தேர்வு முடிவுகள், தோல்வி என்றது;
இமைகளைத் தாண்ட கண்ணீர் முயன்றது;
வந்தவண்ணமாய் இருந்தஅழைப்புகளை,
நொந்தவண்ணமாய் பேசினேன்நான்;

பேசியவரெல்லாம் திட்டினார்... "படிடா" என்று;

என்அம்மாமட்டும் கெஞ்சினார்... "சிரிடா" என்று..!

கண்ணீரானதென் கைபேசி!!!

மேலும்

நீ அழகா -அல்ல
நான் அழகா ...

உன்னைப் பார்க்கும் என் கண்கள் அழகா -இல்ல
என்னைப் பார்க்கும் உன் கண்கள் அழகா .....

நீ என்னை பார்த்து சிரிப்பது அழகா -இல்ல
அதை கண்டு வெட்கப்படுவது அழகா ...

அவன் நெற்றி அழகா -இல்ல
அதிலிருந்து வழியும் வியர்வை அழகா ...

உன்னை காண தவிப்பது அழகா -இல்ல
உன்னைக் கண்டு துடிப்பது அழகா .....

தலை நிமிர்த்து நடப்பது அழகா -இல்ல
உன்னை கண்டு தலை குனிவது அழகா ...

உன் விரல்கள் அழகா -இல்ல
என்னை தீண்டும் பொழுது என்னில் ஏற்ப்படும் மாற்றம் அழகா ...

உன் பிரிவு அழகா -இல்ல
அதை நினைத்து ஏங்குவது அழகா ...

என்னருகில் நீ இருப்பது அழகா-இல்ல
உன்னருகில் நான்

மேலும்

உறவினர்கள் புடைசூழ, நண்பர்களின் படைசூழ,
பெண்பார்க்கும் படலத்தில் முன்னிலையில் நான்;
எதிரேபெண் வீட்டாரும், ஊராரும் சுற்றாரும்,
தாம்பூலத் தட்டோடு அமர்ந்திருந்தோர் தான்;
தேவதையின் வருகைக்காய் எல்லாரும் காத்திருந்தோம்;
எந்தநொடி வருவாளென வாசலையே பார்த்திருந்தோம்;
தேநீரைத் தட்டொன்றில் ஏந்திவந்த தாரகையை,
கண்டதுமே தொலைத்தேனே இணைபிரியா என்மனதை;
குனிந்ததலை நிமிரவில்லை, பார்வைமட்டும் சுழன்றது;
பட்டுவேட்டி சட்டைகண்டு எந்தன்மீது நின்றது;
நானும்நோக்கி விட்டதனால், நாணம்தாங்க மாட்டாமல்,
ஏனொயெனை தவிர்த்துவிட்டாள், தேநீரை நீட்டாமல்;
"மாப்பிளைக்கு கொடம்மா"என அவள்தந்தை ஆணையிட,
வெட்கத்திலே அவள்கன்னம்

மேலும்

வானின்று தரைவந்து நடந்த வெண்ணிலவொன்று,
நீராட வருகையிலே கண்டதென் கண்ணின்று;
ஆணொருவன் இருப்பதை அறியாத பேதையாய்,
நங்கையவள் நதிநீரில் மென்பாதம் இறக்கிட்டாள்;
நீராட மேலாடை தடையென்றொ என்னவோ,
மெய்மறைத்த மெல்லாடை சட்டென்று விலக்கிட்டாள்;
அவள்கொண்ட பெண்மைதனை உள்ளாடை மறைத்துநிற்க,
இமைக்காத கண்ணிரண்டை வலிந்துநான் திருப்பிட்டேன்;
அந்நியரின் அந்தரங்கம் அறிவதழ கல்லவென்று,
அமர்ந்திருந்த பாறைவிட்டு எழுந்துசெல்ல முற்பட்டேன்,
வெகுஅருகில் வேங்கையொன்று அவளின்பின் வந்துநின்று,
பாயக்குறி பார்ப்பதைக் கண்டுநானும் திடுக்கிட்டேன்;
தலைகாலும் புரியாமல், செய்வதொன்றும் அறியாமல்,
இடையிருந்த உடைவாளை வலக்கையால் உ

மேலும்

வானமா கிழிந்தது? எந்தமலை பெயர்ந்தது?
ஏனடா நீ வருந்துகிறாய்?
காலமின்னும் இருக்கிறது; மீசைவெல்லத் துடிக்கிறது;
வீணாய் ஏன் புலம்புகிறாய்?
அரண்மனையில் பணிபுரிந்தால் அரசனென்று அர்த்தமில்லை;
சிங்கம்சிறை பட்டாலும், சிறுநரியாய் போவதில்லை;
வாழ்க்கையொரு பளிங்குத்தரை, அழகேனினும் வழுக்கிவிடும்;
மோதிவிடு முடிந்தவரை, மலையும்கூட இடிந்துவிடும்;
விழுந்துவிட்டால் வீறாதே; எழுந்துவிடு, தொடர்ந்துவிடு;
வலியெல்லாம் பெரிதல்ல; உள்ளமட்டும் பார்த்துவிடு;
காலம்வரும் பொறுத்திரு; பாய்வதற்கு பார்த்திரு;
அடக்கிபார்க்க நினைப்போரை, அகலத்தோண்டி புதைத்திடு;
பகைத்தொரைப் பொடியாக்கி, முன்னேறு போர்வென்று;
அகிலமே அறியட்ட

மேலும்