முத்தம் தருவாயா

கத்திரி பூவென கட்டிய சேலையில்
நித்தமும் அவள் என் நித்திரை பறித்தாள்
நித்தில புன்னகை நெற்றியில் பிறை நிலா
புத்தியை கெடுத்தெனை பித்தனாய் மாற்றின
கத்தியாய் நெஞ்சிலே குத்திய புன்னகை
சித்திர வதனம் சித்தத்தில் விதைத்தாய்
வெட்டிய தழும்புகள் வற்றிய விழிகள்
மொத்தமும் மறந்திட முத்தம் தருவாயா