மழை
மண்ணில் விழும் ஒவ்வொரு மழைத்துளியும்
மான்விழியாள் மனதை மயக்கியதே !
என் தனிமையைப் போக்க வந்தாயோ ?
உன் தண்மையை உணர்த்த விழுந்தாயோ ?
விண்ணில் இருந்து நீ விழும் அழகில்
விம்மினேன் நான் வியப்பில்
விருட்சம் வளர வருகின்றாயோ ?
என் விரக்தி போக்க பொழிகின்றாயோ ?
மழைக்கால மேகம் ஊர்வலம் போகுதே !
விழைகிறதே மனம் உடன் செல்லவே !
உன் தீண்டலில் திகைத்தேன்
என் துன்பங்களைத் தொலைத்தேன்
விழும் துளிகளில் நனைவதற்கு
விடுமுறை அளித்தேன் குடைகளுக்கு
மின்னலும் இடியும் நண்பர்கள் உனக்கு
மின்மினி போல் தெரிகிறாய் எனக்கு
அடிக்கும் சாரலின் ஆனந்தத்தில்
அடியவள் உருகினேன் அகத்தில்
உல்லாசத் தூறலின் மணத்தில்
உற்சாகம் பெருகியது மனதில்
தங்கம் போல் மின்னுகிறாய்
எங்கும் செழிப்பைத் தருகிறாய்
மண்வாசம் தந்து மனம் நிறைந்தாய்
என்வாசல் வந்து விலகி நின்றாய்
பொழியும் போது பேரானந்தம் தருகின்றாய்
விழியில் விழுந்து வியப்பை அளிக்கின்றாய்
தரணிதனில் தண்மை காக்கின்றாய்
தரிசனம் தந்து உடன் மறைகின்றாய்
தொட்டு விளையாடுகிறாய் என்னை
கட்டித் தழுவுகிறாய் மண்ணை
விட்டுப் பிரிந்தாய் என்னை !
எட்டிப் பிடிப்பேன் உன்னை !
- அரங்க ஸ்ரீஜா
