச் சென்றாள் . பேபி கைகளில் பல கீறல்கள் .... அடிக்கும் போது அவள் முகத்திலும் பட்டு காயம் ...!

ஓவென்று அழுதாள் பவானி . "அம்மா இந்த பொண்ணை பத்திதான் நான் கவலை பட்டேன் ....தனியா இருக்கே என்ன ஆகுமோன்னு ..... ! ஆனா நான் நெனச்சது எனக்கு நடந்து இந்த பொண்ணு என் மானத்த காப்பாத்திருக்கு .....அம்மா ....இந்த பொண்ணுக்கு பைத்தியம் இல்லம்மா
டிரீட்மெண்ட் கொடுத்தா சரியாயிடும் .... எனக்கு களங்கம் வராம காப்பத்துன இவளுக்கு காணிக்கையா நான் செய்வேம்மா ......"

பேபி முகத்திலிருந்த ரத்தக் கோடுகளை கழுவி துடைத்துவிட்டு நீபாசல்ஃப் பவுடர் போட்டு
வற்புறுத்தி வேற டிரஸ் போட்டு பெட்டில் படுக்க வைத்தார்கள் .படுத்த சற்று நேரத்துக்கெல்லாம் தூங்கிவிட்டாள் பேபி .அவள் முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டு அமர்ந்திருந்தாள் அருகில் ஒரு சேரில் பவானி ! அவள் டைட்டாக ரப்பர்பேண்ட் போட்ட குடுமியை மெல்ல உருவி தலைமுடியைக் கோதிவிட்டாள் . " இவ மட்டும் வரலைன்னா .....இந்நேரம் நசுங்கி, செதஞ்சி ,சின்னாபின்னமாயிருப்பேன் .... உயிரோட இருந்திருப்பேனாங்றதே சந்தேகம்தான் ....... " மனதுள் ஆயிரம் எண்ணங்கள் ஓட ..... அப்படியே தூங்கிவிட்டாள் சேரில் அமர்ந்தபடி ....!!

திடீரென்று முழிப்பு தட்ட கட்டிலில் பேபியைக் காணவில்லை . அம்மாவைத் தட்டி எழுப்பி
பேபி எங்கம்மா ....? ......
தலையில் உச்சிக்குடுமி ,மிட்டாய் ரோஸ் கலரில் லிப்ஸ்டிக் அப்பி, ஜோல்னா பையை மாட்டியபடி ...... அப்பிராணியாய் நின்றவளைப் பார்த்ததும் ..... எல்லாவற்றையும் மறந்து சிரித்தாள் பவானி . சாரதா பவானியை பார்க்க, அம்மா ! " அவள் அப்படித்தான் ! " இருந்திட்டுப் போகட்டும் .... ஆனா என் கல்யாணத்துக்கு இன்னும் மூணு மாசம் இருக்கு .... அதுக்குள்ள இந்த பொண்ணுக்கு நல்ல
டிரீட்மெண்ட் கொடுத்து ....உங்களுக்கு துணையா வச்சிட்டுதான் நான் சிங்கப்பூர் போவேன் என் மாப்பிள்ளைகூட .....பேபி இனிமே என் தங்கச்சிம்மா ...!!
இதெல்லாம் ஒன்றும் கண்டுகொள்ளாமல் வெளியே போவதிலே குறியாய் இருந்தாள் பேபி ....!!