இவள் அழுக்கானவள்
பத்து மாதம் சுமந்த மகன்
பக்கம் வர தயங்குறான்
பாவி மக என்ன செய்வேன்
காலோட போனது தெரியல....
கால் சட்டையை நனைத்தபோது
துடைத்து விட்டது
இதே முந்தானைதான்...
சோற்றுப் பருக்கையோடு
பார்த்து சிரிக்க துடைத்து விட்டது
இதே முந்தானைதான்...
கண்ணாமூச்சி ஆடும்போது
ஓடி வந்து ஒளிந்ததும்
இதே முந்தானைதான்...
மூக்கு சிந்திய அதே முந்தானையால்தான்
முகத்தையும் துடைத்து விட்டேன்
அன்று தெரியவில்லையா மகனே
இவள் அழுக்கானவள் என்று....
