மழை பெய்த நேற்றயப் பொழுதில்-8

பாரதியிடம் சொல்லிட வேண்டும்
நரை கூடிக் கிழப்பருவம்
எய்தும் வரை நாம் பேசிய
சின்னஞ்சிறுக் கதைகளும் தான்
நம் காதலை வேடிக்கைப் பொருளாய்
மாற்றியிருக்கவில்லை..

எனக்கு வரும்
கடிதங்களில் ஆரம்பித்து
செல்பேசி சினுங்கும்
குறுஞ்செய்தி வரை
சோதனைச் செய்வதில்
இன்றளவும் என்ன சுகம் உனக்கு?

தாடி கோதியபடி
நான் சன்னலருகில் அமர்ந்து
சாலைகளை வெறிக்க
உன் கைகளில் விளையாடும்
அடுப்பறை பாத்திரங்களில்
ஏன் அவ்வளவு சத்தம்?
புதிதாய் நான் யாரை
காதலித்துவிட முடியும்?

வீட்டில் யாருமில்லா நேரம்
வேண்டுமென்றே எதிர் வீட்டு
சிறுபிள்ளையை அழைத்து
தாத்தா பாரு தாத்தா பாரு
இன்னும் குளிக்கல
அழுக்கு தாத்தா என்று கிண்டல்
செய்வதில் உனக்கு இன்னும்
இருபது வயது..

இன்னும் உனக்கு
சரியா சமைக்க வரல என்று
வம்புக்கிழுத்து நான்
நகைக்க தொடங்கும் முன்பு
உனக்கு கவிதையைப் போல
எனக்கு சமையல் என்று
வாயடைப்பாய்..

ஒரு காதல் கவிதையென்று
நான் வாசித்து காண்பித்தால்
முதல் பத்தி சகிக்கல
என்று சொல்லிச் சிரிப்பாய்.

அதற்காகவே சில பிழைகளோடு
கிழவன் ஆன பின்னும்..
--கனா காண்பவன்