faheema - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : faheema |
இடம் | : sri Lanka |
பிறந்த தேதி | : 29-Mar-1980 |
பாலினம் | : பெண் |
சேர்ந்த நாள் | : 21-Oct-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 339 |
புள்ளி | : 114 |
கவிதைத்தோழி .. நான் எழுத்துவில் ஏற்கெனவே .. பஹீமா என்ற பெயரில் இருந்துள்ளேன் கிட்டத்தட்ட 60 கவிதைகள் எழுதிள்ளேன் .. அதிக காலம் எழுத்துடன் தொடர்பு இல்லாததால்.. பழைய பாக்கத்துக்கு போக முடியவில்லை.. அதனால் மீண்டும் புதிதாக இணைந்துள்ளேன் ...அந்த பழைய பக்கத்திலுள்ள கவிதைகளையும் புதிதாக நான் எழுதும் கவிதைகளையும் இங்கே உங்களுக்காக தருகிறேன் ,,,நன்றி....
தனிமையில் என்னை சிரிக்க
வைத்ததும் நீ
தனிமையில் என்னை அழ
வைத்ததும் நீ
தனிமையில் என்னை விட்டு
சென்றதும் நீ .............
எழுதிய கவிதையின்
ஏமாற்றங்களாய்
கசக்கிய காகிதங்கள்..
நானும் அப்படித்தான்..
எதிர்பார்த்த சீர் கிடைக்காமல்
கைவிடப்பட்ட முதிர்கன்னியாய்
திருமணச்சந்தையில்..
எரிச்சல்களைத் தவிர்க்கவே...
இறுக்கம் காட்டினேன்;
ஏமாற்றங்களைத் தவிர்க்கவே
திசைகளை மாற்றினேன்..
வலிகளை மறைக்காவே..
வலிந்து வந்து சிரித்தேன்...
எல்லாம் செய்தும் ,
எதுவும் சரிப்படாததால்..
மௌனங்களோடு ஒப்பந்தம் செய்தேன்...
எதுவும்..
என்னை ..
நான்.. நானாக இருக்கவிடவில்லை...
இனி...
அடிக்கிற உலகத்தை அடித்து..
சிரிக்கும் முகங்களின்முன் சிரித்து..
போலியாய்...
பொருளற்ற ஒரு வாழ்க்கைக்கான ,
பொருள் தேடப் போகிறேன்!
கலைக்கப்பட்ட என் மௌனங்களின் முன்
மரித்துப் போன மனிதம் கிடக்கத்தான் செய்யும்..
நீ ரோஜாசெடியின் முற்களாக
பிறந்திருக்கலாம்
மீண்டும் மீண்டும் அதில்மலர்களாக
பிறந்ததாலோ..
இன்னும் இன்னும் பறிக்கப்பட்டு கசக்கி
எறியப்படுகிறாய்.
இல்லை இல்லை முற்களைக்கூட தந்திரமாய்
பரிக்கத்தெரிந்த
காமக் கயவர்கள் வாழும்உலகம்
இதுவல்லவோ..
பிஞ்சு பால்வடியும் முகத்தைக்கண்டேனும்
இரக்கமில்லா மிருகத்தனம்..
இறைவா.. இந்த பிஞ்சு கரங்களாலேயே தள்ளிவிட
ஒரு நரகப்படுகுளியை இவ்வுலகிலேயே
நீ அமைத்திருக்கக்கூடாதா.
விளையாடி வேடிக்கை பார்த்து திரியும்
சுதந்திர விந்தை உலகம் இது அல்ல
கண்மணியே...
புற்றுக்குள் ஒளிந்து வாழும் பாம்பாகவே நீ
வாழக்கற்றுக்கொள்..
கடைசிவரை உன்னை காப்பாற்றிக்
நீ ரோஜாசெடியின் முற்களாக
பிறந்திருக்கலாம்
மீண்டும் மீண்டும் அதில்மலர்களாக
பிறந்ததாலோ..
இன்னும் இன்னும் பறிக்கப்பட்டு கசக்கி
எறியப்படுகிறாய்.
இல்லை இல்லை முற்களைக்கூட தந்திரமாய்
பரிக்கத்தெரிந்த
காமக் கயவர்கள் வாழும்உலகம்
இதுவல்லவோ..
பிஞ்சு பால்வடியும் முகத்தைக்கண்டேனும்
இரக்கமில்லா மிருகத்தனம்..
இறைவா.. இந்த பிஞ்சு கரங்களாலேயே தள்ளிவிட
ஒரு நரகப்படுகுளியை இவ்வுலகிலேயே
நீ அமைத்திருக்கக்கூடாதா.
விளையாடி வேடிக்கை பார்த்து திரியும்
சுதந்திர விந்தை உலகம் இது அல்ல
கண்மணியே...
புற்றுக்குள் ஒளிந்து வாழும் பாம்பாகவே நீ
வாழக்கற்றுக்கொள்..
கடைசிவரை உன்னை காப்பாற்றிக்
தாய் தந்தை அணைப்பிற்கு
கண்ணீரில் விடைகொடுத்து .
அண்ணன் தம்பி நண்பர்க்கும்
தவிப்போடு பயணம் சொல்லி .
தாரமாய் வந்தவளை பார்போற்ற வேண்டுமென்று .
துணிகின்றான் தொழில் தேடி
தொலைதூரம் செல்வதற்கு .
கடல் கடந்து சென்றவன்
கண்ணீரில் குளிக்கின்றான் .
பாலைவன வெயில் தனில்
புழுவாக துடிக்கின்றான்.
உதிரம் உருகி வேர்வையாக
பணத்திற்காய் உழைக்கின்றான் .
துனையாளின் நினைப்போடு
காலத்தை ஜெயிக்கின்றான் .
கட்டு கட்டாய் காசு வர கணவனை அவள் மறக்கின்றாள் .
காமமோகம் தலைக்கேற
களியாட்டம் நடத்துறாள்
கட்டியவன் நம்பிக்கையை
பொடி பொடியாய் உடைக்கின்றாள்
பெண்மையின் புனிதத்தை
குழிதோண்டி புதைக்க
முயற்சி என்ற முத்தெடுக்க...
மூழ்கி நீயும் முத்துக்குளி..
மூன்று முறை முயன்று விட்டு....
முடியாதென்று முனங்காதே....
முயன்றால் முடியாதது இல்லையென்று....
மூவாயிரம் முறை முயன்றிடு....
முட்கள் கூட முல்லை மலராகும்...
முயன்று விட்டு முகர்ந்து பார்....
மதிப்பும் மாண்பும் உன் முன்னே.....
மண்டியிட்டு முழங்கும் மனிதா நீ முயன்று பார்.....
இரண்டு மாடிக்கட்டிடம்....
பஞ்சு மெத்தைக்கட்டிலும்...
நித்தம் ஒரு சாப்பாடும்...
எத்தனை தான் வந்த போதும்...
சின்னஞ்சிறு குடிசைக்குள் ...
ஓலைக்கூரை ஓட்டைக்குள்...
வட்ட நிலவை பார்த்துக்கொண்டு ...
அம்மா ஊட்டிய சோறுண்டு...
அண்ணன் அக்காவோடு ஒட்டிக்கொண்டு...
அம்மா எனை கட்டிக்கொண்டு...
வண்ணக்கதை பேசையிலே....
கண்ணுறக்கம் தேடினோம் ....
அந்த நாளும் மீளுமோ....அந்த சுகம் காணுமோ....
இரண்டு மாடிக்கட்டிடம்....
பஞ்சு மெத்தைக்கட்டிலும்...
நித்தம் ஒரு சாப்பாடும்...
எத்தனை தான் வந்த போதும்...
சின்னஞ்சிறு குடிசைக்குள் ...
ஓலைக்கூரை ஓட்டைக்குள்...
வட்ட நிலவை பார்த்துக்கொண்டு ...
அம்மா ஊட்டிய சோறுண்டு...
அண்ணன் அக்காவோடு ஒட்டிக்கொண்டு...
அம்மா எனை கட்டிக்கொண்டு...
வண்ணக்கதை பேசையிலே....
கண்ணுறக்கம் தேடினோம் ....
அந்த நாளும் மீளுமோ....அந்த சுகம் காணுமோ....
உறவென்று சொல்லிக்கொள்ள
உயிரென்று என்னை அள்ளிக்கொள்ள..
என் தாயும் தந்தையும் என்னோடு இருந்திருதால்
யாரிடமு கேட்டிருக்க மாட்டேன் இன்று..
அன்பை மட்டும் பிச்சையாக...