ப.கோபாலகிருஷ்ணன் - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
இயற்பெயர் | : ப.கோபாலகிருஷ்ணன் |
இடம் | : ஆலங்குடி ,திருவாரூர் மாவட |
பிறந்த தேதி | : |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 22-Sep-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 58 |
புள்ளி | : 12 |
ஒரு இசைக்கலைஞன் . இசையிலும் ,தமிழிலும் ஆர்வமுடையவன்.
கருவறை வாழ்த்து
கருவறை வாழ்த்து
நவீனம் எபொழுது பிறக்கிறது
பழமை புரிதல் இல்லாத பொழுது
அதை கற்க மனம் இயலாத பொழுது
தான் என்ற சுயம் வெளிப்படும் பொழுது
பழமை ஏன் பழமையானது
அதில் ஒரு செம்மை இருப்பதினால்
ஒரு விதமான கட்டுப்பாட்டில் இயங்கியதனால்
நவீனம் எல்லாம் ஒரு காலத்தில் பழமையாகும்
நயம் சுவை செம்மை இருந்தால்
நவீனம் நவீனம் என்று அதன் பின்னால் ஓடுகிறோம்
புரிதல் இல்லாத கவர்ச்சியில்
ஈசல் மற்றொரு நாள் வாழ்வதில்லை
ஆனால் யானை அப்படியில்லை
அது அழிந்தாலும் தந்தம் அழிவதில்லை
பழைமையில் ஒரு மேதமை பிறக்கிறது
இன்று நவீனமே மேதையாகிறது
நவீனம் என்பதில் புரிதல் இல்லையென்றால்
ஒருநாள் பூஜ்யமாகிவிடும்
என் கையெழுத்துக்களை
உடம்பெல்லாம்
பச்சை குத்திக்கொள்ளும்
தீவிர ரசிகன்
எனது டைரி.....!
நிலவு
பெய்த
மழை....
கடல்
கடனாய் பெற்ற
அயோடின்...
காதல் சோகக்கவிதை எழுத
எனக்கு கிடைத்த
நல்ல கரு....
ஒவ்வொரு நாளையும் இறைவனிடம்
பக்தியால் பிச்சை கேட்கிறோம்
காதல் என்ற பெயரால் பிடித்தவரிடம்
அன்பை பிச்சை கேட்கிறோம்
உரிமை என்ற பெயரால் துணையிடம்
காமத்தைப் பிச்சை கேட்கிறோம்
ஆழ்ந்த உறக்கத்தை ஒவ்வொரு இரவிடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
புதிய விடியலை ஒவ்வொரு உறக்கத்திடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
நல்ல மழையை ஆகாயத்திடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
மிதமான வெய்யில்லை சூரியனிடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
தென்றல் காற்றினை மரத்தினிடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
பிச்சை என்பது மனிதனின் இயற்
பொம்மையே உனக்கும் மனிதனுக்கும்
என்ன வித்தியாசம் ?
மனிதன்,
சில நேரங்களில் பணத்திற்காக
அடிமைப்போல பொம்மையாகின்றான்
சில நேரங்களில் பிறர் துன்பத்தை
கண்டும் காணாமல் பொம்மையாகின்றான்
ஆனால் ஒரு வித்தியாசம் கண்டேன்
நீ மனிதனைப்போல அல்ல
துன்பத்தைப் போல இன்பத்திலும் ஆடுவதில்லை !
ஒவ்வொரு நாளையும் இறைவனிடம்
பக்தியால் பிச்சை கேட்கிறோம்
காதல் என்ற பெயரால் பிடித்தவரிடம்
அன்பை பிச்சை கேட்கிறோம்
உரிமை என்ற பெயரால் துணையிடம்
காமத்தைப் பிச்சை கேட்கிறோம்
ஆழ்ந்த உறக்கத்தை ஒவ்வொரு இரவிடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
புதிய விடியலை ஒவ்வொரு உறக்கத்திடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
நல்ல மழையை ஆகாயத்திடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
மிதமான வெய்யில்லை சூரியனிடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
தென்றல் காற்றினை மரத்தினிடம்
பிச்சை கேட்கிறோம்
பிச்சை என்பது மனிதனின் இயற்
[ முன் குறிப்பு : ஒரு நாள் விழி இழந்தோர் மறு வாழ்வு மையத்திற்கு சென்றிருந்தேன். அங்கு பிறவியிலேயே பார்வை இழந்திருந்தாலும் அவர்கள் நம்பிக்கை இழக்காமல் இருந்ததைக் கண்டு அதிசயித்தேன். அவர்களின் ஒவ்வொரு அசைவுகளும் சொற்களுமே தன்னம்பிக்கை மொழிகளாய் இந்த கவிதையில்...]
இறைவன் வரைந்த ஓவியத்தில்
முற்றுப்பெறாத ஓவியப் பிழை நாங்கள் - ஆனால்
சூரியனுக்கே சவால்விட்டவர்கள்
நீயே வந்தால் கூட
எங்கள் கண்களுக்கு ஒளி கொடுக்க முடியாதென்று...
இருளைக் கண்டு பயந்து ஓடும்
சாதாரண மனிதர்களாய்
எங்களை எண்ணிவிடாதீர்கள்
நாங்கள்
இரவையே நேசிக்கும்
மனித விண்மீன்கள்
கண்ணாடியில் முகம் பார்த்து
தங்கள் அழகை ரசிக
பொம்மையே உனக்கும் மனிதனுக்கும்
என்ன வித்தியாசம் ?
மனிதன்,
சில நேரங்களில் பணத்திற்காக
அடிமைப்போல பொம்மையாகின்றான்
சில நேரங்களில் பிறர் துன்பத்தை
கண்டும் காணாமல் பொம்மையாகின்றான்
ஆனால் ஒரு வித்தியாசம் கண்டேன்
நீ மனிதனைப்போல அல்ல
துன்பத்தைப் போல இன்பத்திலும் ஆடுவதில்லை !
நவீனம் எபொழுது பிறக்கிறது
பழமை புரிதல் இல்லாத பொழுது
அதை கற்க மனம் இயலாத பொழுது
தான் என்ற சுயம் வெளிப்படும் பொழுது
பழமை ஏன் பழமையானது
அதில் ஒரு செம்மை இருப்பதினால்
ஒரு விதமான கட்டுப்பாட்டில் இயங்கியதனால்
நவீனம் எல்லாம் ஒரு காலத்தில் பழமையாகும்
நயம் சுவை செம்மை இருந்தால்
நவீனம் நவீனம் என்று அதன் பின்னால் ஓடுகிறோம்
புரிதல் இல்லாத கவர்ச்சியில்
ஈசல் மற்றொரு நாள் வாழ்வதில்லை
ஆனால் யானை அப்படியில்லை
அது அழிந்தாலும் தந்தம் அழிவதில்லை
பழைமையில் ஒரு மேதமை பிறக்கிறது
இன்று நவீனமே மேதையாகிறது
நவீனம் என்பதில் புரிதல் இல்லையென்றால்
ஒருநாள் பூஜ்யமாகிவிடும்