"எம்.ஜே....எம்.ஜே.. கம் ஆன் லைன், அலெக்ஸ்சாண்ட்ரியா ஸ்டேஷன் கண்ட்ரோல் போர்ட்" என்று ஒலித்தது எம்.ஜே.வின் வாக்கி டாக்கி.

"மிஸ்டர் கென்னடி, எனக்கு அழைய்ப்பு வருகிறது, நான் என்ன என்று கேட்டுவிட்டு வரலாமா?" என்றாள் எம்.ஜே.

"தாராளமாக, நீ என்ன என்று கேள், நான் மருத்துவமனைக்கு அழைப்பு கொடுக்கிறேன்" என்றார் கென்னடி.

தனது வண்டியில் பொருத்தி இருந்த தனது வயர்லெஸ்ஸை எடுத்து "எஸ், ஷெரிங்க்டன் க்ரைம் டிவிஷன் ட்ரைனி 445 எம்.ஜே. ஆன் லைன்" என்றாள் எம்.ஜே.

"அலெக்ஸ்சாண்ட்ரியா ஸ்டேஷன் கண்ட்ரோல் போர்ட் பேனல் இன்சார்ஜ் ஷான், நீங்கள் கூறியது போல ரயில் எண் 84 ல் நீங்கள் புகைப்படம் அனுப்பிய அந்த நபர் இல்ல

மேலும்

மறுநாள் காலை ஒன்பது மணிக்கு விஜி பிரவீனை தஞ்சாவூர் செல்லும் பேருந்து நிற்கும் இடத்தில் சந்தித்தான்.

"பிரவீன், எப்படி இருக்கீங்க?" என்றாள் விஜி.

"ஏதோ இருக்கேன், சொல்லுங்க விஜி, எதுக்கு என்னை பாக்கணும் னு சொன்னீங்க?" என்றான் பிரவீன்.

"இதோ, எனது அம்மா நான் சொல்ல சொல்ல கேட்காமல் விழுப்புரத்தில் இருந்து மாப்பிள்ளை பார்த்திருக்கிறாள், ஏதோ பெரிய கம்ப்யுட்டர் கால் சென்டர் ல வேலை செய்யறாராம், இப்போ நான் என்ன பண்ணட்டும்?" என்றாள் விஜி.

"விஜி, நீங்க திரும்ப திரும்ப இப்டி பண்றது சரி இல்லை, நான் ஏற்கனவே ஒரு பொண்ண லவ் பண்றேன் னு உங்களுக்கு சொல்லிட்டேன், ஆனா நீங்க ஏன் புரிஞ்சுக்க மாடறீங்க? இப்போ

மேலும்

சர்ரேவில் அவர்களின் இல்லம் இருக்கும் க்ளோவர்டெலில் இருந்து பசிபிக் ஹைவே வழியாக அரைமணி நேர ஓட்டுதலில் பிரேசர் நதி பாலத்தை தாண்டி சற்று தொலைவில் வெஸ்ட்மின்ஸ்டர் நகரை அடைந்தது அவர்களது கார்.

"ஜொஹான், இன்னும் சற்று நேரத்தில் இருட்டிவிடும், அது மட்டும் இல்லை, பனிப்பொழிவு அதிகம் இருக்கும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. நீ அறிவிப்பை கவனித்தாய் அல்லவா?" என்றாள் மெர்சி.

"ஆமாம், அதற்காக நாம் என்ன செய்வது, கண்டிப்பாக அலெக்ஸை இன்று நான் பார்த்தாக வேண்டும், ஏனென்றால், அவனிடம் பேசி இரண்டு வாரங்கள் ஆகிவிட்டன, மேலும் நாம் நாளை காலையில் வான்கூவரில் இருந்து மாண்ட்ரியல் செல்ல இருக்கிறோம், எனது வீட்டில் உன்னை அ

மேலும்

Caroline’s Rolex was ticking and nearing the midnight. Though the temperature was freezing, she had some sweat drops around her face as she was restless and scared of some strange things that’s going to happen in the next moment.

The isolated house of Caroline located in Mitchell Island, approximately ten minutes of driving from the South Vancouver city. The house was completely dark with closed doors and windows. She was sitting in the living room expecting the most terrific minutes of her life. The battle between her life and death. The only support to overcome the terror is Ashley.

“

மேலும்

அனைவருக்கும் வணக்கம். தமிழில் எழுதுவது தான் இந்த இணையதளத்தின் அம்சம். இருப்பினும் என்னிடம் ஒரு கதை இருக்கிறது. யோசித்து வைத்திருக்கும் கதை. அது கனடா நாட்டில் நடக்கும் ஒரு தொடர் கொலைகள் பாடினா கதை. அது ஆங்கிலத்தில் எழுதினால் நன்றாக இருக்குமா இல்லை அதை தமிழில் எழுதலாமா என்று யோசிக்கிறேன், தமிழில் அதன் சுவாரஸ்யம் குறைந்துவிடுமோ என்று எண்ணுகிறேன். ஏனென்றால் அணைத்து பாத்திரங்களும் கனடா நாட்டினர். எனவே அவர்கள் ஆங்கிலத்தில் பேசுவதாக தான் எழுத முடியும். உங்கள் கருத்துக்களை எதிர்பார்க்கிறேன். தமிழில் எழுதவா இல்லை ஆங்கிலத்தில் எழுதவா????

மேலும்

"சாரி பார் தி டிஸ்டபன்ஸ் திஸ் டைம், வி ஆர் ஹாவிங் எ பிஸ்னஸ் ட்ரிப் டு யுவர் பிரான்ச் நெக்ஸ்ட் வீக், வி ஆர் த்ரீ, மைசெல்ப், மனிஷா-மார்க்கெட்டிங் எக்சிகியூடிவ், ஜெனி-சேல்ஸ் கோ-ஆர்டினேட்டர், வி வில் பி ரீச்சிங் பை டியூஸ்ட்டே. வி நீட் எ கேப் பிரம் சென்னை ஏர்போர்ட், அண்ட் ஆல் தி அதர் அர்ரேஞ்சமென்ட்ஸ் லைக் புட், அக்கோமோடேஷன் எக்ஸட்ரா, ஐ ஹோப் யு ஆர் தி ஜெனரல் அட்மினிஸ்டரேஷன் அண்ட் பெசிலிட்டி மேனேஜ்மேண்ட் இன்ச்சார்ஜ், சோ, டூ யுவர் பெஸ்ட் டு சப்போட் அஸ்" என்றாள் லேகா.

"ஓகே மிஸ் லேகா, எனிவே ப்ளீஸ் சென்ட் மீ அன் ஈமெயில் பை டொமோரோ அண்ட் வில்ல கன்பார்ம் யு அக்காடிங்லி. " என்றான் அருண்.

"ஓகே அருண்" என

மேலும்

என் உயிரினும் மேலான.......

“ஏதிலார் போலப் பொதுநோக்கு நோக்குதல்
காதலார் கண்ணே உள.”
குறள் 1099.

பொறுப்பு துறப்பு

“இது முற்றிலும் கற்பனையில் உருவான ஒரு கதையாகும். பெயர்கள், கதாபாத்திரங்கள், தொழில்கள் மற்றும் இடங்கள் யாவும் உயிரோட்டத்திற்காக பயன்படுத்தப்பட்டதே அன்றி நேரடியாக அவற்றை குறிப்பிடும் நோக்கில் எழுதப்படவில்லை. அவ்வாறு பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கும் பெயர்களும் இடங்களும் கற்பனையான முறையில் மட்டுமே உபயோகப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. உண்மையான இடங்களும் பெயர்களும் இருக்குமாயின் அவை முற்றிலும் தற்செயலானவை. எந்த ஒரு தனிப்பட்ட நபரையோ பொருளையோ இடங்களையோ நிகழ்வையோ குறிப்பிடுவன அல்ல.

மேலும்

"டேய், என்னடா, இன்னிக்கும் மூஞ்சிய தொங்க போட்டுட்டு வர்ற, உனக்கு இதுவே பொழப்பா போச்சு டா" உள்ளே நுழையும்போதே அருணின் வார்த்தைகள் பிரவீனை கேட்டன.

"இல்லடா, இவ்ளோ நாள் நான் முகத்தை தொங்கபோட்டுட்டு வந்ததுக்கு என் மனசு காரணம், இன்னிக்கு காரணம் வேற டா" என்றான் பிரவீன்.

"ஆஹா, ஏதோ புதுசா வேற ஆங்கிள் ல யோசிக்க ஆரம்பிச்சுட்டான் போல?" என்றான் அருண்.

"இல்ல டா, நான் செஞ்ச தொல்லைகள் அனுவை எந்த அளவுக்கு பாதிச்சிருக்கும் னு நெனச்சா என் மேலயே எனக்கு கோவமா வருது டா" என்றான் பிரவீன்.

"டேய், என்ன டா, என்னவோ போல பேசற, என்ன ஆச்சு?" என்றான் வெற்றி.

"மச்சி, என்ன டா" என்றான் சந்தோஷ்.

"டேய், அனுவுக்கு

மேலும்

பேய் மழை காற்றின் துணையோடு சோவென்று பெய்துகொண்டிருக்க, கடலூரின் அரசு மத்திய மருத்துவமனையில் டெங்கு ஜுரத்தில் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் நிறையபேர் அங்கும் இங்கும் காத்துக்கொண்டிருக்க, ஏதோ ஒரு மனப்போராட்டத்தில் தன்னை இழந்தவளாய் வெளியே வந்துகொண்டிருந்தாள் அமுதா. கையில் குடை இருந்தும் நனைந்துகொணடே பேருந்து நிறுத்தத்தை நோக்கி நடந்தாள். தோளில் தொங்கிக்கொண்டிருந்த நீல நிற தோள்பையுடன் ஏதோ நினைவில் ஓடவிட்டவாறு நடக்கலானாள்.

இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு.......

"டாக்டர், ஒரு வாரமா கழுத்து வீங்கி இருக்கு. பீவரிஷா இருக்கு. பசி எடுக்கல. வாமிட்டிங் பீலிங் இருக்கு. தைராய்டா இருக்குமான்னு டவுட்டா இருக்கு." அமுதா க

மேலும்