வெளியேறிவிட
ஆசைதான்
சில விடயங்களில்...
சன்னல்களின்
கோணங்கள்தான்
போதவில்லை...

மேலும்

மொழியற்ற
மொழிபெயர்க்கவும்
முடியாத
கவிதையா? எண்ணமா?
நிறங்களும் புள்ளிகளும்
கோடுகளும் நிறைந்த
வெறும் நிரல் பழகையா
தெரியவில்லை...
உதாரண உருவமும்
உள்ளூர
தெளியவில்லை ..
மேற்கோடுகளில்
எவ்வளவு வரைய
முயன்றும்
காணும்
சட்டத்தில் அடக்க
முடியவில்லை...
நீ...?
எங்கேதானடி
இருக்கிறாய்...
நானோ ஓவியனுமல்ல..
கவிஞனுமல்ல....

மேலும்

அந்த கனவுக்கு
மேனியில்லை
இருந்தும் குறுகிநின்றது
ஆடையில்லாமல்....
இத்துனைக்கும்
அது உருவமும்
நிறமுமற்றது
உற்றுநோக்கியும்
உள்ளும் புறமும்
விளங்கவில்லை....
பூட்டாத சிறைக்குள்
தன்னை பூட்டி கொண்டு
சுதந்திர காற்று
தன்னை
சிதைத்து விடுமோயென...?
ஆகாயமும் அறியாமல்
ஆழமும் தெறியாமல்
எவ்வளவு வெள்ளத்திலும்
மூழ்கிடாத அருவிகள்
இந்த மிடில் கிளாஸ்....

மேலும்

எப்படி எழுதுவது
தெறியவில்லை...
எல்லைகள்
தோன்றவில்லை
முதல் படியின்
ஆரம்பத்தை
ஆராய்ந்து
கொண்டிருக்கையில்
எல்லைகள் ஏது...?
ஓர் மாலை பொழுதில்
தேங்கி நின்ற
நீரில் அந்த
நிலவும் சூரியனும்
சேர்ந்தே தெறிகிறது
நீயும் தானடி
நான் மட்டும் வட்டத்தின்
வெளியில்....
பயணத்தில் பெய்திட்ட
மழையில் சன்னலோர
கம்பியில் வடிந்திடும்
துளிகளிலும்
நின் முகம்!
உன்னை மறந்திட
எதார்த்தத்தில்
ஐக்கியமாயிட
உள் சென்றேன்
ஓர் பூங்காவினுள்
ஒவ்வோர் மலரிலும்
முள்ளின் நுனியிலும்
நீயே நின்றாய்
அந்தோ! அது ஓர்
ரோஜா தோட்டம்...
இப்படி எங்கேங்கும்
நின் நினைவு பிரதிகள்
நீ சௌக்கியமா
பெண்ணே?
நானில்லாமல்..

மேலும்

உன் பிம்பங்கள்
சிதறிய தினம் இன்று.
அதே ஓடை
அதே பாதை
பூக்கள் இடையறாது
காற்றை வெட்டுகிறது.
காகங்கள் வருமோ
தேன் அருந்த...?
ஒற்றை மரமும்
ஓலமிடும் தனிமையும்
அரைத்து தின்னும்
மிச்ச நாட்களில்
என் பெயரையாவது
நினைவு கொள்
கிழிந்த இரவுகளில்.
நானோடும் நகரத்தில்
தொலைந்த என் முகமும்
தொலையாத உன் நினைவும்
சந்தி பெருக்கி சாகும்.
சொல்லாத கவிதைகளை
நில்லாது கொல்லட்டும்
பெய்யும் மழையின் எச்சில்.
தோழி...
விலகாத வியப்பொன்று...
எங்கு கற்றாய்
மலர் கொல்லும் வித்தை?

மேலும்

மடல் விரித்து
இடை மீறி
ததும்புகிறது...
தனித்தனியாய்
காற்றில் மிதந்தாலும்
திடுமென மனதை
சூல்கொண்டு
பொழிகிறது...
கூடிய கார்மேகத்தில்
உதித்திட்ட மின்னலாய்
முடியாமல் நீ
அவிழ்த்துவிட்ட
கூந்தலின் உச்சியில்
மல்லிகைச்சரம்....
ஒற்றை மின்னலின்
வாசம்
என் சுவாசத்தில்...

மேலும்

சில ...சிற் சில...
சில தான்...
இந்த கவிதையில்
கவிதையென்றால்
பெரிதாய் புதிதாய்
விஷயமேதுமில்லை
விஷமமுமில்லை...
அரசியல் நமக்கு
அப்பாற்பட்டவை...
நொடியில் தோன்றி
அந்த நொடியிலேயே
மரித்து போகிறது
நம் ரோசங்கள்
அரிசியிலலில்...
வரிசையில் நின்று
வெறும் பையுடன்
வீடு திரும்பினாலும்
மீண்டும் வரும்
அடுத்த வியாழன் என...
வளைந்து போக தெறியும்
சாலைகளில் எனக்கு
என் நேர்மை செல்லரித்தபின்
தாரில் தரம் தேடுவது எப்படி...?
மரமும் இயற்கையும்
மட்டுமா...?
வாரத்திற்கு ஒருமுறையென்ன
வருடத்திற்கு ஒருதடவை
வரட்டுமே நீர்..
எவ்வளவு அழகாய்
ஆக்சிஜனை பிரசவிக்கிறது
தெரு பைப்புகள்...
நேராய்தான் நீட்டினேன

மேலும்

குளிக்க குளிக்க
வியர்த்து போனேன்
அவள் குளியறையில்.

மேலும்

சில ...சிற் சில...
சில தான்...
இந்த கவிதையில்
கவிதையென்றால்
பெரிதாய் புதிதாய்
விஷயமேதுமில்லை
விஷமமுமில்லை...
அரசியல் நமக்கு
அப்பாற்பட்டவை...
நொடியில் தோன்றி
அந்த நொடியிலேயே
மரித்து போகிறது
நம் ரோசங்கள்
அரிசியிலலில்...
வரிசையில் நின்று
வெறும் பையுடன்
வீடு திரும்பினாலும்
மீண்டும் வரும்
அடுத்த வியாழன் என...
வளைந்து போக தெறியும்
சாலைகளில் எனக்கு
என் நேர்மை செல்லரித்தபின்
தாரில் தரம் தேடுவது எப்படி...?
மரமும் இயற்கையும்
மட்டுமா...?
வாரத்திற்கு ஒருமுறையென்ன
வருடத்திற்கு ஒருதடவை
வரட்டுமே நீர்..
எவ்வளவு அழகாய்
ஆக்சிஜனை பிரசவிக்கிறது
தெரு பைப்புகள்...
நேராய்தான் நீட்டினேன

மேலும்

விலக்குற்ற விதி
அறிவாயோ..!
மதிப்பற்ற சூன்யத்தின்
மையம் தேடுவாயடி...
எதுவுமற்று போகலாம்
எல்லாவும் ஆகலாம்
இடுவது உன்
விருப்பம்...
ஒன்று நீயெனில்
பூஜ்யமாய் இருக்கிறேன்
ஒன்றிர்க்கு முன்
ஒன்றுமேயில்லை
பிணைந்து வந்தால்
இலக்கமேயில்லை
அறிவாயோ...?
எல்லைகள் அற்றும்
எல்லைக்குள்ளும்
நீ அற்றும்
உனக்குள்ளும்
நிற்க்கும்....
நான் ஓர் பூஜ்யமே!

மேலும்

... கண்களுக்கு
புலப்படாத
உயிரின்
நிர்வாணம்
பசி..!

மேலும்

இரண்டு ஆயுள்
தண்டனைகளை
முடித்து கொண்டுவிட்டது
என் காதல்!
எங்கே இருக்கிறாய்?
என்னவளே..
தேடல்கள் சுகம்தான்
இருப்பினும்
விடுதலை கொடுக்க
வாயேன் என் மனதிற்கு
காத்திருக்கிறேன்....

மேலும்