வரலாறு சுரேஷ் - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
| இயற்பெயர் | : வரலாறு சுரேஷ் |
| இடம் | : வீராணநல்லூர், காட்டுமன்ன |
| பிறந்த தேதி | : 23-Feb-1985 |
| பாலினம் | : ஆண் |
| சேர்ந்த நாள் | : 27-Nov-2014 |
| பார்த்தவர்கள் | : 473 |
| புள்ளி | : 115 |
தற்போதுவரை செய்தி தொலைகாட்சி ஊடகத்தில் செய்தி & நிகழ்ச்சி தயாரிப்பாளன் பணி. அவ்வபோது எழுதுவதும் அதில் ஏதேனும் கொஞ்சம் சமூகத்தையும் காதலையும் சேர்த்துக்கொள்வதும் செய்துகொண்டிருக்கிறேன்.
இவையல்லாமல் கிராமிய கலைகள் சார்ந்த பணிகளும் உண்டு.
இதைத்தாண்டி...
”அடையாளமாய் கருதப்படும் ஒரு மதமோ அல்லது ஒரு சாதியோ., ஒரு மனிதனை மனிதனாக மனித தன்மையோடு வாழமுடியாமல் செய்யுமானால், பின்பு அவை எதற்கு? தூக்கி தூரப்போடுங்கள் அந்த குப்பையை".
பாடல் ஒலிக்கிறது
நீதி கேட்கவா....
நீதி கேட்கவா....
மக்கள் வெள்ளத்தின் நடுவே கைகூப்பி வணங்கியபடி அத்தனை பற்களும் தெரிய சிரிக்கிறார் ஸ்டாலின்.
தொண்டர்களின் வீடுகளில் தங்குகிறார், தெருமுனை டீக்கடையில் தேனீர் அருந்துகிறார், கூட்டம் கூட்டி பேசுகிறார், நடனமாடுகிறார், பள்ளிபிள்ளைகள் மத்தியில் பேசுகிறார், வயதான பாட்டிகளிடம் ஆசிர்வாதம் வாங்குகிறார். ஆட்டோகாரனோடு செல்ஃபி எடுத்துக் கொள்கிறார். எல்லாம் ஓகேதான்.
ஒன்றே ஒன்றுதான் எனக்கு தோன்றியது, மதுக்கடைகளை கொண்டுவந்தவர்களே எப்படி ஒழிக்க முடியும்? ஈழப் போரை வேடிக்கைப் பார்த்தவர்களே எப்படி நீதி கேட்க முடியும்? ஒருவேளை நல்லது நடந்தால் வரவேற்கத்
பாடல் ஒலிக்கிறது
நீதி கேட்கவா....
நீதி கேட்கவா....
மக்கள் வெள்ளத்தின் நடுவே கைகூப்பி வணங்கியபடி அத்தனை பற்களும் தெரிய சிரிக்கிறார் ஸ்டாலின்.
தொண்டர்களின் வீடுகளில் தங்குகிறார், தெருமுனை டீக்கடையில் தேனீர் அருந்துகிறார், கூட்டம் கூட்டி பேசுகிறார், நடனமாடுகிறார், பள்ளிபிள்ளைகள் மத்தியில் பேசுகிறார், வயதான பாட்டிகளிடம் ஆசிர்வாதம் வாங்குகிறார். ஆட்டோகாரனோடு செல்ஃபி எடுத்துக் கொள்கிறார். எல்லாம் ஓகேதான்.
ஒன்றே ஒன்றுதான் எனக்கு தோன்றியது, மதுக்கடைகளை கொண்டுவந்தவர்களே எப்படி ஒழிக்க முடியும்? ஈழப் போரை வேடிக்கைப் பார்த்தவர்களே எப்படி நீதி கேட்க முடியும்? ஒருவேளை நல்லது நடந்தால் வரவேற்கத்
எழுதிய கையை வெட்டலாம்...
எதிர்த்துப்பேசும் வாயை பல்தெறிக்க உடைக்கலாம்
காட்சிப்படுத்திய ஒளிப்படக்கருவியை நொறுக்கலாம்...
கடைசியில் குண்டு வைத்து ரத்தம் குடிக்கலாம்...
இன்னும் இன்னும் நடக்கும்
இவை எல்லாவற்றையும் கடக்கவேண்டும்
கடந்துதான் ஆகவேண்டும்
கடந்துபார்ப்போம்
ஊடகவியலாளர்களுக்காக...!
எழுதிய கையை வெட்டலாம்...
எதிர்த்துப்பேசும் வாயை பல்தெறிக்க உடைக்கலாம்
காட்சிப்படுத்திய ஒளிப்படக்கருவியை நொறுக்கலாம்...
கடைசியில் குண்டு வைத்து ரத்தம் குடிக்கலாம்...
இன்னும் இன்னும் நடக்கும்
இவை எல்லாவற்றையும் கடக்கவேண்டும்
கடந்துதான் ஆகவேண்டும்
கடந்துபார்ப்போம்
ஊடகவியலாளர்களுக்காக...!
சோகத்தை கரைத்துப் போட்ட காலம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் வாழ்வின் புத்தகத்தை படித்து புரியவைத்தப் பிறகு சொந்த பந்தங்களின் பார்வையில் என் தாயாரை பெண் பார்த்து என் தந்தைக்கு மனம் செய்வித்து என்னையும் சேர்த்து எங்களையெல்லாம் மகவாய் பெற்றெடுத்த ஒரு தருணத்தில்... முன்னொரு காலத்தில் என் கிராமத்தின் துணை தலைவராக பணியாற்றியதுதான் இதுவரை என் தந்தையை அடையாளபடுத்தி நிற்கிறது என்று நினைக்கிறேன்.
இவரின் வயதையொத்தவர்கள் இவரை vaice என்று அழைப்பதுதான் வழக்கம். பல மனிதர்களிடம் மரியாதையும் மதிப்பும் கிடைத்துவிடுகிறது என்பதற்காக வறுமை போய் விடவா போகிறது? என் தந்தை சிறு வயதில் தன் தாயை இழந்து அனுபவித்த வலிகளை விட
சோகத்தை கரைத்துப் போட்ட காலம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் வாழ்வின் புத்தகத்தை படித்து புரியவைத்தப் பிறகு சொந்த பந்தங்களின் பார்வையில் என் தாயாரை பெண் பார்த்து என் தந்தைக்கு மனம் செய்வித்து என்னையும் சேர்த்து எங்களையெல்லாம் மகவாய் பெற்றெடுத்த ஒரு தருணத்தில்... முன்னொரு காலத்தில் என் கிராமத்தின் துணை தலைவராக பணியாற்றியதுதான் இதுவரை என் தந்தையை அடையாளபடுத்தி நிற்கிறது என்று நினைக்கிறேன்.
இவரின் வயதையொத்தவர்கள் இவரை vaice என்று அழைப்பதுதான் வழக்கம். பல மனிதர்களிடம் மரியாதையும் மதிப்பும் கிடைத்துவிடுகிறது என்பதற்காக வறுமை போய் விடவா போகிறது? என் தந்தை சிறு வயதில் தன் தாயை இழந்து அனுபவித்த வலிகளை விட
வித்தியாசமாக இருக்கட்டுமே என்று
பிச்சைக்காரனுடன்
செல்பி எடுத்துப் பதிவேற்றினேன்..
எதிர்பார்ப்புக்கு மேலாகவே
சிதறிக்கிடந்தன
சில்லறைகள்...
என் முகப் பக்கத்தில்..!
அலுப்பு தட்டாத வயல்வெளிகளையும், அருகருகே நிறைந்த காடுகளையும் சுமந்து எந்நேரமும் உடல் உழப்பை மட்டுமே நம்பி இருந்த என் கிராமத்தின் மூடப் பழக்கங்கள் நிறைந்த தெற்கு புறம் பார்த்த ஏழை குடிசை ஒன்றில் தான் அவருடைய தந்தைக்கு முதல் மகனாய் பிறந்தார் என் தந்தை.
அவரின் போதாத காலம் சிறு வய்திலேயே பாட்டி பரலோகத்துக்கு போய்விட்டாள்.
புழுதி தூற்றும் வெயில் காலத்திலும், கண் மறைக்கும் பணி காலத்திலும் இருட்டிய பின்பு விளக்கெடுத்து பார்க்கும் கூன்விழுந்த வயதான கிழடுகளை நம்பி கிடந்த மருத்துவ வசதியில்லாத என் கிராமத்தின் அன்றைய சூழலில் என் பாட்டிக்கு ஐந்தாம் பிரசவம்.
மருத்துவச்சிக்காக வண்டிகட்டி பறந்தது க
அலுப்பு தட்டாத வயல்வெளிகளையும், அருகருகே நிறைந்த காடுகளையும் சுமந்து எந்நேரமும் உடல் உழப்பை மட்டுமே நம்பி இருந்த என் கிராமத்தின் மூடப் பழக்கங்கள் நிறைந்த தெற்கு புறம் பார்த்த ஏழை குடிசை ஒன்றில் தான் அவருடைய தந்தைக்கு முதல் மகனாய் பிறந்தார் என் தந்தை.
அவரின் போதாத காலம் சிறு வய்திலேயே பாட்டி பரலோகத்துக்கு போய்விட்டாள்.
புழுதி தூற்றும் வெயில் காலத்திலும், கண் மறைக்கும் பணி காலத்திலும் இருட்டிய பின்பு விளக்கெடுத்து பார்க்கும் கூன்விழுந்த வயதான கிழடுகளை நம்பி கிடந்த மருத்துவ வசதியில்லாத என் கிராமத்தின் அன்றைய சூழலில் என் பாட்டிக்கு ஐந்தாம் பிரசவம்.
மருத்துவச்சிக்காக வண்டிகட்டி பறந்தது க
அலுப்பு தட்டாத வயல்வெளிகளையும், அருகருகே நிறைந்த காடுகளையும் சுமந்து எந்நேரமும் உடல் உழப்பை மட்டுமே நம்பி இருந்த என் கிராமத்தின் மூடப் பழக்கங்கள் நிறைந்த தெற்கு புறம் பார்த்த ஏழை குடிசை ஒன்றில் தான் அவருடைய தந்தைக்கு முதல் மகனாய் பிறந்தார் என் தந்தை.
அவரின் போதாத காலம் சிறு வய்திலேயே பாட்டி பரலோகத்துக்கு போய்விட்டாள்.
புழுதி தூற்றும் வெயில் காலத்திலும், கண் மறைக்கும் பணி காலத்திலும் இருட்டிய பின்பு விளக்கெடுத்து பார்க்கும் கூன்விழுந்த வயதான கிழடுகளை நம்பி கிடந்த மருத்துவ வசதியில்லாத என் கிராமத்தின் அன்றைய சூழலில் என் பாட்டிக்கு ஐந்தாம் பிரசவம்.
மருத்துவச்சிக்காக வண்டிகட்டி பறந்தது க
மனிதர்கள் திருடர்களுக்கும், தீயவர்களுக்கும் தருகிற மரியாதையை ஒரு போதும் நல்லவர்களுக்கு தந்ததேயில்லை.
உண்மைகள் தெரியலாம், தெரியாமலும் போகலாம் ஆனால், உண்மையோடிருப்பதை மட்டும் நிறுத்திவிட வேண்டாம். ஏனென்றால் அது கடவுளின் குணம். மரணம் வந்து அதை மாற்றிவிட முடியாது.
வார்த்தைகள் தான் வரலாற்றை தீர்மானிக்குமென்றால்... அவசரப்படாதே, கொஞ்சம் பொறுத்திரு. உனக்குப் பின்னாலும் ஒரு நாள் இந்த கூட்டம் ஓடிவரத்தான் போகிறது.
நவீன சமூக கட்டமைப்பில் சிக்கி பழமையையும், பசுமையையும் இழந்துவிட்ட நம் ஒவ்வொருவருக்கும் நிச்சயம் ஒரு அழகான ஆரம்பம் இருந்திருக்கும். நம் நினைவுகளை கிறங்கடிக்கிற ஒரு குளிர்ந்த காற்று வீசியிருக்கும். நம்மை மறந்துவிட்டு லயிக்கிற ஒரு சுகம் இருந்திருக்கும். ஆனால், நாம் ஏன் அதையெல்லாம் அடிக்கடி புரட்டிப் பார்ப்பதில்லை என்றுதான் புரியவில்லை எனக்கும் தெரியவில்லை.
பல கோடி ஆண்டுகளை புறந்தள்ளிவிட்டு அமைதியாக சுற்றிக் கொண்டிருக்கும் பூமியின் நெருப்பு பக்கங்களை நினைக்கையில் ஏனோ எனக்கும் ஒரு வரலாறு இருக்கிறது என்று சொல்லிக் கொண்டேயிருக்கிறது மனம். அந்த வரலாறு எங்கிருந்து ஆரம்பித்தது, யார் எனக்கான வழியை பதி
நண்பர்கள் (30)
சுரேஷ்ராஜா ஜெ
நெல்லை
ராணிகோவிந்த்
தமிழ்நாடு
முனோபர் உசேன்
PAMBAN (now chennai for studying)
