உன் சிரிப்பால் நின்ற நினைவுகள் எல்லாம் சேமித்து வைத்தேன்
அதை அழிக்க நினைக்கும்போது மறையாத வடுவாய் நின்றால்...
என்ன செய்வேன்....

மேலும்

உன் மூச்சுக் காற்று வெப்பத்தை
என் நெஞ்சு மீதி பாயவிட்டு
இன்னும் என் இதயத்தைக்
கொஞ்சம் வேகமாகத் துடிக்க வைப்பேன்..

மேலும்

தினந்தோறும் நடந்து செல்லும் பாதை கூட
உன்னோடு நடக்கும்போது புதிதாகத் தெரிந்தது..
அதுவும் அன்று மட்டும் அழகாக இருந்தது.

மேலும்

காத்திருக்கும் நொடிகளில் வரும் கனவில் தான்
எனக்கான வாழ்க்கையை ரசித்து வாழ்கிறேன்....

மேலும்

உந்தன் கரு விழி
கொஞ்சம் களங்கயில்
எந்தன் உயிர் மட்டும்
துடிப்பது ஏனோ.

இதழ் இரண்டும்
கொஞ்சம் சினுங்கயில்
ஒரு நொடி
நான் உரைவது ஏனோ

சில இரவுகள்
பல தனிமைகள்
உன் கைகளை மட்டும்
மனம் தேடுவது ஏனோ.

மேலும்

தொட்டிலில் ஆடி உறங்கா நாளில்
உன் தோல் மீது உறங்குவேன்
எட்டி உதைத்த அன்பு வலியில்
சுகமாக நீயும் உறங்குவாய்.

நிற்க வைத்து அழகு பார்க்க
உன் கரம் பிடித்து எழுந்து நின்றேன்
நான் விட்டாலும் நீ விடாமல் இருப்பதால்
இன்றும் விழாமல் நிற்கிறேன்.

உந்தன் கை அனைத்து உறங்கும்போது
என் பலம் நான் அறிவேன்
உந்தன் கை பிடித்து நடக்கும்போது
எதையும் துணிவோடு நான் எதிர்ப்பேன்.

பள்ளி சென்ற பெண் இன்னும்
வீடு வந்து சேரலைனு
வீட்டு வாசலில் தாய் நிற்பாள்.
வீட்டு வாசலில் தாயை விட்டு,
பள்ளி வாயிலில் நீ நிற்பாய்.

கண்டித்த நாட்களில்
நான் உண்ணாமல் உறக்கம் கொண்டேன்
உண்ணாமல் உறங்குவேனென்று
அன்பாலே கண்டிப

மேலும்

சன்னலோரம் நீ என் தோள் சாய்ந்து பயணம் 
மண் வாசமோடு உன் கூந்தல் வாசம் 
சாரலோடு சேர்ந்து கூந்தல் என் கண் இமையைத் தாக்கும் 
இரு கைகள் கோர்த்துக் குளிர் போக்கும் தருணம் 
தோள் சாய்ந்து போகும் இந்த தொலைதூர பயணம் 
தொடரும் வரை காதல் செய்வோம். 

அடை மழை முடிந்த மாலை நேரம் 
கடற்கரை மணலில் காதலை தேடி, 
அலையோடு கால் உரசி, கைகோர்த்து நடைப்பயணம் 
முழு நிலா வருகையை எதிர்பார்த்து 
காற்றின் வேகம் மீறி காதல் செய்வோம் . 

மிதமான வேகத்தில் இரு சக்கர வாகனத்தில் 
தோள் மீது கை வைத்து, சிறு பயணம் செல்வோம் 
சிதறும் சிரிப்பொலியை என் காதோடு கேட்டு 
சிறிது நேரம் நாம் காதல் செய்வோம். 

கோவத்தின் உச்சம் உன

மேலும்

பிறர் வாழ்க்கை முன்னேற தன் வாழ்க்கையை தியாகம் செய்த சகோதரி அனிதாவிற்கு தலை வணங்குகிறேன்..

கைகட்டி வேலை பார்த்த
என் தந்தையின் வாழ்க்கைமுறை
உயர்த்த நினைத்தேன்,
கனவாக சென்றது என் எண்ணம்.

வெளிச்சமின்றி படித்தேன்
வெளிச்சத்திற்கு வந்து விடலாம் என்று
வெளிச்சத்திற்கு வந்து விட்டேன்
இ(ருப்பினும்
நிரந்தரமான நிலவொளியில்
நான்

கனவு காணுங்கள்
என்றுரைத்தீர்களே ஐயா
கடைசி வரை எங்களால்
கனவு மட்டுமே காண முடிகிறது.....

ஒரு மருத்துவரின்
உயிரை மட்டுமா பறித்தது
இந்த மத்திய அரசு
இனி குணமாக இருந்த
பல உயிர்களையும் பறித்து விட்டதே...

மேலும்