விண்ணையும் மண்ணையும்
ஆயிந்தது போதுமென்று
காற்றோடு கலந்திட்ட கடவுள் துகளே


இருபது தமிழரின் ஈரம் காயாத ஆந்திரம்
கற்றை கண்ணீர் சிந்துகிறது உமக்காய்


காவிரித்தாய் பிறக்கும் கர்நாடகம்
கால் கடுக்க நின்றது
நும் கால்களில் கண்ணீர் சிந்த


முல்லை பெரியாரில் முறைத்த கேரளம்
நாளைய வளர்ச்சிக்கு வேண்டுது
இந்த மறத்தமிழனின் (அப்துல் கலாம்) எம்பளம் (அடையாளம்)


தமிழகத் தலைவன் தான்தானென்று
தத்தித் தாவும் கட்சிகளின்
தலையில் குட்டியது உலகம்


உலக தமிழனின்
உன்னதத் தலைவன்
ஒருவன் தான் யென்று
அதுவும் நீவிரென்று


கடைக்கோடி தலைமகனே
வாய்ச்சொல் வீரர்கள்
வாயடைத்து நின

மேலும்

அமாவாசை அருகில் வருதுடி
கொஞ்சம் எட்டிப்போ
வகுப்பறை கிண்டல்கள் .

பைத்தியகாரி வேடம்தறி
பக்காவாய் பொருந்தும் உனக்கு
பள்ளி
கலைநிகழ்வுகளில் ஆசிரியர்கள் .

கரிச்சட்டி சனியன்
எனக்கின்னு பொறந்திருக்கு
கண்ணில் படும் போதெல்லாம்
தந்தையின் அரிச்சனை .

காசு பணம் இருந்தாலே
கட்டிக்கொடுக்க முடியாது
கறுப்பா வேற நீ இருக்க
கல்யாணம் வெறும் கனவு தான்
பெத்தவளின் கண்ணீர்.

தொட்டுடாத என் புள்ளைய
ஒட்டிக்கிரும் உன் கறுப்பு
பட்டணத்துல வாழப்போன
பக்கத்து வீட்டு அக்கா .

நெருசல் அற்ற பேருந்தில்
இடையை கிள்ளும் இளசை
முறைத்து சற்று பார்த்திட்டால்
ஐயே...இவ பெரிய கிளியோபட்ரா ..
உ

மேலும்

அந்நியம் தான்
இன்று எனக்கு
எல்லாமும்
எல்லோரும் - உன்
நினைவுகள் தவிர்த்து....

என்னை போர்த்திய -உன்
நினைவுகளை போர்வையாய்
களைத்தெறிய வழி அறியேனே

எண்ணவும் முடியாமல்
எண்ணியும் முடியாமல்
இன்னும் எத்தனை எத்தனை
நினைவுகள் எனக்குள்
முகம் புதைத்தழுத
தலையணைக்கும் தெரியாமல்...

பந்தியில் பற்களிடையே
சிக்கிய உணவு துகளாய்
உன் நினைவுகள்
மெல்லவும் முடியாமல்
விழுங்கவும் முடியாமல்...

நா தழு தழுக்கிறது
இதழ் துடி துடிக்கிறது

கண்கள் கனக்கிறது
இதயம் வெடிக்கிறது

தனிமையில் தவித்தேன்
இனிமையை உதிர்த்தேன்
வெறுமையை பறித்தேன்

வலிகளுக்குள் புதைகிறேன் நானே
உன்னைய

மேலும்

@@@@@@@@@@@@@@@
தலையணை தந்தவளே
உறக்கமும் கெடுத்தாள்
நன்றாய் உறங்குங்கள்
என்ற
மந்திர வார்த்தையால்
@@@@@@@@@@@@@@ @

மேலும்

நிர்வாணமாக நிற்கின்றாள்
தஞ்சை இளம் குமரி(கழனி )
அவளின் பசும் மேலாடையை
துகிலுரிந்த கயவர்கள் யாரோ?

மேலும்

கோடை மழைத்துளிகள்
வானவில் பிரசவிக்க
மூன்றில் ஒரு பங்கு
மின்னலாய் அவள் வருகை

வானவில் தொட
சிறகடித்த பறவைகளாய்
மனம்
அக்குளிரிலும் எச்சில்
விழுங்க வைத்த அவள்
தேகம்

அவசரம் இன்றி அணுவணுவாய்
அவளுள் ஊடுருவும்
மழைத்துளிகள் போல் என்
கண்கள்

தொலைவிலிருக்கும் எரிமலை
போல் அவள்
மழையில் ஒரு
கதகதப்பு

அவள் பார்வை கதிர் வீச்சில்
காதலெனும்
புற்று நோய்
தொற்றுகிறது

எத்தனை தியானங்கள் செய்திருப்பேன்
ஒன்றிலும் கிட்டாத
ஒருநிலை இன்று நிகழ்கிறது
என்னுள்

சிரிப்பா அது இல்லை
விரிந்து கிடந்த என்
சிந்தனைகளை எல்லாம்
குவித்து விட்ட
குவியாடி அது

இம்மாநில

மேலும்

நிர்வாணமாக நிற்கின்றாள்
தஞ்சை இளம் குமரி(கழனி )
அவளின் பசும் மேலாடையை
துகிலுரிந்த கயவர்கள் யாரோ?

மேலும்

பயபக்தியுடன் கோவில் வழிபாடு
ஒருவேளை
திருடுபோகலாம் செருப்பு

மேலும்

நிலவும் கூட ஆசைப்படும்
என்னவளின்
நெற்றி பொட்டாய் மாறிவிட

மேலும்

உன் ஆக்சிஜன் பிரிந்ததால்,
உலக மக்களின் விழிகளில் அமில மழை....
உன் புத்தியீர்ப்பு விசையிடம்,
புவியீர்ப்பு விசையும் தோற்றுவிடும்.....

ஒரு ஏழையின் மூளை,
ஏவுகணையாகி விண்ணைத் தொட்டது.....
நீ அனுப்பிய அறிவியல் பறவைகளெல்லாம்,
அக்னிச் சிறகுகளை விரித்து,
வானில் சிறகடித்துக் கொண்டிருக்கின்றது....

ஆய்வுக் கூடங்களே உன் படுக்கையறை,
அறிவியலே உன் ஆசை மனைவி,
அவளை தலை முதல் கால் வரை,
ஆராய்ச்சி செய்த விஞ்ஞானி நீ....
உன் முதலிரவு மட்டுமல்ல,
முழு இரவும் இவளோடு தான்....

அறிவியலில் எத்தனையோ,
மூலக்கூறுகள் இருக்கலாம் - ஆனால்
அறிவியலின் மூலக்கூறு நீ....

கோவிலின் கருவறையை விட புன

மேலும்