நரசிம்மன் - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
இயற்பெயர் | : நரசிம்மன் |
இடம் | : மயிலாடுதுறை |
பிறந்த தேதி | : 17-May-1982 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 09-Mar-2016 |
பார்த்தவர்கள் | : 91 |
புள்ளி | : 10 |
உங்களைப் போலவே தான் ..தமிழை நேசிப்பவன்
எழுத ஆரம்பிக்கிறேன்
சிறிது இடைவெளியில்
ஏன் எதற்கு என்ற
எண்ணச் சுழலில்
எழுதியதை எல்லாம்
அழித்து விடுகிறேன்
இப்பொழுது நீங்கள்
நான் எழுதாததைத் தான்
படித்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்!
----- முரளி
பொதி அவிழ்
தாமரைப் பூவை ஒத்தவள்
இவன் அழகன்
இல்லையென்பதால்
ஒப்பாது போகலாம்
கதிர் மதி ஒளிரும்
மதிக்கும் ஓர் மறு உண்டே!
என் செய்தாளோ ..
கவிஎனைத் தூக்கி எறிந்தவள்
எந்த கவிக்கு (மந்தி )
துணை ஆனாளோ ?..
யாமொன்றறியோம்
பராபரமே !
இயல்பாய் இருப்பதும்
அலட்டிக்கொள்ளாமல் வாழ்வதும்
ஒரு ரகம்.!
எதற்கெடுத்தாலும் கடுப்பாவதும்
அவசரப்படுவதும் கோபப்படுவதும்
இன்னொரு ரகம்..!
காரணமே இல்லாமல்
சோகமாக இருப்பது
ஒரு சாபம்..
காரணமே இல்லாமல்
மகிழ்ச்சியாய் இருப்பது
ஒரு வரம்...
சிலு சிலுவென அடிக்கும் தென்றக் காத்தினிலே
சிங்கார மாமன் தென்னந் தோப்பினிலே
பள பளன்னு கண்டாங்கி சேலை கட்டி
தென்னையிலே சாஞ்சுகிட்டு நீ பாட்டு படிக்கையிலே
தென்னைக்கு கிடைச்ச சுகம்
என்னைக்கு எனக்கு கிடைக்குமுன்னு
பட படன்னு யேன் நெஞ்சு அடிக்குதடி !
அடி யேன் அத்தை மவளே
தை போயி சித்திரையும் வந்தாச்சு
ஓன் அப்பன் இப்படி யேன் தேமேன்னு கிடக்காண்டி ?
பந்தக்காரன் மேளகாரன் ஐயரு
செல்லுல போட்டா டான்னு வந்து நிப்பாங்க
பின்ன என்னத்துக்கு இழுதடிக்கான் உங்கப்பன் ?
ஆத்துல தண்ணி இல்ல அறுவடையில மேனியில்லன்னு
சாக்குச் சொல்லி சாக்குச் சொல்லி மூனு வருசம் தள்ளிப் போட்டாச்சு
இன்னும் ஒ
சேலையும் சோலையும்
அவள் காவலர்கள்
மாலையும் காலையும்
அவள் தூதுவர்கள்
இரண்டுக்கும் நடுவில் ஓர்
கவிஞன் காதலன்
கிளை நுனியில்
ஒரு பறவை அமர்ந்திருந்தது
அதன் தேடலை
வானத்தில் தூவிக்கொண்டு
கூடற்ற அப்பறவை
விழுங்க வருவதாய்
இலைகளுள் பதுங்கியது
கவியும் அந்தி பார்த்து
பின் புலர்ந்த நிலவை
வெறித்த பறவை
தனிமையின்
அழகியலில் அலகு
நுழைத்து
கொத்தியெடுத்த
வசந்தத்தின் சேகாரங்களை
இந்த பூமியெங்கும்
இறைத்துக்கொண்டே
சிறகடிக்கலானது
அதன் மென் கால்களின்
உந்தலில்
மெள்ளக் காற்றாடும்
சிறு கிளையில்
மறுகணமே
பறவையாகியிருந்தது
என் பெரு வாழ்வு....!
என் கவிதைகள் ...விற்பனைக்கல்ல
விற்பனைக்கு அல்ல
என்பதை சொல்லாமல்
ஒரு காகம்
உயரத்தில்
பறக்கிறது ..
அதன் எச்சங்களில்
கோடி விதைகள்
மரங்கள் ஆகி விடுகின்றன !
என் கவிதைகள்
விற்பனைக்கல்ல
என்று சொல்லாமல்
ஒரு அருவி
நதியாகி கடலில்
சேர்கிறது ..
கோடானு கோடி
பயிர்கள் இதற்குள்
விளைந்து விடுகின்றன !
என் கவிதைகள்
விற்பனைக்கல்ல
என்று சொல்லாமல்
காற்றும்..மழையும்
மண்ணும் , வானும்
அற்புதங்கள் நிதம்
செய்கின்றன..
அகிலத்தை அதற்குள்
வாழவைத்து!
என் கவிதைகள்
விற்பனைக்கல்ல
என்று சொல்லி
பஞ்சைகளிடம்
கவிதை விற்ற
மனிதர்கள்..
..
..
என்ன மாற்றம்
ஏற்படுத்தினார்கள்?
என் கவிதைகள்
விற்பனைக்கு அல்ல
என்பதை சொல்லாமல்
ஒரு காகம்
உயரத்தில்
பறக்கிறது ..
அதன் எச்சங்களில்
கோடி விதைகள்
மரங்களாகி விடுகின்றன !
என் கவிதைகள்
விற்பனைக்கல்ல
என்று சொல்லாமல்
ஒரு அருவி
நதியாகி கடலில்
சேர்கிறது ..
கோடானு கோடி
பயிர்கள் இதற்குள்
விளைந்து விடுகின்றன !
என் கவிதைகள்
விற்பனைக்கல்ல
என்று சொல்லாமல்
காற்றும்..மழையும்
மண்ணும் , வானும்
அற்புதங்கள் நிதம்
செய்கின்றன..
அகிலத்தை அதற்குள்
வாழவைத்து!
என் கவிதைகள்
விற்பனைக்கல்ல
என்று சொல்லிவிட்டு
பஞ்சைகளிடம்
கவிதை விற்ற
மனிதர்கள்..
..
..
என்ன மாற்றம்
ஏற்படுத்தினார்கள்?
சன்னல் குருவிக்கு
மட்டுமே தெரியும்
எனது அதிகாலை
எத்தனை அழகு
தன்னந் தனிமையில்
தனிமையில் லயி்க்கும்
ஏரிக்கு மட்டுமே
தெரியுமென் சலனம்
எனக்குப் புரியும்
மலரின் நாதம்
மலரும் அறியுமென்
மனசின் வேதம்
அலைகள் இசைக்கும்
பிரபஞ்ச கீதம்
காட்டு நதியின்
பாத சுரங்கள்
பாறைகள் பேசும்
தியான மொழிகள்
வானம் சிமிட்டும்
நட்சத்திர விழிகள்
தேவதைகள் பாடும்
நிசப்த இரவுகள்
நிசப்த இரவின்
நீலக் கனவுகள்
காற்றில் விரியும்
மகரந்த சிறகுகள்
வசந்தம் பாடி
உதிரும் சருகுகள்
இன்னும் இன்னும்
எத்தனை எத்தனை
கண்ணில் விரிய
கண்ணில் விரிய
எம்மை தொடரும்
இறைவனின் நிழல்கள்
சின்ன மனசுக்குள்
சிக்
இண்டர்வியு கேள்விகள்
இரவு முழுதும் பெய்த பனித் துளிகளென
உறைந்து கிடக்கிறது என்னுள்
அந்த அலுவலகத்தின் முகப்பிலும் நின்று
நானொரு செல்பி எடுத்துக் கொண்டு
நுழைகிறேன்
அங்கே மார்பில் கல்லில்
பிரதிபலிக்கும் பிம்பங்கள்
வர்ணப் பூச்சிட்ட கோட்டோவியங்களாய்
விரவி மறைகின்றன
கண்ணாடிப் பேழை மீன்களின்
வழக்கமான கேலி நீர்குமிழ் படர்த்தலை
கண்டும் காணாமல் கடக்கிறேன்
வந்திருந்த யுவன் யுவதிகள் பரஸ்பரம்
புன்னகையைச் சிதறவிடுகிறார்கள்
அலைபேசியின் அதகளமங்கில்லை
நதி பிரிந்த மணற் குவியலும்
சாக்கடை நீர் பருகும் அணிலும்
இலையுதிர் மரத்தின் வெறுமையும்
இரவு தனித்த நட்சத்திரமும்
நெடுந
யாது மாகி நின்றாய்-- காளி
எங்கும் நீ நிறைந்தாய்
தீது நன்மை யெல்லாம்-- காளி
தெய்வ லீலை யன்றோ?
பூத மைந்தும் ஆனாய் -- காளி
பொறி களைந்தும் ஆனாய்
போத மாகி நின்றாய்-காளி
பொறியை விஞ்சி நின்றாய்.
இன்ப மாகி விட்டாய் -- காளி
என்னுளே புகுந்தாய்
பின்பு நின்னை யல்லால் -- காளி
பிறிது நானும் உண்டோ?
அன்ப ளித்து விட்டாய் -- காளி
ஆண்மை தந்து விட்டாய்
துன்பம் நீக்கி விட்டாய் -- காளி
தொல்லை போக்கி விட்டாய்.
- மகாகவி சுப்பிரமணிய பாரதியார்