சிவா அமுதன் - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : சிவா அமுதன் |
இடம் | : சென்னை |
பிறந்த தேதி | : 04-Jan-1973 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 15-Sep-2018 |
பார்த்தவர்கள் | : 364 |
புள்ளி | : 78 |
பணி: பொறியாளர்
கவிதைகள் மூலம் மனம் நெகிழும் தருணங்களை வார்த்தைகளில் வடிக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கை உண்டு!!
பார்க்கும்போதே
படபடத்து சரிந்து
உயிர் இழந்த ஒருவனுக்கு
சொல்ல முடியாது
போனது ஒன்றுதான்.
ஆசை ஆசையாய்
யாருக்கென்று உழைத்தாலும்
எந்தப்பெயர் கிடைத்தாலும்
கல்லில் பொதிக்க முடியாது
காகிதத்தில் வடிக்க முடியாதும்
வழித்தெறிந்த ஒன்றாய் மட்டுமே இருக்கிறது எப்போதும்
எந்த பிழைப்பும்...
சுவரின் மேல் பாரம் -
தூணுக்குத்தான் வலி !
வண்டி வேகமாய் ஓடும் -
குதிரைக்குத் தான் மூச்சு இளைக்கும் !
உயரம் பார்த்து வளரும் மரம் -
பூமியை பிளந்து செல்லும் வேர் !
அவரவர் உபயோகம் -
அவரவர் விருப்பப்படி அல்ல !
மனம் கனத்த பொழுதினில்
ஜன்னல்வழி தெரியும் மரக்கிளையினில்
கீச்சென்று கிளை தாவும் அணில் குஞ்சொன்று
புழுக்கமான ஒரு நேரம்
சட்டென்று வந்து மோதி செல்லும்
ஏதோ ஒரு திசையிலிருந்து தென்றல் காற்று
ஒரு கொண்டாட்டத்தின் பந்தியில் என்
எச்சில் இலை எடுத்து போகிறாள்
அறிமுகமில்லா பெண்ணொருத்தி
துட்டுகளின் கணம் சேர்ந்த பாத்திரத்தை
கவிழ்த்துபோட்டு பெரும் பணம் கொடுத்த
முகத்தை தேடிப்பார்க்கிறான் பிச்சைகாரன்
முகநூல் பார்க்கையில் ஏதொவொரு
எண்ணை குறித்து கொண்டு
அவசரமாக ஓடுகிறான் குருதி கொடுக்க
அலையடித்து சென்றவன் உயிரை
அள்ளி கொண்டு வருகிறார்
அடுத்த கணம் நீரில் குதித்த மனித கடவுள்
காரணம் தெரியா விசையோட
காலத்தின் புரட்டலால்
தக்கையாகி போன
தள்ளாத வயது தம்பதியர்
கடற்கரையின் அலைகள்
எட்டாத விளிம்பில்
அமர்ந்திருக்கிறார்கள்...
இரைச்சலோடு கடந்துவிட்ட வாழ்க்கையில்
இனியென்ன பேச இருக்கிறதென
இடைவெளியை மௌனத்தால் நிரப்பிவிட்டு
மங்கலாய் தெரியும் கப்பல்களை நீண்ட நேரம்
பார்த்திருந்த தாத்தா பாட்டியிடம்
களைத்து திரும்புகிறார்கள் பேரப் பிள்ளைகள்...
போகலாமா என்று அவர்களுக்குள்
கேட்டுக்கொண்ட ஒற்றை சொல்
நீடித்திருந்த மௌனத்தை
உடைக்கிறது..
ஆர்ப்பரிப்போடு துள்ளி பாய்ந்து புறப்பட்ட நதிகள்
அடங்கி ஒடுங்கி அமைதியாக பயணிக்கின்றன
கடலில் கலப்பதற்கு...
காலத்தின் புரட்டலால்
தக்கையாகி போன
தள்ளாத வயது தம்பதியர்
கடற்கரையின் அலைகள்
எட்டாத விளிம்பில்
அமர்ந்திருக்கிறார்கள்...
இரைச்சலோடு கடந்துவிட்ட வாழ்க்கையில்
இனியென்ன பேச இருக்கிறதென
இடைவெளியை மௌனத்தால் நிரப்பிவிட்டு
மங்கலாய் தெரியும் கப்பல்களை நீண்ட நேரம்
பார்த்திருந்த தாத்தா பாட்டியிடம்
களைத்து திரும்புகிறார்கள் பேரப் பிள்ளைகள்...
போகலாமா என்று அவர்களுக்குள்
கேட்டுக்கொண்ட ஒற்றை சொல்
நீடித்திருந்த மௌனத்தை
உடைக்கிறது..
ஆர்ப்பரிப்போடு துள்ளி பாய்ந்து புறப்பட்ட நதிகள்
அடங்கி ஒடுங்கி அமைதியாக பயணிக்கின்றன
கடலில் கலப்பதற்கு...
கல்யாணக்கிருஷ்ணா
எங்கிருக்கிறாய் நீ...
ஐந்தாம் வகுப்பில் ஒன்றாய் படித்து
ஆறாம் வகுப்பில் தொலைந்து போய்விட்டாய்...
பெரிய கண்களுமாய் படிய வாரிய
நீள் வட்ட முகத்தோடு
உன் அரை டவுசர் உருவம் இன்னமும்
ஞாபகம் இருக்கிறது ...
உன் பெயரை “கைனா” என்று அழைத்ததும்…
பள்ளியின் காலை நேர கடவுள் வாழ்த்துக்களில்
`நீ சுருண்டு விழுந்ததும்… உன் வீட்டுக்கு என்னை
அழைத்து செல்கையில் சிகப்பு புடவை
அணிந்திருந்த உனது அம்மா நமக்கு உணவிட்டதும்…
உனது வீட்டு வாசலில் ஒரு அழகான நாய்க்குட்டி இருந்ததும்…
என் ஞாபகங்களில் பத்திரமாக இருகின்றன...
நீ இன்றைய நாளில்
முகத்தோல் தடித்தோ தலை நரைத்தோ
காணப்படலாம்.
கல்யாணக்கிருஷ்ணா
எங்கிருக்கிறாய் நீ...
ஐந்தாம் வகுப்பில் ஒன்றாய் படித்து
ஆறாம் வகுப்பில் தொலைந்து போய்விட்டாய்...
பெரிய கண்களுமாய் படிய வாரிய
நீள் வட்ட முகத்தோடு
உன் அரை டவுசர் உருவம் இன்னமும்
ஞாபகம் இருக்கிறது ...
உன் பெயரை “கைனா” என்று அழைத்ததும்…
பள்ளியின் காலை நேர கடவுள் வாழ்த்துக்களில்
`நீ சுருண்டு விழுந்ததும்… உன் வீட்டுக்கு என்னை
அழைத்து செல்கையில் சிகப்பு புடவை
அணிந்திருந்த உனது அம்மா நமக்கு உணவிட்டதும்…
உனது வீட்டு வாசலில் ஒரு அழகான நாய்க்குட்டி இருந்ததும்…
என் ஞாபகங்களில் பத்திரமாக இருகின்றன...
நீ இன்றைய நாளில்
முகத்தோல் தடித்தோ தலை நரைத்தோ
காணப்படலாம்.
நான்...
நாலு சுவற்று
சின்னஞ்சிறு
வீட்டின் குறுகிய
இடுக்கு!
நான்...
வானூர்தியை
அண்ணாந்து
பார்க்கும்
மிதிவண்டி!
நான்...
தேடும்
வேளையில்
கிடைக்காத
ஞாபக மறதி!
நான்...
தொண்ணுறு சதவீதம்
என்றும் எட்டாத
அறுபது
சதவீதம்!
நான்...
கூட்டத்தின்
பாராட்டு
கைத்தட்டலில்
ஒரு தட்டல்!
நான்...
அரசியல்வாதியின்
ஓட்டு வங்கியில்
ஒரு எண்ணிக்கை
ஓட்டு!
நான்...
நாட்காட்டியில்
புரண்டோடும்
விசேசம் ஏதுமில்லா
ஒரு நாள்!
நான்...
கல்லறை தோட்டத்தின்
மூலையில்
ஏதொவொரு
கல்லறை!
நான்
காலங்களின்
பக்கங்களில்
மறைந்துபோன
வெறுமை