உன் கரம்பற்றி நடந்த மழைக்காலங்களில்
பாதைகள் நீண்டிட மனம் வேண்டியது
பட்டும் படாமல் ஒரு குடைக்குள் தேகம்
ஒடுங்கி உரசிட துடித்தது

உன் மார்பில் சாய்ந்து அழுதபோது
சோகங்கள் கூட சுகமாய் கழிந்தது
உன் மடி சாய்ந்து இமை மூடுகையில்
மரணத்தையும் மனம் தழுவிட துணிந்தது

என் நினைவுகளின் குத்தகைக்காரனே. .
அறிந்தும் அறியாதது போல்
அடர் மௌனத்தில்
ஏன் என்னை மூழ்கடிக்கிறாய்....?
அக்கினி நாவின் நுனித் தீண்டலில் நாளும்
ஆவிப் புண்ணாகி உதிரம் கசிகிறது

சகனே சகனே...
கரிசனப் பார்வையிலேனும்
தரிசனம் தந்திடு
விரிசலிட்ட இதயத்தை உன்
ஸ்பரிசத்தால் உயிர்த்திடு!

மேலும்

தான் செய்வது தனித்துத் தெரியவேண்டும்
தான் அதனால் முன்னிலைப் படுத்தப்பட வேண்டும்
தான் சிறப்பாக செய்ய வேண்டும்
தான் அதனால் தான் மட்டுமே நன்மை அடைய வேண்டும்....
இதுபோன்ற சிந்தனை உன்னிடம் உள்ளதா?
அப்படியென்றால் நீ மிகப் பெரிய சுயநலவாதி

தான் செய்வது தனித்துவம் வாய்ந்ததாக இருக்கவேண்டும்
தன்னை சார்ந்த சமூகம் அதனால் முன்னிலை படுத்தப்பட வேண்டும்
தான் செய்வது சிறப்பாக இருக்கவேண்டும்
தன்னை சார்ந்த அனைவரும் அதனால் பயன் பெறவேண்டும்.
இதுபோன்ற சிந்தனை உன்னிடம் உள்ளதா?
அப்படியென்றால் நீ ஒரு பொதுநலவாதி.

மேலும்

நொறுங்கிய உண் துகள்களை
பல்லக்குத் தூக்கி ஊர்ந்திடும் எறும்புகள்
பதுக்கும் புற்றின் பாதுகாவலன் எவரோ?

நறுக்குத் துண்டாய் வான்பொதி நிலவை
வெண்பஞ்சிடை காட்சிப் பிழையாய் நகர்த்தி
தடுக்கி விழாது தாங்குவது எவரோ?

நேற்றைய முன்தினம் நிகழ்ந்த பொழிவில்
இன்று செழித்த மென்குடை காளான்களில்
உயிரணுவாகி நிமிர்ந்தது எவரோ?

காற்றுடன் அதிர்ந்து அரூபமான ஒலிக்கற்றை
சாற்றும் மொழியில் இன்னிசை ஆகிட
மாற்றுத் திறன் தந்தவர் எவரோ?

கூற்றவன் கயிற்றில் நியதியாய் நிலைத்து
குற்றம்குறை பொறுக்கும் அருட்கடலான
போற்றுதலுக்கு உரிய அவனே ஆவான்!

கவிதாயினி அமுதா பொற்கொடி

மேலும்

அனுபவம் கூடக் கூட, ஒன்றன் மீதான நம்முடைய எண்ணம் கருத்தும் மாறுபடுகின்றது... அதன்பிறகு மற்றவற்றின் மீதான நம்முடைய பார்வையும் முழுதாய் மாறுபடுகிறது.....
ம்ம்ம்! மாற்றம் ஒன்றே மாறாதது.

மேலும்

பாஞ்சாலியின் பரிகாசத்தை துரியோதனன் மன்னித்திருந்தால்
பாஞ்சசன்யம் முழங்கியிராது பாரதப்போர் நிகழ்ந்திராது
சரச சூர்ப்பநகையை சீண்டாது இலக்குவன் மன்னித்திருந்தால்
சுந்தர காண்டத்துடன் சுபமாய் இராமகாவியம் தொடர்ந்திருக்கும்
விரோதத்திற்கு விரோதம் உதிரத்திற்கு உதிரமென
மனிதனுள் உறங்கும் மிருககுணம் விழித்தெழ
மகாயுத்தங்கள் வெடித்து பூமியெங்கும் பிணக்காடு நிரவும்
மன்னிப்பெனும் சமரசமொழியே சமாதானத்தின் வாயிலை திறக்கும்

யாது குற்றமும் இவனிடம்யான் கண்டிடவில்லையென
ஏதும்பிழை தம்மீது வீழாத வண்ணம்
தோதுவாய் தீர்ப்பை மக்களிடம் ஒப்படைத்தான் பிலாத்து
தீதான பரபாசை விடுவித்தது மக்கள்மன்றம்
தேதுவாய் பூதலபாவத

மேலும்

புதியதொரு வீீணை செய்ய

எங்கே உள்ளது மரங்கள்

வெந்து தனிந்ததே காடு

மேலும்