செ மணிகண்டன் - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : செ மணிகண்டன் |
இடம் | : புதுக்கோட்டை |
பிறந்த தேதி | : 20-Jul-1992 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 13-Jul-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 922 |
புள்ளி | : 687 |
கண்களில் கண்ணீர் வரும் தருணமெல்லாம் கவிஞன் ஆவேன்... கண்ணீர்...இன்பத்திலும் வரும் துன்பத்திலும் வரும்.. 📲 +91 8610583494
புலரும் காலை பொழுதில்
கீச்...கீச்....என்று
பூங்குருவிகள் என்னை
மெல்ல எழுப்பி
' விடியும் இந்த நேரம்
வானில் மாயாஜாலம்
மாறும் வண்ணக்கோலம்
ரசித்திட துயில் எழு'
என கிச்சுகிச்சு மூட்டியதே...
அண்டங் காக்கையோ
கா..கா..என்று
கட்டை குரலில்
வீட்டுக்கு விருந்து
வருகிறதென்று
வாசலில் நின்று
கட்டியம் கூறியதே ....
மேனி தழுவிய
தெக்கத்தி காத்தும்
தூக்கத்தை தொடர
தூண்டினாலும்
சுடும் வெயில்
தொடர்கிறதென்று
எச்சரிக்கை விடுத்ததே....
'அல்லா ஹு அக்பர்...அல்லா ...'
தூரத்து துவாவின் ஒலியும்,
'அம்மா பால்' என்று
பால்காரரின் பழைய சைக்கிளின்
கடமுட சத்தமும்
கூடவே பால் அளந்
ஒருதலைக் காதலை
ஒப்புவிக்கின்றேன்
ஓடும் உன் நிழலை
ஒட்டி நிற்கின்றேன்..!!
வளர்ப்பு நாயினை
வருடிச் செல்கின்றாய்
வாய் பிளந்து நானும்
நாய் பிறவி கேட்கின்றேன்..!!
மழை நேரங்களில்
உன் உள்ளங்கை குடைக்குள்
உன் உருவச் சிலை
வெட்டிய மின்னல்கள் கேட்டன
சிலையின் விலை..!!
இரு கண்கள் கொண்டு
எனைப் பார்கின்றாய்
என் இதயத்துடிப்பு
இரட்டிப்பாகின்றது..!!
உன் ஆடை
மோதிய தென்றலைத்
தழுவிக் கொள்கின்றேன்
தனிமை வெல்கின்றேன்..!!
நிலவுகளை தினந்தினம்
நிராகரிக்கும் இரவுகளாய்
நீ இருந்து விட
நிலா நானாகின்றேன்..!!!
செ.மணி
உன் மடியில்
என் விழிகள்
உறங்கிடவே..
என் உறக்கம்
இங்கு சேமித்து
வைக்கின்றேன்..!!
உன் வழியில்
என் தடங்கள்
நடந்திடவே..
என் பயணம்
இங்கு சேமித்து
வைக்கின்றேன்..!!
நீயுமின்றி
நானுமிங்கே
இருந்திடவே..
என் இமைக்குள்ளே
நீரும் தேங்கி
இருந்திடுதே..!!
எந்நாள் உன்னைச்
சேர்ந்திடுவேன்..
என் கவிதை உன்னில்
சேர்த்திடுவேன்..!!
நாட்களும் இங்கே
நகரவில்லை..
நறுமணம் கூட
புரியவில்லை..
காரணம் நீயேதான்
வேறில்லை..!!
எதிர்பார்க்கும்
என் கண்களில்
என்று உன்னைக்
காண்பேனோ
என் காதலே..??
செ.மணி
கற்றையன் சாவுக்கு
ஒற்றை விளக்கேற்றி
இருள் சேலைக்காரி
என்னை அணிந்திருந்த தருணம்
அந்த நிசி...
- செ. செல்வமணி செந்தில்.
அழகொழுகும் ஒரு நிலவாய்
என் அவள் தெரிந்தவள்..
ஒளியொழுகும் ஒரு மெழுகாய்
என் இருள் திறந்தவள்..!!
என் நடைபாதையெல்லாம்
நறுமணப் பூக்கள்..
உடன் நடந்தவள் உன்னோடே
நகர்ந்தன நாட்கள்..!!
உன் உருவம் அகற்றிய
என் பார்வையும் இல்லை..
உன் புருவம் இயற்றிய
என் கவிதைக்கில்லை எல்லை..!!
என் மெளன நொடிகளுக்குள்
மழையெனப் பொழிந்தவள்..
அவள் கன்னம் கடிப்பதற்குள்
சிகையெனக் கலைந்தவள்..!!
உன் நாசிக் காற்றினில்
நான் வாழ்ந்திட வேண்டி
உன் மேல் உதட்டின் மேலே
குடிசை வீடு கட்டி குடிபுகுவேன்..!!
இக்கறை மோதும் கடலோடு
நான் மட்டும் அமர்ந்திருக்க
அக்கறையோடும் அதனையே
செய்து கொண்டிருக்கும் காதலே..!
உப்
அழகொழுகும் ஒரு நிலவாய்
என் அவள் தெரிந்தவள்..
ஒளியொழுகும் ஒரு மெழுகாய்
என் இருள் திறந்தவள்..!!
என் நடைபாதையெல்லாம்
நறுமணப் பூக்கள்..
உடன் நடந்தவள் உன்னோடே
நகர்ந்தன நாட்கள்..!!
உன் உருவம் அகற்றிய
என் பார்வையும் இல்லை..
உன் புருவம் இயற்றிய
என் கவிதைக்கில்லை எல்லை..!!
என் மெளன நொடிகளுக்குள்
மழையெனப் பொழிந்தவள்..
அவள் கன்னம் கடிப்பதற்குள்
சிகையெனக் கலைந்தவள்..!!
உன் நாசிக் காற்றினில்
நான் வாழ்ந்திட வேண்டி
உன் மேல் உதட்டின் மேலே
குடிசை வீடு கட்டி குடிபுகுவேன்..!!
இக்கறை மோதும் கடலோடு
நான் மட்டும் அமர்ந்திருக்க
அக்கறையோடும் அதனையே
செய்து கொண்டிருக்கும் காதலே..!
உப்
அழகொழுகும் ஒரு நிலவாய்
என் அவள் தெரிந்தவள்..
ஒளியொழுகும் ஒரு மெழுகாய்
என் இருள் திறந்தவள்..!!
என் நடைபாதையெல்லாம்
நறுமணப் பூக்கள்..
உடன் நடந்தவள் உன்னோடே
நகர்ந்தன நாட்கள்..!!
உன் உருவம் அகற்றிய
என் பார்வையும் இல்லை..
உன் புருவம் இயற்றிய
என் கவிதைக்கில்லை எல்லை..!!
என் மெளன நொடிகளுக்குள்
மழையெனப் பொழிந்தவள்..
அவள் கன்னம் கடிப்பதற்குள்
சிகையெனக் கலைந்தவள்..!!
உன் நாசிக் காற்றினில்
நான் வாழ்ந்திட வேண்டி
உன் மேல் உதட்டின் மேலே
குடிசை வீடு கட்டி குடிபுகுவேன்..!!
இக்கறை மோதும் கடலோடு
நான் மட்டும் அமர்ந்திருக்க
அக்கறையோடும் அதனையே
செய்து கொண்டிருக்கும் காதலே..!
உப்
எத்தனை கோடி தவங்கள் செய்தேனோ,
எந்தன் வாழ்வில் வரமாய் வந்தாயே,
என்னை சிறுகுழந்தையாக்கி – பசுமை
நினைவுகளை பரிசாய் தந்தாயே,
முத்தம் ஒன்றை தந்து – என்
மொத்த கவலைகளையும் வென்றாயே,
சிறுபுன்னகை கொண்டு – என்
பெரு வலிகளையும் கொன்றாயே ,
என்னை காக்கவே - தாயே
பூமிக்கு மீண்டும் வந்தயோ,
உன்னை தோளில் சுமப்பதற்கு
புண்ணியம் என்ன செய்தேனோ,
இருகண்களுடன் உலகை ரசிப்பதற்கே- என்
திருமதியுடன் உன்னை கொடுத்தனோ,
தேவதைக்கு தேவதையாக பிறந்தயே,
என் தாயுமானவளே.............
சப்தங்களில்லா தருணமெல்லாம்
முத்தங்கள் சுமக்குமென் முகம்
காரணம் என் கற்பனையில்
நீ..!!
வெட்கை தரும் வெப்பங்களெல்லாம்
சக்கை தள்ளிய கரும்பு மழையாயின
காரணம் என் கற்பனையில்
நீ..!!
கண்ணீர்துளி என் கன்னக்குழியில்
தேங்கிய போதெல்லாம்
காற்றடித்தே காய்ந்து போயின
காரணம் என் கற்பனையில்
நீ..!!
தனிமை தாங்கிய என் நாட்களிலும்
இனிமை தூங்கிய நிமிடங்களுண்டு
காரணம் என் கற்பனையில்
நீ..!!
மனைவியென மாலையிட்ட பின்பும்
கவிதையென ஓலைகட்டி வைப்பேன்
காரணம் என்றுமேயென் காதல்
நீ..!!!!!
செ. மணி
சப்தங்களில்லா தருணமெல்லாம்
முத்தங்கள் சுமக்குமென் முகம்
காரணம் என் கற்பனையில்
நீ..!!
வெட்கை தரும் வெப்பங்களெல்லாம்
சக்கை தள்ளிய கரும்பு மழையாயின
காரணம் என் கற்பனையில்
நீ..!!
கண்ணீர்துளி என் கன்னக்குழியில்
தேங்கிய போதெல்லாம்
காற்றடித்தே காய்ந்து போயின
காரணம் என் கற்பனையில்
நீ..!!
தனிமை தாங்கிய என் நாட்களிலும்
இனிமை தூங்கிய நிமிடங்களுண்டு
காரணம் என் கற்பனையில்
நீ..!!
மனைவியென மாலையிட்ட பின்பும்
கவிதையென ஓலைகட்டி வைப்பேன்
காரணம் என்றுமேயென் காதல்
நீ..!!!!!
செ. மணி
உயிர் விட்டு உதிரும் பூக்களை
உன் கைகள் ஏந்தினால் போதும்
மணம் விட்டு மறுபடியும் பூக்கும்
உன் கைரேகைக் காம்புகளில்..!
உன் விரல் விட்டு நீ வெட்டப்
பிரியும் நகங்களிடம் நலம்
விசாரித்தால் நரகம் செல்கின்றோம்
நாளை வாருங்களென்றன..!
எடையில்லா எழிலறிந்தேன்
என் கையோடு உன் கை சேர்ந்த
கடற்கரைப் பயணங்களில்..!
உன் உள்ளங்கை வியர்வை
ஊற்றியே உயிர் வாழ்கின்றன
என் வெயில் கால வேர்கள்..!
இதுவரை நானறிந்த
மழலைக் கரமென்றால்
காதலே உன்னுடையதுவே..!!!
செ. மணி
அவள்
கண்களால்
என் இதயத்தை
கொலை செய்துவிட்டு
அதை எடுத்தும் செல்கிறாள்..!!!
ஏனோ தண்டனை மட்டும் எனக்கு...!!!
இவன்...
பிரகாஷ்.