எண்ணத்திரவங்கள் - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
| இயற்பெயர் | : எண்ணத்திரவங்கள் |
| இடம் | : |
| பிறந்த தேதி | : 29-Jan-1984 |
| பாலினம் | : |
| சேர்ந்த நாள் | : 23-Apr-2014 |
| பார்த்தவர்கள் | : 151 |
| புள்ளி | : 36 |
அது ஒரு அழகிய மாலை பொழுது...
மிதமான மாலை கதிரவன் மறைந்து, பனி சில்லென வீச ஆரம்பித்தது....
சலசல என்று கொஞ்சும் சலங்கை திசை திருப்ப, மயில் என ஓடி வந்தாள் pranakshi....
அவள் ஓடி வர, ரயிலும் வர,
அவளை பின்னி பிணைந்து பின் தொடர்ந்து வந்தது 10 விழிகள்....
எதிர் திசையில் மேலும் 4 விழிகளும் அவர்களுடன் கை கோர்த்து கொண்டது....
Pranakshi அலைபேசி சிணுங்கி கொண்டே இருந்தது....
கண்களில் படபடப்பும், பரிதவிப்பும் கலந்து சற்றே ஓட்டம் பிடிக்க தொடங்கினாள் pranakshi...
மாலை மயங்கும் நேரத்தில், சாரல் கொஞ்சம் மனதில் சலசலப்பை ஏற்படுத்தியது....
பட்டாம்பூச்சி போல கண் இரண்டையும் பறக்க விட்டு, முகக
கண்ணில் காற்றுப்பட்டு நீர் வழிந்தாலும்,
புயலென காற்றுடன் சண்டை போட வேண்டும்!
நான் எழுதிய கவிதை படித்த நீ,
அதன் பரமவிசிறியாக வேண்டும்!
என் உடல் போன போதும், உயிர் உண்டு என்று,
நீ காற்றில் கலவாமல் இருத்தல் வேண்டும்!
உன் உயிர் பிரியினும் என் இமை கொண்டு,
உன்னை சிறை வைப்பேன்!
என் கொலுசு சத்தம் தான் உனது மொழியாக வேண்டும்!
குழந்தை என்றும் நானே, தாய் என நீயே வேண்டும்!
உறக்கத்தில் கூட மறவேனோ!
சொர்கத்தில் கூட பிரிவேனோ!
அகத்தில் கூட உன்னைப் புதைப்பேனே!
கவிதை என்னும் வடிவில் உன்னை காப்பேனே!
உன் பெயர் கூட நானாக இருப்பேனே!
உன்னை கண்ணால் காண்பதால்,
நான் அனுபவித்த ஸ்பரிசம் அன்றோ
கண்ணில் காற்றுப்பட்டு நீர் வழிந்தாலும்,
புயலென காற்றுடன் சண்டை போட வேண்டும்!
நான் எழுதிய கவிதை படித்த நீ,
அதன் பரமவிசிறியாக வேண்டும்!
என் உடல் போன போதும், உயிர் உண்டு என்று,
நீ காற்றில் கலவாமல் இருத்தல் வேண்டும்!
உன் உயிர் பிரியினும் என் இமை கொண்டு,
உன்னை சிறை வைப்பேன்!
என் கொலுசு சத்தம் தான் உனது மொழியாக வேண்டும்!
குழந்தை என்றும் நானே, தாய் என நீயே வேண்டும்!
உறக்கத்தில் கூட மறவேனோ!
சொர்கத்தில் கூட பிரிவேனோ!
அகத்தில் கூட உன்னைப் புதைப்பேனே!
கவிதை என்னும் வடிவில் உன்னை காப்பேனே!
உன் பெயர் கூட நானாக இருப்பேனே!
உன்னை கண்ணால் காண்பதால்,
நான் அனுபவித்த ஸ்பரிசம் அன்றோ
தனிமை சுகமானது தான்!
ஏனென்றால் உன் நினைவின் அலைகள்!
என்னை சிறை கொண்டு செல்லும் அந்த சில நிமிடங்கள்!
விழிகளில் உனக்காக, ஒன்று அல்ல இரண்டு மழை கூட்டங்கள்!
சுவாசத்தில் புயலென, உன் மணத்தால் உயிர் கசியும்!
உதடுகளுக்கு உன் பெயர் மட்டும் தான் மொழி!
இதய ஒலி எங்கும் உன் அன்(ழைப்)பு மணி 'லப் டப்' என்று எங்கும் கூவும்!
என்னை ஆகிரமப்பு செய்யும் அந்த சில, கண் இமைக்கும் நொடிகள், பல ஜென்மங்களுக்கு வரமாக வேண்டும்!
தனிமை சுகமானது தான்!
ஏனென்றால் உன் நினைவின் அலைகள்!
என்னை சிறை கொண்டு செல்லும் அந்த சில நிமிடங்கள்!
விழிகளில் உனக்காக, ஒன்று அல்ல இரண்டு மழை கூட்டங்கள்!
சுவாசத்தில் புயலென, உன் மணத்தால் உயிர் கசியும்!
உதடுகளுக்கு உன் பெயர் மட்டும் தான் மொழி!
இதய ஒலி எங்கும் உன் அன்(ழைப்)பு மணி 'லப் டப்' என்று எங்கும் கூவும்!
என்னை ஆகிரமப்பு செய்யும் அந்த சில, கண் இமைக்கும் நொடிகள், பல ஜென்மங்களுக்கு வரமாக வேண்டும்!
கற்களில் தோன்றும் பிம்பமே!
தண்ணீரில் தெரியும் உயிரற்ற உயிரோவியமே!
விரல்கள் தேடும்போது காற்றாய் தழுவும் உயிரே!
நினைவுகளை ஊடுருவல் செய்யும் தீவிரவாதியே!
கண்களினால் சிறை பிடிக்கலாம் என்று நினைத்தேன்!
சொற்களால் மயக்கி தப்பிவிட்டாய்.
ஆனாலும்,
நெருப்பாக எரிந்து கொண்டிருக்கும் உன் நினைவை எப்படி???
சொற்களால் தப்பிவிட்டாலும், கடிவாளம் போட்டுவிட்டேன், என்னுயிராக!
சிறை கொண்டு சென்று விடு எதுவாகவும்!
அல்ல உயிராக! நீ இல்லாது உயிரற்றுவிடுவேன்!
பெண்மையே!!!
உன்னைப் பச்சை பயிர் என்று இம்மண்ணின் மாந்தர்கள் பாடி பாராட்டு கொடுக்கின்றனர்!!!
ஆனால்,
உன்னை முளையிலே நெல்லை கொடுத்துக் இம்மண்ணின் மைந்தர்கள் கொன்றுவிடுகின்றனர்!!!
உன்னை வீட்டிற்கு குல விளக்கு என்று பாராட்டுகின்றனர்!!!
ஆனால்,
உன்னை, உன் உயிரை தீயிலே போட்டு புரட்டுகின்றனர்!!!
விழித்துக் கொள்! எழுந்து வா!
பெண்மையே!!!
உன்னை கற்புக்கரசி என்று கூறி பாராடுகின்றனர்!!!
ஆனால்,
உன் கற்பையே சூறையாடி விளையாடிப் பார்கின்றனர்!!!
பெண்மையே!!!
உன்னை மான் விழியே! தேன் மொழியே! கண்ணே! கனியமுதே! என்று இம்மண்ணில் கவிஞர்கள் வர்நிக்கின்றனர்!!!
ஆனால்,
மான்விழி கொண்ட பெண
சூரியன்,
தன் ஒளிக்கதிர்களை நமக்களித்து
தன் நாளை கொண்டாடுகிறது!
வானம்,
தன் உடலை போர்வையாக்கி,நம்மை அரவணைத்து
தன் நாளை கொண்டாடுகிறது!
காற்று,
தன் கைகளால் நம்மைத்தழுவி,பரவசப்படுத்தி
தன் நாளை கொண்டாடுகிறது!
நதி,
தன் சக்தி கொண்டு நம்மை வளப்படுத்தி
தன் நாளை கொண்டாடுகிறது!
பறவை,
தன் மழலைக் கூக்குரலால் நம்மை மகிழ்வித்து
தன் நாளை கொண்டாடுகிறது!
மரங்கள்,
தன் காய் கனிகளால் நம் பசியாற்றி
தன் நாளை கொண்டாடுகிறது!
இயற்கைத் தாயின் வளர்ப்பில் ஐயம் இல்லை.
சுயனலமில்லா குழந்தைகள் இவை..
அப்படியிருக்க எங்கிருந்தம்மா பெற்றெடுத்தாய்
இந்த மனிதனை ?
நதியில் கழிவு நீர
நண்பர்கள் (6)
ஆரோ
விழுப்புரம்,(சென்னை)
வேலு
சென்னை (திருவண்ணாமலை)
குமரேசன் கிருஷ்ணன்
சங்கரன்கோவில்
சீர்காழி சபாபதி
சென்னை
Jeevalatha
Rajapalayam
இவர் பின்தொடர்பவர்கள் (6)
இவரை பின்தொடர்பவர்கள் (6)
சிறந்த கவிதைகள் (இந்த வாரம்)
வரமாக மட்டும்...
C. SHANTHI
16-Dec-2024
களவு போன...
C. SHANTHI
16-Dec-2024