உன்னை உயிராய் கருவில் சுமந்தவளையும் ..

உன் உயிரை தன் கருவில் சுமப்பவளையும் ...

உயிருக்கு மேலாய் போற்றிடு

மேலும்

உன் விழிகளின் ஈர்ப்பு விசையில் உறைந்து போவேன் ..
சிறுமியல்ல இவளும் கன்னியென்று
உணர்ந்து போவேன்...

உன் விரல்கள் ஐந்தும் ஊழியாகி போக
உலகைமறந்து உன் முன் கல்லாகி போவேன்

தாரமாகி உன்னை தாங்க என் இதயத்திற்குள் கோயில் செய்து

தாயாகி உன்னை தாலாட்ட மடிமீது தொட்டில் செய்வேன்

மொழி அறியா கனவுகள் கண்ணோடு பலகொண்டு...

விழியறியா நேரத்தில் காணவேண்டும் எந்தன் கண்ணாளனை

மேலும்

வெள்ளை தாளில் வடிவமிலா வார்த்தைகள் அல்ல உன் இளமை

உன்னால் விதைக்கப்படும் விதி இம்மண்ணின் மேல் விருட்ச்சம் ஆகும் வரை

மதியால் நீ உரைக்கும் சொற்கள்
உலகின் பாதையில் மயில்கற்கள் ஆகும்வரை

உனக்குள்ஓய்வு தேடுவதை நிறுத்து ஓய்விலும் நீ உன்னை தேடு ....

அறிவியலின் வளர்ச்சி சாதனையை ??சோதனையா ??
என்று நீ அரங்கேற்றும் வெட்டி பட்டிமன்றம் தான் வேதனை

வீணடிக்கும்நொடிகள் ஒவ்வொண்றும் ..
உன்னை உன்னக்குள் நீ வீழ செய்கிறாய்

விழித்திரு விழிகள் இமைக்க மறக்கட்டும்
இமயத்தில் பொறிக்கப்போகும் உன் வெற்றியை இவ்விணையம் எதிரொலிக்கட்டும் ....

மேலும்

முக்கடலும் முத்தம்மிட அன்பால் பிணைக்க பட்டவள் இவள்

அலைகள்பல தீண்ட கரைகொண்டு
கரைமீது நிறம் மாறும் மணல் கொண்ட மாயவள்

வெளிநாட்டவர் வியந்து பார்க்க
உள்நாட்டவரை பெருமை படுத்திய
வான் நிற நிலா இவள்

கத்தி இன்றி யுத்தம் செய்த மகாத்மாவையும்
சித்தம்மாற சொல்லால் புவி செய்த விவேகானந்தரையும் ...
நினைவூட்டி தரணிமேல் தாங்கி நிற்கும் தவ தேவதை இவள்

தரைமேல்மிதக்கும் தாரகையே ....
விண்ணை தொட்டு பார்க்க 2004 இல் ஆசை கொண்டாயா ???....நீவளர்த்த மக்கள் மேல் கோபம் கொண்டாயா ??

உலகை ஈரடியில் அளந்த வள்ளுவனுக்கு அரண் செய்த நீ சற்று அமைதி காக்க முரண் செய்தது ஏ

மேலும்

வாழும் உலகின் உண்மை முகம் உணர்ந்து போனேன் உன் பிரிவில் ...
இருள் சூழ்ந்த எந்தன் கருவறை நாட்களை விட ..
என் தந்தையின் கல்லறை நாட்கள் தனிமையின் கொடுமையை உணர்த்தி போனது
பார்ப்பதும் சிரிப்பதும் உன் மடிமீது கிடப்பதும்
கற்பனையில் மட்டுமே சாத்தியமானது
நிஜத்தை வெறுத்து கனவின் நிழலை விரும்பும் பேதை நான்
இப்பேதை சிரிக்க மட்டும் தெரிந்தவள் அல்ல........
மனம் கொண்ட வலிகளை மறைக்கவும் தெரிந்தவள்

மேலும்

முக்கடலும் முத்தம்மிட அன்பால் பிணைக்க பட்டவள் இவள்

அலைகள்பல தீண்ட கரைகொண்டு
கரைமீது நிறம் மாறும் மணல் கொண்ட மாயவள்

வெளிநாட்டவர் வியந்து பார்க்க
உள்நாட்டவரை பெருமை படுத்திய
வான் நிற நிலா இவள்

கத்தி இன்றி யுத்தம் செய்த மகாத்மாவையும்
சித்தம்மாற சொல்லால் புவி செய்த விவேகானந்தரையும் ...
நினைவூட்டி தரணிமேல் தாங்கி நிற்கும் தவ தேவதை இவள்

தரைமேல்மிதக்கும் தாரகையே ....
விண்ணை தொட்டு பார்க்க 2004 இல் ஆசை கொண்டாயா ???....நீவளர்த்த மக்கள் மேல் கோபம் கொண்டாயா ??

உலகை ஈரடியில் அளந்த வள்ளுவனுக்கு அரண் செய்த நீ சற்று அமைதி காக்க முரண் செய்தது ஏ

மேலும்

ஆண்டில் மூன்று மாதங்கள்
மழை பொழிந்து
வேளாண் துறை செழித்த
காலம் எங்கே??

நாசி நுனியில் எந்நேரமும்
இயற்கை பசுமையின் செழுமை
ஆளுமை செய்த காலம் எங்கே??

அவ்வையும் அதியமானுமாக
பின்னிப் பிணைந்த நட்பு காலம்
எங்கே போனது??

கருவில் சுமந்த அன்பின் அன்னையை
தாங்கிப் பிடித்த தனயனின்
பாசம் எங்கே??

உடன் பிறந்த அன்பு செல்லங்களுக்கு
துளி வேதனை என்றாலும்
மலையை நினைத்து
வருத்தம் தீர்த்த
அண்ணன், தம்பி உறவு எங்கே போனது ??

உயிர் காப்பதில்
இறைவனுக்கு சமமான
உண்மை மருத்துவ உலகம் எங்கே??

அன்பு, பாசம், நட்பு,
நீதி, நேர்மை அனைத்தும்
இன்றைய அவசர மாய வெள்ளத்தில்
தொலைந்து

மேலும்

உழைப்பாளியின் வேர்வை
உலரும்முன்
கூலி கொடுக்கும்
முதலாளி(த்துவம்) அமைப்போம்.

மேலும்

முக்கடலும் முத்தம்மிட அன்பால் பிணைக்க பட்டவள் இவள்

அலைகள்பல தீண்ட கரைகொண்டு
கரைமீது நிறம் மாறும் மணல் கொண்ட மாயவள்

வெளிநாட்டவர் வியந்து பார்க்க
உள்நாட்டவரை பெருமை படுத்திய
வான் நிற நிலா இவள்

கத்தி இன்றி யுத்தம் செய்த மகாத்மாவையும்
சித்தம்மாற சொல்லால் புவி செய்த விவேகானந்தரையும் ...
நினைவூட்டி தரணிமேல் தாங்கி நிற்கும் தவ தேவதை இவள்

தரைமேல்மிதக்கும் தாரகையே ....
விண்ணை தொட்டு பார்க்க 2004 இல் ஆசை கொண்டாயா ???....நீவளர்த்த மக்கள் மேல் கோபம் கொண்டாயா ??

உலகை ஈரடியில் அளந்த வள்ளுவனுக்கு அரண் செய்த நீ சற்று அமைதி காக்க முரண் செய்தது ஏ

மேலும்

வெள்ளை தாளில் வடிவமிலா வார்த்தைகள் அல்ல உன் இளமை

உன்னால் விதைக்கப்படும் விதி இம்மண்ணின் மேல் விருட்ச்சம் ஆகும் வரை

மதியால் நீ உரைக்கும் சொற்கள்
உலகின் பாதையில் மயில்கற்கள் ஆகும்வரை

உனக்குள்ஓய்வு தேடுவதை நிறுத்து ஓய்விலும் நீ உன்னை தேடு ....

அறிவியலின் வளர்ச்சி சாதனையை ??சோதனையா ??
என்று நீ அரங்கேற்றும் வெட்டி பட்டிமன்றம் தான் வேதனை

வீணடிக்கும்நொடிகள் ஒவ்வொண்றும் ..
உன்னை உன்னக்குள் நீ வீழ செய்கிறாய்

விழித்திரு விழிகள் இமைக்க மறக்கட்டும்
இமயத்தில் பொறிக்கப்போகும் உன் வெற்றியை இவ்விணையம் எதிரொலிக்கட்டும் ....

மேலும்

உன் விழிகளின் ஈர்ப்பு விசையில் உறைந்து போவேன் ..
சிறுமியல்ல இவளும் கன்னியென்று
உணர்ந்து போவேன்...

உன் விரல்கள் ஐந்தும் ஊழியாகி போக
உலகைமறந்து உன் முன் கல்லாகி போவேன்

தாரமாகி உன்னை தாங்க என் இதயத்திற்குள் கோயில் செய்து

தாயாகி உன்னை தாலாட்ட மடிமீது தொட்டில் செய்வேன்

மொழி அறியா கனவுகள் கண்ணோடு பலகொண்டு...

விழியறியா நேரத்தில் காணவேண்டும் எந்தன் கண்ணாளனை

மேலும்

உன்னை உயிராய் கருவில் சுமந்தவளையும் ..

உன் உயிரை தன் கருவில் சுமப்பவளையும் ...

உயிருக்கு மேலாய் போற்றிடு

மேலும்