யானை இருந்தாலும்
ஆயிரம் பொன்
இறந்தாலும்
ஆயிரம் பொன்னாம்...

இதனை மிஞ்சுகிறது
என்னுடைய மதிப்பு

இருப்பதினால்
என் சம்பள வரவு

இறந்துவிட்டாலோ
அலுவகத்திலிருந்து
அத்தனை வரவும்...

நான்
விபத்தில் அடிபட்டாலும்
ஆயிரம்பொன்னாய்...

கொட்டிய குருதிக்கும்
சேதப்பட்ட
என் எலும்புகளுக்கும்
சிரசினுள் புகுந்துவிட்ட
நோயறியா வலிகளுக்கும்
சிந்திய கண்ணீருக்கும்
இழப்பீடாய்.... காப்பீடு...

முன் நிறுத்தப்படுகின்றேன்
நீதிபதி முன்னிலையில்..
வலிகள்
விலை பேசப்படுகின்றன
வழக்காடு மன்றத்தில்....

என் வலிகளை
குறைத்து மதிப்பிடுகிறார்
எதிர் தரப்பு வழக்குரைஞர்
காப்பீட்டு ந

மேலும்

எத்தனை முறை தோற்றாலும்

உன் முயற்சியின் தேடலை

உன் பார்வையில்

நான் என்றும்

காண்கிறேன்..

மேலும்

சந்தோஷம்

என்ன தோஷம் என்று
தெரியவில்லை

என் வாழ்வில் கிட்டவில்லை இன்றுவரை

எத்தனை பெயர்ச்சிகள்
வந்தாலும்
தோஷம் மட்டும் விலகுவது இல்லை.

மேலும்

சந்தோஷம்

என்ன தோஷம் என்று
தெரியவில்லை

என் வாழ்வில் கிட்டவில்லை இன்றுவரை

எத்தனை பெயர்ச்சிகள்
வந்தாலும்
தோஷம் மட்டும் விலகுவது இல்லை.

மேலும்

நிழலுக்கு
உணர்ச்சிகள் இல்லை என்று
யார் சொன்னது ?

நிழலுக்கு
சிரிக்கவும் தெரியும்
அழகும் தெரியும்
கோபப்படவும் தெரியும்
வெட்கப்படவும் தெரியும்

நிழலுக்கும்
சுடிதார் அணிய தெரியும்
புடவை அணிய பிடிக்கும்
நவீன உடைகள் அணிய அடமும் பிடிக்கும்

நிழலுக்கும்
அடிக்க தெரியும்
திட்ட தெரியும்
முத்தமிடவும் தெரியும்

ஆயினும்
சூழ்நிலை கருதி
எப்பொழுதுமே நிழல்
உடன் வந்து கொண்டிருப்பதே இல்லை

சில நேரங்களில்
வீட்டிலும் அலுவலகத்திலும்
அடைபடத்தான் செய்கிறது
என்ன செய்ய
எப்பொழுதுமே உடன் வரும் வரத்தை
எல்லா நிழல்களும் பெறுவதே இல்லை

ஆம் இப்பொழுது கூட என் நிழல்

வீட்டில் சம

மேலும்

எத்தனை உயிர்க்கு
நிழல் தரும்
மரமே நீ நிழல்க்காக
என்றுமே
ஏங்கியது இல்லையோ !!!!

மேலும்

என்னை நல்ல சிற்பமாக செதுக்கிய
என் ஆசிரியர்களுக்கு வணக்கம்! 🙏
********************************கருவறையில் இருந்து!
வகுப்பறையில் நுழைந்து!
கல்லாக இருந்து!
சிற்பம் ஆகினேன் கடந்து!
துன்பங்களை மறந்து!
இன்பம் தந்த மருந்து!
என் ஆசிரியர்கள் எனக்கு எப்பொழுதும் தேனமுது !
வான் எங்களது வகுப்பறை
என்றால்!
நிலவு எங்கள் ஆசிரியர்கள்!
நிலவின் வீதிஉலா இல்லாதபோதும்! நினைவில் வந்து சேர்ந்துவிடுவோம் நட்சத்திர கூட்டமாய்......
ர~ஸ்ரீராம் ரவிக்குமார்

மேலும்

உடல் அழுக்கும் மன அழுக்கும்
ஆடும் ஆட்டம்
மண்ணில்
புதையும் வரை
புரிவதில்லை...

மேலும்

உன் புன்னகையில்
மயங்கி
விழித்து எழும் முன்னே

என் புன்னகை
மறைந்து போனதே

உன்னை மீண்டும்
காண முடியாமல்

மேலும்

விதையே
உன்னை புதைத்து
கண்ணீர் விட்டேன்
நீ
மீண்டு வர வேண்டும் என்று

நீ துளிர் விட்டாய்
உன் சுற்றத்தாரை
களை எடுத்தேன்
உன் வளர்ச்சியை தடுப்பார்கள்
என்றெண்ணி

உனக்கு உரமும் நீரும்
பாய்ச்சினேன்
நான் கஞ்சி காய்ச்சி உண்டு

என் உழைப்பில்
வளர்ச்சி உனக்கு

தளர்ச்சி இல்லை எனக்கு

மனதில் சந்தோசம் நிறைய
வயிறு மட்டும் நிறையல

மகசூல் இருந்தும்
சேமிப்பு எனக்கில்ல

உன் ஆயுசு முடிந்து போனது
என் உசுரு ஊஞ்சலாடுது தினமும்

மழையே
நீ பொழிவாய் மும்மாரி

கண்ணீரை பொழிகிறேன் நான் மாறிமாறி

எர் புடிக்க தெரிந்த
என் கைகளுக்கு

ஏடு புடிக்க மறந்த
என் கண்க

மேலும்

கவிதையும்
கதையும்
கதைக்க

தமிழ் இலக்கியம்
மெல்ல
உயிர் பெறுகிறது
தலை முறை தலை முறையாக

பல மொழி
பிறப்பினும்

எந்தன்
தமிழ் மொழிக்கு
இறப்பு இல்லை
என்றும்

அத்தனை உயிரினமும்
முதலில்
எந்தன் மொழியை
தான்
பேச விரும்புகிறது

பிற மொழி பயின்றாலும்
தனி பிரியம் தான்
உன்னை (சு)வாசிக்க
மூச்சு காற்றாய் என்னை
வாழ வைப்பதால்

விட்டு கொடுக்க
நம் கலாச்சாரம்
சொல்லி கொடுத்தது
நம்
கலாச்சாரத்தை அல்ல

வள்ளுவன், பாரதி என
நம்முடன் வாழ்ந்த
தெய்வங்கள் பல

நம் முன்னோர் மரணித்தாலும்
இதுவரை
தமிழை மரணிக்க விட்டு விடவில்லை

நாம் விட்டு விட வேண்டாம்
தாங்கி

மேலும்