வேருக்கு என்ன தெரியும்
மண் மழை சுகிக்க
வெடிப்புறும் நிலம் சகிக்க
பூ மலர்த்த கனிகள் நவில
உதிர்தல் பொறுக்க
காற்றில் கிளையளாவ
வானளாவிகள் சிறகோய
சிற்றிடம் தர
மேய்பவற்றின் பசியாற்ற
துளையோடி வானளக்க
கூர்மினுங்கும் ஆயுதத்திற்கு
ஏதுவாக வளைந்து கொடுக்க
பின் மண்ணோடு மண்ணாய்
மக்கிப் போக
வேறொன்றும் தெரியும் வேருக்கு
ஒரு எளியோனின்
கவிதைக்கு வேராகவும்

மேலும்

தினந்தோறும் நடந்து செல்லும்
வழியில் இன்றுதான்
அந்தக் கல்லறையைப் பார்க்கிறேன்
சிலகணங்கள் நின்று லயித்து
பழமையில் சிதிலமுற்ற அது
அருதியாகிவிட்டக் காட்டை
சொற்பமாய்த் தம்மைச் சுற்றிலும்
வளர்த்து வைத்திருக்கிறது
அந்திப் புழுதியோடு வேகமாய்
வந்த காற்று கூட
அதன் பேரமைதிக்கு பங்கமின்றிக்
கடந்தது ஆச்சர்ய தருணம்
என்றோ முடிந்த ஒரு
பெருவாழ்வு இன்னும் அங்கே
உயிர்த்திருக்கிறதை சட்டென்று
உணர்ந்த கணம் இதுவரை
கிட்டிவிடாத அலாதி
இனி அக்கல்லறையின்றி
ஒருபோது அவ்வழிப் பாதை கடக்காது
அறியாத ஒருவருடைய வாழ்வு
நிழல் போலத் தொடரும்
அது அமானுஷ்யமல்ல
என்னை எனக்கு உணர்த்தும்
இறந்த ஒரு வாழ

மேலும்

மழை மாலை வேளை
தெரு நனைந்து கொண்டிருந்தது
தண்ணீர் துறவிகளின் தவம்
வீதிதோறும்
மழைபோலில்லை எவர்க்கும்
ஈரம்
***
இன்றலர்ந்த பெருமழை
"நடா"வின் இயல்புதான்
எனினும்
தெரு வாசிகளின் முகத்தில்
நாசகால பீதி
***
குடைகளாய்க் காற்றாடி
நனைந்து நடந்தோம் நானும்
மனப்பிறழ்வாளனும்
அவன் பழைய கந்தல் குடை
நான் புதிய கந்தல் குடை
***
சாக்குப் பை போர்த்தி
சிறுநீர் கழிக்கும் சிறுவன்
கருங்குருவி ஒன்றின் ஓங்குகுரல்
நனைந்தொழுக நடக்கும்
மாட்டின் மணியோசை
சோவென மழையின் இசைமையும்
***
சாலையோரச் சிறுகுடிலில்
கூடைமுடையும்
வயோதிகத் தம்பதியரின்
"மும்மூரம்"
பெய்யும் மழையினிடத்தும்

மேலும்

ஒரு செம்மறியை அதன் நேர்பார்வையில்
சந்திக்கிறேன் குழந்தைமை பேசுமதன்
கண்களின் மெல்லிய அழுத்தமும் கனிவும்
என்னவோ செய்கிறது என்னை
நன் கணம் கிளைத்த அப்பார்வையின்
ஈர டவல்கொண்டு மனம் ஒற்றுகிற தருணம்
அது மேயத் தலை தாழ்த்துகிறது
மீண்டும் அக்கண்களைச் சந்திக்க
முன்னெடுத்த பரீட்சையில்
நான் தோற்றுக் கொண்டிருக்க
எங்கிருந்தோ வந்த ஆட்டிடையன் அதை
ஓட்டிக்கொண்டு போய்விடுகிறான்
என்னுள் மேய்ந்து தணிகிறது ஆடு

மேலும்

வழியெலாம் மறுத்த நியாயங்களை
வார்த்தை களின்றியே கற்பிப்பாள்;
மொழியெலாம் மறைத்த கவிதைகளை
மழலை இசையில் ஒப்பிப்பாள்;
அழைத்த குரலுக்கு வரமாட்டாள்
அம்மாவை அதட்ட துணைக்கிழுப்பாள்
குழைந்து கேட்டால் தரமாட்டாள்-பின்
குறும்பாய் முத்தக் கனி கடிப்பாள்;
பிரிய தேவதை என்றாலும்
பேய்க்கதை கேட்டு அடம் பிடிப்பாள் ;
பாதிக் கதையில் நான் தூங்க
போர்வையைத் தாயென போர்த்திவைப்பாள்;
கண்ணா மூச்சி ஆடவைத்து
கவலைப் பூச்சிகளைத் துரத்திவைப்பாள் -தினம் தினம்
காணாமல் தொலையும் வாழ்க்கையைக்
கண்ணோரம் காட்டி ரசிக்கவைப்பாள்;
சித்திரக் கூடம் அவள்சுவர்கள்
சொர்க்கங்கள் நிறையும் அவள்தடங்கள்
எத்தனை ந

மேலும்

நாம் எழுதிய
காதல் கவிதையை
இந்த சாதி
எத்தனை ஏளனத்தோடு
வாசித்தது
எத்தனை முறை
உமிழ்ந்தது.
எத்தனை
துண்டுகளாகக்கிழித்தது.
என்பதை
தண்டவாளத்துக்கு
தப்பிய நம் தலைகள் அறியும்
இத்தனை
வருடங்கள் கடந்தும்
அந்த கவிதையை
மனைவியறிய
மையூத்தி நானெழுதிக்கொண்டிருக்கிறேன்.
எங்கோ
கணவன் அறியாமல்
கண்ணீர் விட்டு நீயெழுதிக்கொண்டிருப்பாய்.
நம்மை அறியாமலே
நமக்கிடையே
ஓடும்
ஓற்றையுணர்வு இரயிலில்
தினமும் அடிபட்டு
இனிதே
செத்துக்கொண்டிருக்கும் நம்சாதிகளிரண்டும்

நிலாகண்ணன்

மேலும்

நாம் எழுதிய
காதல் கவிதையை
இந்த சாதி
எத்தனை ஏளனத்தோடு
வாசித்தது
எத்தனை முறை
உமிழ்ந்தது.
எத்தனை
துண்டுகளாகக்கிழித்தது.
என்பதை
தண்டவாளத்துக்கு
தப்பிய நம் தலைகள் அறியும்
இத்தனை
வருடங்கள் கடந்தும்
அந்த கவிதையை
மனைவியறிய
மையூத்தி நானெழுதிக்கொண்டிருக்கிறேன்.
எங்கோ
கணவன் அறியாமல்
கண்ணீர் விட்டு நீயெழுதிக்கொண்டிருப்பாய்.
நம்மை அறியாமலே
நமக்கிடையே
ஓடும்
ஓற்றையுணர்வு இரயிலில்
தினமும் அடிபட்டு
இனிதே
செத்துக்கொண்டிருக்கும் நம்சாதிகளிரண்டும்

நிலாகண்ணன்

மேலும்

நான் வளர்க்கும்
இரு நாய்குட்டிகள் சேர்ந்து
எங்கிருந்தோ
ஒரு நாய்குட்டியை தூக்கிக் கொண்டுவந்து நின்றனர்.

அப்பா இத நாமளே
வளர்க்கலாம்பா
பாவம்பா
பேருகூட வச்சுட்டோம்பா
என்று அன்போடும்
மனித நேயத்தோடும்
இறைஞ்சி நின்றனர்
அவர்கள்
வைத்த பெயருக்காகவே
அதை வாழ்கைக்குள் சேர்த்துக்கொண்டோம்

என்ன பெயரென்று
கேட்காதீர்கள்.

ஏனென்றால்
அது
உங்களுடைய கடவுளுக்கு
நீங்கள் வைத்த
பெயராகவும் இருக்கலாம்.

- நிலாகண்ணன்

மேலும்

நான் வளர்க்கும்
இரு நாய்குட்டிகள் சேர்ந்து
எங்கிருந்தோ
ஒரு நாய்குட்டியை தூக்கிக் கொண்டுவந்து நின்றனர்.

அப்பா இத நாமளே
வளர்க்கலாம்பா
பாவம்பா
பேருகூட வச்சுட்டோம்பா
என்று அன்போடும்
மனித நேயத்தோடும்
இறைஞ்சி நின்றனர்
அவர்கள்
வைத்த பெயருக்காகவே
அதை வாழ்கைக்குள் சேர்த்துக்கொண்டோம்

என்ன பெயரென்று
கேட்காதீர்கள்.

ஏனென்றால்
அது
உங்களுடைய கடவுளுக்கு
நீங்கள் வைத்த
பெயராகவும் இருக்கலாம்.

- நிலாகண்ணன்

மேலும்

நாம்மை
யாராவது
பார்த்துவிடுவார்களோ
என்ற பயத்திலே
நாம்
பேசிக்கொள்வதில்லை.!

காதல் கடிதங்களை
நம் நண்பர்களின்
கைகளில்
கட்டியனுப்பிக்
கொண்டோம்.

நீ கொடுத்தனுப்பும்
கடிதம் உன் தோழி வழி
என் தோழன் வழி
என்னைச்சேர
இரு நாட்கள் ஆகும்..

செல்போன் டவர்கள்
இல்லாத வானத்தை
நான்காய் மடித்து
அனுப்பிவைப்பாய் நீ.!

அந்தச் சதுர வானத்தை
சட்டைப்பையில்
வைத்துக்கொண்டு
பூமியில் மிதப்பேன் நான்.!

நிறைந்த கடிதங்களில்
ஒன்று உன்
அப்பாவை எட்டிப் பார்த்துவிட
இரண்டு துண்டானது
காதலும் கடிதமும்..

தாவணி
கட்டவே குறிப்பெழுதி
வைத்திருந்த உன்னை,
சேலையில் சுத்தி
பார்சல் செய்துவிட்டார்க

மேலும்

நாம்மை
யாராவது
பார்த்துவிடுவார்களோ
என்ற பயத்திலே
நாம்
பேசிக்கொள்வதில்லை.!

காதல் கடிதங்களை
நம் நண்பர்களின்
கைகளில்
கட்டியனுப்பிக்
கொண்டோம்.

நீ கொடுத்தனுப்பும்
கடிதம் உன் தோழி வழி
என் தோழன் வழி
என்னைச்சேர
இரு நாட்கள் ஆகும்..

செல்போன் டவர்கள்
இல்லாத வானத்தை
நான்காய் மடித்து
அனுப்பிவைப்பாய் நீ.!

அந்தச் சதுர வானத்தை
சட்டைப்பையில்
வைத்துக்கொண்டு
பூமியில் மிதப்பேன் நான்.!

நிறைந்த கடிதங்களில்
ஒன்று உன்
அப்பாவை எட்டிப் பார்த்துவிட
இரண்டு துண்டானது
காதலும் கடிதமும்..

தாவணி
கட்டவே குறிப்பெழுதி
வைத்திருந்த உன்னை,
சேலையில் சுத்தி
பார்சல் செய்துவிட்டார்க

மேலும்

அவ்வனத்தில்
பாடும் பறவையையோ

பேரிரைச்சலோடு
சோவெனக்
கொட்டிக்
கொண்டிருக்கும் அருவியையோ

பூ நகரும்
நதியினையோ
பின்தொடரும் வண்ணத்துப்
பூச்சியையோ

தொன்மத்தின் விழுதாடும் பெருமரங்களையோ

பெருமரங்கள் கொண்ட
சிறுகூடுகளையோ

கிளை
தாவிக்கொண்டிருக்கும்
என் உறவுகளையோ

நான் பேன்
பார்த்துக்கொண்டிருந்த
என் பேரன்பையோ

காடு சேர்த்த
இந்த கனவையோ

கனவு சேர்த்த
இந்த உறக்கத்தையோ

அவ்வனத்தின்
யவ்வனத்தையோ

வில(ள)ங்கிட
முடியாதுனக்கு

உன் விலங்கின்
நீளம் நீதரும் சுதந்திரத்தை விட

அக்கனவு
அவசியமாகிறது

- நிலாகண்ணன்

மேலும்