சுரேந்தர் கண்ணன் - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : சுரேந்தர் கண்ணன் |
இடம் | : கும்பகோணம் |
பிறந்த தேதி | : 05-Dec-1986 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 03-Nov-2017 |
பார்த்தவர்கள் | : 867 |
புள்ளி | : 52 |
"வாடி வெளிய. பார்க்கிறன் நானும் எவன் இங்க வந்து உன்னை கட்டிக்கொள்ளுறான் என்று..." குடிபோதையில் வீட்டுக்கு வெளியே நின்று கத்திக்கொண்டிருந்தான் முருகேசன்.
"அம்மா... சித்தப்பா ஏன் இப்பிடி குடிச்சிட்டு வந்து கத்துறார். தினமும் எங்களால முடியல அம்மா. போலீஸ் ல சொல்லுவோம் ப்ளீஸ் அம்மா...." வேணி கெஞ்சினாள்.
மோகனும் அதை தான் சொன்னான். "அம்மா... இப்பிடியே விட்டால் இவர் எங்களை இருக்க விட மாட்டார் அம்மா."
ராணி அமைதியாய் இருந்தாள். அவளின் அமைதி அவளை அவளின் கடந்த காலத்துக்கு இழுத்துச் சென்றது.
ராணி.
தாய் தந்தையை பார்த்து இல்லாதவள். அநாதை இல்ல வாசலில் விட்டு செல்லப்பட்டவள். கருணை உள்ளம் கொண்டவர
நீங்கள் ஏன் கவிதை
எழுதுகிறீர்கள் ?
1.எளிது என்பதாலா ?
2. கதை நாவல் போல்
நேரம் செலவாகாது
என்பதாலா ?
3.கவிதை மட்டுமே
கவிஞன்
காலத்திற்கும் அப்பால்
வாழும் என்பதாலா ?
இலக்கியம்
வகுப்பறைத் தோழிகளின்
சுவாரஸ்யமான உரையாடல்
நான் மட்டும்
உன் நினைவாடலில்!!
நீ கசக்கியெறிந்த
காகிதத்தை எடுத்து
வைத்திருக்கிறேன் பத்திரமாக..
காதல் பத்திரமாக..
இப்போதெல்லாம்
அடிக்கடி நான் என்னை
அலங்கரித்துக் கொள்கிறேன்!
உன் இதயத்தை அபகரிக்க..
குளிக்கச் சென்ற
ஓர் காலைப்பொழுது
குடத்து நீரில் உன்முகம்
வெட்கத்தில் குளிக்காமலே
வந்துவிட்டேன்!
போடா போ
நீரில் குளித்தாலென்ன
உன் நினைவில் குளித்தாலென்ன!!
ஓர் நாள் கல்லூரி மைதானத்தில்
மரத்தடியில் உன் நண்பர்களுடன்
பேசிக்கொண்டிருந்த உன்னை
பார்த்துக்கொண்டே சென்றேன் ..
என் தோழி கேட்டாள்
வைத்த கண் எடுக்காமல்
பார
தேகம் சுருங்கினாலும்
கேசம் நரைச்சாலும்
தேவதைதான் நீ எனக்கு எப்பவும்..
காதலிப்பேன் உன்ன நான்
அப்பவும்..
உன்கிட்ட பேசாம ஒருநாளும்
இருக்கமாட்டேன்..
உன்கிட்ட மோசமா ஒருநாளும்
நடக்கமாட்டேன்..
மல்லிகைப்பூ
வாங்கிவருவேன் தினமும்..
மலர்ந்திடனும்
பூப்போல உன் முகமும்..
மாசத்துல மூணு நாலு
மயங்கி நீ இருக்கையில
உன்ன மடிமேல ஏந்திடுவேன்..
பூப்போல பாத்துக்குவேன்..
உன்னோட சேர்ந்தேதான்
சாப்பிடுவேன்..
உனக்கு ஒரு வாய் சோறாவது
ஊட்டிடுவேன்..
கருவ நீ சுமக்கையில
உன்ன கண்போல காத்திடுவேன்
தாய்போல தாங்கிடுவேன்..
என் ஓய்வு நேரமெல்லாம்
உனக்கு ஒத்தாசயா நானிருப்பேன்..
பெத்தவங்க எதுத்து நிக்க
சாதிசனம் தடுத்து நிக்க
வாழ்ந்தா உன்னோடதான்னு
வீட்டவிட்டு ஓடிவந்தா
நான் மனசார காதலிச்ச
மாடிவீட்டு லெச்சுமி!!
தேடி வந்த தேவதைய
வேறென்ன நானும் சொல்ல
சேத்துவச்ச காசுல சின்னாளப் பட்டெடுத்து
மோதிரத்த வித்து
மூணு கிராம் தாலி வாங்கி
மூணுமுடிச்சி நானும் போட்டேன்
முனியாண்டவர் கோயிலுல...
நண்பனோட தயவுல
நாலு ஊருதள்ளி வீடு பாத்தேன்
நாடிவந்த புள்ளய
நல்லா வச்சிக்கணும்னு
நாளு நேரம் பாக்காம வேல பாத்தேன்
நாலுகாசு அவளுக்காக சேத்துவச்சேன்...
பெத்தவங்க நெனப்புல
முத்தத்தோட கலந்த காதலோட
ஒவ்வொரு நாளும் கடந்து போச்சு
மாசமும் ஆறு ஆகிப்போச்சு
அவளும் மாசமா ஆகிருந்தா...
விஷயம் தெரிஞ்சிபோய்
வீடுத
இரவின்
நிழல்..
உன் நினைவின்
சுவடுகள்...
*****************
முடிந்தவரைத் தன்பேரை முன்நிறுத்தப் பார்ப்பார்
முழங்குகின்ற வார்த்தைகளில் முழுப்பொய்யை வார்ப்பார்
இடிவிழுந்த மரப்பூவில் எழில்மாலைக் கோப்பார்
இரவின்மேல் பனித்துளியை இட்டதுதா னென்பார்
வடிந்துவிட்ட வெள்ளத்தில் வள்ளங்கள் ஓட்டி
வகைவகையாய் உதவியதில் வள்ளல்தா னென்பார்
கடிந்துநிற்கும் கேட்போரைக் கண்ணெடுத்தும் பாரார்
கதைமுடிக்கச் சொன்னாலும் காதெடுத்துக் கேளார்.
*
அடுத்தவரின் நேரத்தை அபகரிக்கச் செய்யும்
அடுக்கடுக்காய் பொய்களினால் அரங்கமழை பெய்யும்
எடுத்ததற்கும் குறைகுற்றம் ஏதேனும் நெய்யும்
இருப்போரின் செவியுணர்வை எரிச்சலிட்டுக் கொய்யும்
தடுப்பதற்கு ஆளிலையேல் தன
இணையத்திலும்
கிடைக்கவில்லை!!
உன் இதயத்தில்
நுழையும் வழி!!!
கங்கை நீரெடுத்து
கண்ணே உன்னை நீராட்டி!
காசி புண்ணியமெல்லாம்
என் மகராசி உனைசேர!
குறிஞ்சி மலரெடுத்து
உன் கூந்தலிலே சூடி!
கோஹினூர் வைரம் எடுத்து
உன் நெற்றியிலே சுட்டியாய்!
தூத்துக்குடி முத்தெடுத்து
உன் கழுத்துக்கு மாலையிட்டு
குமரி அம்மன் மூக்குத்தி
என் துணைவி
உன்னை அலங்கரிக்க!
திருச்சானூர் வளையல்கள்
உன் கரங்களில் குலுங்கிட
திருபுவனம் பட்டு
உன் திருமேனியில் ஜொலித்திட
கும்பகோணம் வெற்றிலையாய்
குலம் செழிக்க வந்தவளே!
சிரபுஞ்சி மழைபோல
அன்பைக் கொட்டி நின்னவளே!
சித்தமெல்லாம் குடியிருக்கும்
என் அம்மாவின் மருமகளே!
உன் திட்டமெல்லாம் ஈடேறி
திக்கெட்டும் பெருமை