renu - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
| இயற்பெயர் | : renu |
| இடம் | : |
| பிறந்த தேதி | : 05-Mar-1986 |
| பாலினம் | : பெண் |
| சேர்ந்த நாள் | : 04-Jan-2020 |
| பார்த்தவர்கள் | : 66 |
| புள்ளி | : 18 |
கவிதை மீது காதல் அதிகம்...
அதைவிட காதல் அதிகம்
தமிழ் மீது....
காதலுக்கு மொழியுண்டு...
வார்த்தைகள்தான் இல்லை...!
காதல் என்று வந்துவிட்டால்
கண்கள் பேசும் பாசைகள் ஆயிரம்..
வார்த்தைகளின்றி வசந்தம் தரும்
வாசமுள்ள மலர் அது...
கால்களின் கணு விரலும்
கவிதைபாடும் வசந்தமாய்...
கண்களால் சந்தித்து..
காதலால் இடம்மாறி..
இடம் மாறிய இதயத்திற்காக
இதயம் அனுப்பும் இன்ப மடல்...
காதலித்துப்பார்...
காதல் மொழி புரியும்....!
புல்லோடு பூத்திருக்கும்
நெல்லை..
நல்லொரு மனம் கொண்டு ..
பண்பட்ட மனத்துடன்...,
பக்குவமாய் வளர்தெடுத்து....
நெல்மணிகளான எம்மை-
நல்மணிகளாய் வளர்த்தெடுத்து..
ஆகாயமாய் வளரச்செய்யும்
ஆல விருட்சங்களே....
அன்பான ஆசிரியர்களுக்கு...
ஆசிரியர் தின
நல்வாழ்த்துக்கள்....!
புல்லோடு பூத்திருக்கும்
நெல்லை..
நல்லொரு மனம் கொண்டு ..
பண்பட்ட மனத்துடன்...,
பக்குவமாய் வளர்தெடுத்து....
நெல்மணிகளான எம்மை-
நல்மணிகளாய் வளர்த்தெடுத்து..
ஆகாயமாய் வளரச்செய்யும்
ஆல விருட்சங்களே....
அன்பான ஆசிரியர்களுக்கு...
ஆசிரியர் தின
நல்வாழ்த்துக்கள்....!
ஒரு சொல்லை உனக்கென
எடுத்து வைத்தேன் -அதில்
ஓராயிரம் காதலை
தொடுத்து வைத்தேன்...
என் எண்ணங்களை
ஆவணப்படுத்த
ஏகாந்த சொற்களை
அடுக்கி வைத்தேன்....
அதில்..,
அங்கங்கே ஆசையையும்
தூவி வைத்தேன்....!
அடிக்கொரு முறை அதன்
ஆழத்தினில் மூழ்கிப்பார்த்தேன்...
இமைகளுக்கு ஓய்வு தராது-
இதழ்களை மூடியே பாடி வைத்தேன்...
மழையின் வரவை
மனையாளுக்குத்தெரிவிக்கும்
தவளைகள் சப்தத்தின் நடுவே...
நகராத இரவுப்பொழுது
நரகமாய் எனை வாட்டிட....
உனக்கு கொடுக்க இயலா
கடிதத்தின் வரிகளை வாசிக்கிறது
என் இதயத்தின் ஓசை...!
நீயில்லா இரவுகள்
நீழும் வெறுமையாய்....
இருளை அறுவடை செய்யும்
கதிரவனே...
இறுதித் துளியும் மிச்சமின்றி
களைந்து விடு வேருடன்....
நொடிகள்
நிமிடங்களைத்துரத்தினாலும்...,
நிமிடங்கள் நிதானமாய்-
நித்திரையில் உள்ளது...
நீரில்லா நிலமாய்
நெஞ்சம் வெடிக்கிறது...
நீயில்லாத்தனிமையில்....
கதிரவனை கரையேறி..
சீக்கிரம் உதிக்கச்சொல்....
காற்றிலும் அவள் பெயர்
ஒலிக்கச்சொல்....
நீழும் பகற்பொழுது-
நீண்டுகொண்டே இருக்கட்டும்...
என்னவள் என்னைச்சேரும் வரையினில்.....!
ஒரு சொல்லை உனக்கென
எடுத்து வைத்தேன் -அதில்
ஓராயிரம் காதலை
தொடுத்து வைத்தேன்...
என் எண்ணங்களை
ஆவணப்படுத்த
ஏகாந்த சொற்களை
அடுக்கி வைத்தேன்....
அதில்..,
அங்கங்கே ஆசையையும்
தூவி வைத்தேன்....!
அடிக்கொரு முறை அதன்
ஆழத்தினில் மூழ்கிப்பார்த்தேன்...
இமைகளுக்கு ஓய்வு தராது-
இதழ்களை மூடியே பாடி வைத்தேன்...
மழையின் வரவை
மனையாளுக்குத்தெரிவிக்கும்
தவளைகள் சப்தத்தின் நடுவே...
நகராத இரவுப்பொழுது
நரகமாய் எனை வாட்டிட....
உனக்கு கொடுக்க இயலா
கடிதத்தின் வரிகளை வாசிக்கிறது
என் இதயத்தின் ஓசை...!
நீயில்லா இரவுகள்
நீழும் வெறுமையாய்....
இருளை அறுவடை செய்யும்
கதிரவனே...
இறுதித் துளியும் மிச்சமின்றி
களைந்து விடு வேருடன்....
நொடிகள்
நிமிடங்களைத்துரத்தினாலும்...,
நிமிடங்கள் நிதானமாய்-
நித்திரையில் உள்ளது...
நீரில்லா நிலமாய்
நெஞ்சம் வெடிக்கிறது...
நீயில்லாத்தனிமையில்....
கதிரவனை கரையேறி..
சீக்கிரம் உதிக்கச்சொல்....
காற்றிலும் அவள் பெயர்
ஒலிக்கச்சொல்....
நீழும் பகற்பொழுது-
நீண்டுகொண்டே இருக்கட்டும்...
என்னவள் என்னைச்சேரும் வரையினில்.....!
#அதுவென.. இதுவென..
சீனத் தானவன் சிறுமதி யதனால்
சீர்கெடும் பூவுலகம்
பானம் எய்தார் பாழ்நோய் கொண்டு
பாரினில் பலமரணம்..!
தும்மல் வந்தால் தூர ஓட்டம்
அதுவென்றார் மாயநோய்
இம்மி யளவு இருமல் காய்ச்சல்
இதுவென்றார் மாயநோய்..!
வாசம் மறக்க வாய்ருசி இழப்பின்
அதுவென்றார் மாயநோய்
நாசம் தொண்டையில் நசுங்கும் மூச்சும்
இதுவென்றார் மாயநோய்..!
பலகீன மதனால் படுக்கையில் வீழ
அதுவென்றார் மாயநோய்
வலமிடம் சிரமென வலிகள் கண்டால்
இதுவென்றார் மாயநோய்..!
இதுவென அதுவென எதுவரி னதனை
இன்னல் நோயென்றார்
புதுவித நோய்க்குப் புவியில் மருந்து
புலப்படாதுப் போய்ச்சேர்ந்தார்..!
கபசுரக் குடிநீர் குடித்துப
காதல் வார்த்தைகள்
கவிதையாய் மாறும்-
என்னருகே நீயிருந்தால்...
ஒவ்வொரு வண்ணமும்
ஓவியமாய் மாறும்-
என்னருகே நீயிருந்தால்....
வானம் என்னுள்
வசப்பட்டுப் போகும்-
என்னருகே நீயிருந்தால்....
பூக்களின் வாசம்
சுவாசமாய் மாறும்-
என்னருகே நீயிருந்தால்....
நிலவின் குளிர்ச்சி
நீங்காமல் என்னுடனிருக்கும்-
என்னருகே நீயிருந்தால்....
அன்பே...
பூக்கள் மோதியே -
புண்பட்டுப்போகுமென் உள்ளம்...
என்னை நீ பிரிந்தால்....!
பத்து மாதத்தில், ஒரு குழந்தை பிரசவிக்கிறாள் தாய்..
நீயோ ஒரு வகுப்பறையையே பிரசவிக்கிறாய்..
பெற்றோரின் கை விடுத்து உந்தன் கை பிடித்து,
அரை மனதுடன் வகுப்பறை நோக்கி நடந்த தருணம்..
கல்விப் பயணம் இனிதே தொடக்கம்..
அன்றிலிருந்து எங்கள் ஒவ்வோர் அசைவிலும் நீ ...
குடும்பம் தாண்டிய குழந்தையின்
முதல் சமூக உறவு நீ,
முதல் பாராட்டு, முதல் அவமானம்;
முதல் பரிசு, முதல் தோல்வி;
அனைத்திலும் ஏதோ ஒருவிதத்தில் நீ..
சில நேரங்களில் மழலை மனதின்
முதல் காதலும் நீ..
அலைபாயும் மனதை
அடக்கிவிடும் உன் அதட்டல்,
கவனச் சிதறலை பறந்துவந்து முறியடிக்கும் சுண்ணக்கோல்,
கொடுங்கோல் மன்னன் போல்
கையில் பிரம்போடு நீ வ
தூரல் விழும் நேரந்தனில்
துளிர்த்திடும் குளிர்ச்சியாய் -
அவள் நினைவுகள் அடிமனதினில்
தென்றலாய் தீண்டிடும் காற்றே
என்னுள் ஏற்படுத்திய
இதமான இம்சையை
அவளுள்ளும் ஆரமபிப்பாயா. ....!
காதலன் வள்ளுகிர்
கன்னத்தில் செய்த வடு..
கூடல் தான் முடிந்த பின்பும்
குளிரச்செய்யும் வெம்மைதனை...!
வார்கோல் வளை நெகிழ
கூர்விரல் மேனியான்...
குலைந்து செய்த கூடல்...
ஊர்
அடங்கிப்போனாலும்...
அடங்காது உள்ளந்தனில்....!
