நெஞ்சை பிளக்கும் தனிமை

ஆழ் நெஞ்சில் பெயர் பொறித்தேன்
நாள் முழுதும் அவள் நினைவு
எண்ணமெல்லாம் அவளை சுற்ற
கன்னத்தால் வழிகிறது கண்ணீர்
இழந்த பொக்கிஷமாய் அவளை நினைத்து
குழந்தை மனம் அழுகிறது
வைகை ஆறாய் வழிகிறது கண்ணீர்
கைகளில் எனைத் தாங்க அவள் இல்லை
சிலை அவளை சில நிமிடம் பார்த்ததால்
அலை கடலாய் மனம் ஆர்ப்பரிக்கிறது
பட்டி ஒன்றை தந்து என் கையை அவள்
பற்றி பிடித்ததாய் உணர்கிறேன்
மாளிகை ஒன்று மனம் விரும்ப கட்டி
நாழிகை ஒவ்வொன்றும் அவளுடன் கழிப்பேன்
இந்த நொடி நெஞ்சம் இடிக்கிறது
ஐந்து நிமிடம் உன்னுடன் வேண்டித் துடிக்கிறது