எங்கிருந்து
வந்தார்களெனத்
தெரியவில்லை..

இவர்களுக்கு
எப்படித் தெரிகிறது
எனது மனதின் மொழி..

இவர்களுக்கு
எப்படி கேட்கிறது
எனது மிகக் கச்சிதமான
ஆனந்தப் புன்னகைக்குள்
சொட்டும் துளிநீரின்
மாய அழுகையின் குரல்..

இவர்களால் எப்படி
உணரமுடிகிறது
மிகச் சத்தமான
எனது மௌனத்தின்
அப்பட்டமான அர்த்தம்..

இவர்களால் எப்படி
பேச முடிகிறது..
அத்தனை ஆவேச
அடிதடிச்சண்டைகளுக்குப்
பின்னும் அரட்டையத்து
அன்புபாராட்ட..

இவர்களால் எப்படி
பொறாமையின்றி
கொண்டாட முடிகிறது
அவர்களுடனான
போட்டியில் எனது
வெற்றியை..

இவர்களுக்கு
யார் சொல்லித்தந்தது
எத்தனை இடர்களிலும்
விட்டுவிடக்கூடாதென..

இவர்களுட்கு யார்
கற்றுத்தந்தது..
எனது சகோதர

மேலும்

தூரிகை எடுத்து
தூரத்து நிலவை
கோடுகளால் தீட்ட நினைத்த போது
நிலவு முகிலில் மறைய
இவள் அருகில் வர
எழுதி முடித்தேன்
எட்டிப் பார்த்தது நிலவு பொறாமையில்
இனி உனக்கு வாய்ப்பில்லை
இவள் அருகில் இருக்கையில்
வானில் நீ வந்தால் என்ன வராவிட்டால் என்ன
எனக்கு கவலையில்லை !

மேலும்

முதன் முதலாய்
உனக்கொரு கடிதம் எழுத எண்ணி எடுத்தேன்

சரி தொடங்குவோம் என்றால்
என்னவென்று தொடங்குவது
எந்த பெயரிட்டாலும்
காதலுக்கு அது அடை மொழியாய் தான் உள்ளது
முழு மொழியாய் இல்லை

ஏதாவது எழுதலாம் என்றால்
அது உன் சரிதமாய் உள்ளது

எதை எழுதுவது? எதை விடுவது?
எப்படி எழுதினாலும்
நம் காதலை முழுமையாய் கூற முடியாது

கண்களும் மனமும் பேசியபின்
காகிதத்தில் பேசுவதற்கு எதுவும் இல்லாமல்
இன்றும் உறங்கிக்கிறது
எழுதா மொழியாய்

என் கைப்பையில் உனக்கான காதல் கடிதம்

மேலும்

திகட்டாத இரவு
பறக்கும் நிலவு
துடிக்கும் நட்சத்திரங்கள்
விரியும் மேகங்கள்

வழி தவறிய தென்றல்
எதுகை மோனை அறியா
பறவையின் பாடல்
கண்ணடிக்கும் தெரு விளக்கு
காலம் கடத்தும் தொலைக்காட்சி


தனிமை ஒன்றும் கொடுமை இல்லை
பக்கத்துணையாய்
இவையெல்லாம் இருக்கும்போது

மேலும்

முதன் முதலாய்
உனக்கொரு கடிதம் எழுத எண்ணி எடுத்தேன்

சரி தொடங்குவோம் என்றால்
என்னவென்று தொடங்குவது
எந்த பெயரிட்டாலும்
காதலுக்கு அது அடை மொழியாய் தான் உள்ளது
முழு மொழியாய் இல்லை

ஏதாவது எழுதலாம் என்றால்
அது உன் சரிதமாய் உள்ளது

எதை எழுதுவது? எதை விடுவது?
எப்படி எழுதினாலும்
நம் காதலை முழுமையாய் கூற முடியாது

கண்களும் மனமும் பேசியபின்
காகிதத்தில் பேசுவதற்கு எதுவும் இல்லாமல்
இன்றும் உறங்கிக்கிறது
எழுதா மொழியாய்

என் கைப்பையில் உனக்கான காதல் கடிதம்

மேலும்

உன்னோடு நான்
நடந்து வந்த பாதை

உன்னை ஞாபகப்படுத்தும்
என் சிரிப்பு

என்னுள் கேட்கும்
உன் இதய துடிப்பு

தூங்காமல் தொடரும்
உன் நினைவுகள்

உன்னை பற்றி சொல்லும்
என் வாழ்க்கை

நம் கதை பேசும்
இந்த ஊர் மக்கள்

இப்படி சகலமும் நீயாயிருக்கும்போது
எப்படி மறப்பது...?

மேலும்

உன்னோடு நான்
நடந்து வந்த பாதை

உன்னை ஞாபகப்படுத்தும்
என் சிரிப்பு

என்னுள் கேட்கும்
உன் இதய துடிப்பு

தூங்காமல் தொடரும்
உன் நினைவுகள்

உன்னை பற்றி சொல்லும்
என் வாழ்க்கை

நம் கதை பேசும்
இந்த ஊர் மக்கள்

இப்படி சகலமும் நீயாயிருக்கும்போது
எப்படி மறப்பது...?

மேலும்

ஆல்பமாய் உன்நினைவுகள்
புகைப்படமாய்
என் மனமெங்கும்

மேலும்

எது என்னை வீழ்த்தியது?
களவு நிறைந்த உன் கண்களா?
மீசைக்குள் அடங்காத
உன் ஆண்மையா?

கனவுகளை கலைக்கும்
உன் அழைப்போசையா?
விறு கொண்ட விசாலமான நடையா?அல்லது

கைகளால் கோதிய உன் கேசமா? அல்லது
மென்மையான இதழ் அனுப்பும் தந்தி புன்னகையா?

திராவிட நிறமா?
திகட்டாத உன் அன்பா?
எது என்னை வீழ்த்தியது
எவ்வளவு யோசித்தாலும்
எத்தனை வருடமானாலும்
இன்றும் புரியவில்லை

மேலும்

உன் வீட்டைக்
கடக்கும் பொழுதெல்லாம்
உன்னை பார்த்து விடக்கூடாது
என்று மனம் சொல்கிறது
ஆனால் கண்கள் மட்டும்
உன்னை முழுவதுமாக தேடுகிறது

மேலும்

இந்த தளத்தில் என்னுடைய கவிதை எப்படி சேர்ப்பது ?

மேலும்

விடை பெற்றுக் கொண்டோம்
இருவரும்
விடை தெரியாமல் விழித்தது இதயம்
****************

மேலும்