முப்படை முருகன் - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : முப்படை முருகன் |
இடம் | : கமுதி |
பிறந்த தேதி | : 13-Feb-1992 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 05-Apr-2015 |
பார்த்தவர்கள் | : 3302 |
புள்ளி | : 137 |
8489305802
அவசரத்தில் வந்திறங்கி
அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய்ப் பொறுக்கி
ஆசை ஆசையாய் அவனிடம் பேசி
அவசரமாகவே சென்றுவிடுகிறது
நடுத்தரக் குடும்பப் பெண்களின்
காதல்.
பவித்திரம் வேண்டுமெனில்
உன் வாழ்வில்....
பரவசம் வேண்டுமெனில்
அவளிடம் யாசியுங்கள்,
அவள்...
பாதம் பணிந்திட நினையாள்
இருந்தும்...
உன் பாவம் போக்கிடும் உமையாள்,
உன்னிடம்...
அர்ச்சனை வேண்டிட மாட்டாள்
அத்தனைக்கும்...
அவள் எளியாள்,
வசதி வேண்டிட மாட்டாள்
உன் வறுமை போக்கிடும்
வடிவாள்,
நம்...
வாழ்வு சிறக்கவே என்றும்
அவள் வார்த்தை...
மதித்திட வேண்டும்,
நிலவுக்குச் சூரியன் போல
உன் நிலைமைக்கு
அவளே காவல்,
வீரமும் அவளிடமுண்டு
வெகுண்டெழும்...
வீரியம் அவளிடமுண்டு,
தீமை அழித்திடும்
கத்தி...
இந்த உலகுக்கு
அவளே சத்தி.
அவள்...முதன் முதலாய்என்னைக் காதலித்தவள்.முழுவதுமாக
நேசித்தவள்...என்...துயரம் துடைக்க வந்த
தூயவள்.அழகின் அரசிஅதிசயத்தின் உச்சம்...பெண்ணை மதிக்கவைத்தபெரியாரின் பேத்தி.உணவிலும்
உடையிலும்அவளிடம் அடிபடுவதே...எனக்கு ஆனந்தம்.என்றும்...என்னுடன் இருப்பாள்
என்று எண்ணையிலே.என்னில்...கொள்ளிவைத்து தள்ளி வைத்ததாய்.வந்தான் ஒருவன்...மாலையும்,
மஞ்சல் கயிறுமாய்...கட்டியவன் உடனிந்தும்என்னைக் கட்டியணைத்துகண்ணீர் வடித்தவள்.என்...அக்கா... தங்கைகள்.
தன்கையே..!தனக்குதவி என்பது
உண்மைதான் போல...
ஒவ்வொரு அண்ணன்களுக்கும்
தங்கைகள், தன்கை போன்றவர்களே.
காதல் அதிகரித்தால்
சந்தேகம் வரும் என்பது
மடமை...
உண்மையில்
கலைமகள் இருக்குமிடத்தில்
விலைமகளுக்கு என்ன வேலை.
காயங்களை மறைப்பதில்
கை தேர்ந்தவர்கள்
களையர்களே...!
இல்லையேல்
இச்சமூகம் அவர்களை
கோழையர்கள்
என்றுரைக்கும்.
நீர் குமிழியாய்
இருந்த என்னை
தீப்பொறியாய் ஆக்கியதே...!
உனது கவிதை
நீ...
பாரதியல்ல
என்னை எழுதவைத்த
தீ....
குகையில்...
குடிலமைத்து
கோபுரத்தில் தவமிருந்து
ஆயக்கலை வளர்த்தவன்
பழந்தமிழன்...
மங்கைக்குத்
தங்கையென
மகத்தான பெயர் கொடுத்தவன்
பழந்தமிழன்...
இக்கால தமிழனோ...
தங்கைக்கு விலைபேசி
தங்கத்தைப் பொருளாக்கி
விபச்சார விடுதிகட்டி
விதிகள் பல கொடுக்கிறான்...!
பெண்மானம் உயிரென்றும்
தன்மான உணர்வென்றும்
கருவறை தாண்டும் முன்பே
கற்பிப்பவன்
பழந்தமிழன்...!
இக்கால தமிழனோ...
அக்காலம் மறந்து
அக்காவை மறந்து
உக்கார்ந்து சிரிக்கிறான்
உலகம் போல் அவனும்
அவன் பிறந்த
மண்ணில் தானே
நீயும் பிறந்தாய்...
அவனுடம்பில்
செங்குருதி
உன்னுடம்பில்
அது நிறம்பி
இனி...
வழிந்தோடும் வழியெங்கும்
இரண்டு சூரியனை
இமைக்குள் வைத்தவளே...!
ஒரே ஒருநாள்
எனைக்கண்டு இமைக்கமறந்தாய்...
இன்றுவரை
எரிந்து கொண்டிருக்கிறேன்
உன் விழியென்னும்
விஷத்தீயில்...!
ஏழைகளை ஏமாற்றாத
ஒரே இறைவன்...
கனவும் கற்பனையுமே...!
எட்டாதவற்றையெல்லாம்
எட்டிடுவர்
இவ்விரண்டில்.
பொய்யை அதிகமாக பேசுபவர்கள் நாத்திகர்களா ஆத்திகர்களா?
நானும்
எழுதிக்கொண்டுதான் இருக்கிறேன்...
ஆனாலும் இயலவில்லை
உனக்கு நான்கொடுத்த
அந்த முதல்
காதல் கவிதையினை மிஞ்ச...!