முதுமலை காட்டில்
வழி மாறி போன நீ
திசை மாறி வந்துவிட்டாய்
என்னை நோக்கி

அழகிய குட்டையாய்
அமைதியாய் நான் இருந்தேன்
எருமையென உள்ளே குதித்து
குமக்கிவிட்டு செல்கிறாய்

வேலியில் கிடந்த ஓணான் நீ
கல் எடுத்து அடிக்காமல்
கை பக்குவமாய் பிடித்து
காதல் மொழி பேசி
வேட்டிக்குள் விட்ட பிறகுதான் தெரிகிறது
உனக்கு கல் தான் பொருத்தமானதென்று

நீயே பேசிவிட்டு
நீயே சிரித்தும் விடுகிறாய்
சந்தேகமாக உள்ளது
எப்படி தப்பி வந்தாய்
ஏர்வாடி தர்க்காவிலிருந்து

பேய் பிசாசை
நம்பவில்லை
நீ என்னை பிடிக்கும் வரை

குயில் போல பாடினாய்
மயில் போல ஆடினாய்
கண் திறந்து பார்த்தல்
பேய் போல் நிக்கிறாய்
கனவை

மேலும்

நாட்டின் மூத்தக்
குடிமகள் நீதான் காரணம்
நாட்டுப்பற்றுக் கொண்ட
உனது பெயர்...

பொறுமைக்கே பெருமை நீ
'அடைகாக்கும் பொழுது'...

சோளத்தில் கோலமிட்டேன்
உனக்காக..அதில்
கேழ்வரகில் வண்ணமிட்டேன்
உனக்காக...

என் பேரக்குழந்தைகளுக்கு
உயிருள்ள பொம்மை நீ...

இவ்வுலகில் அடக்கத்தின்
அடையாளம் நீ...

கொதிக்கும் தரையில் கூட
பூமித்தாய்க்கு வலிக்காமல்
அடிவைக்கும் உன்
பாதங்களும் இன்று
கொதிக்கும் குழம்பில்
மிதக்க வேண்டிய கட்டாயம்...

என்ன செய்வது தினம் தினம்
வீட்டு மாடியில் நீ
விரட்டிய காகம் உன்னைப்
பழிவாங்க கறைந்துவிட்டது...

வீட்டு வாசலில் என்
மகளும் மூத்த
மருமகனும்...

[பெற்றெடு

மேலும்

எனது
அம்மாஞ்சித்தனம்
உனது
புன்னகையின்
கடவுச்சொல் !

================

உன்னைப்பற்றி
எழுதிவிட்டு
மறதியில்
திறந்தே வைத்துவிட்ட
பேனாவின் மையை
உலர்த்த மறுக்கிறது
காற்று !

================

சாக்லேட்டுகளின்
உலகத்தில்
சாக்லேட்டுகளின்
பாஷையில்
" சாக்லேட் " என்றால்
உனது உதடுகள்
என்று அர்த்தமாம் !

================

கொசுக்கள்
உன்னைக்கடித்துப்
பழகியதால்
பூக்கடைகளுக்கும்
கொசுவிரட்டி
தேவைப்பட்டது !

================

இல்லை என்று
அழகாக
உதடு பிதுக்குகிறாய்
என்பதற்காக
நான் உன்னிடம்
இல்லாததையே
கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறேன் !

================

மேலும்

பிரம்ம முகூர்த்தம் முடிந்து
அடுத்த ஷிப்டுக்காய் முகம்
சிவக்கும் கதிரவன்..
கிழக்கு நுழைவாயில் நோக்கி
கறுப்புச் சீருடை கழற்றும்
இரவுக் காவல்காரன் !

நகரத்தார்களின் பகலுணவாய்
மாறப் போவதையறியாமல்
கீச்சிக் கொண்டிருக்கும் பஞ்சுப்
பொதிக் கோழிகள் ஏற்றிய
வாகனங்கள் தூக்கக்கலக்கத்தோடு
நகர எல்லைக்குள் நுழைந்தன !

கொசுவிரட்டிப் புகை வியாபித்த
நுரையீரலுக்கு புத்துயிர் கொடுக்க
கொஞ்சமாவது நல்ல காற்றுக்காய்
"இப்போ இல்லேன்னா எப்போ"
பாடலை செவிக்குள் நுழைத்தபடியே
வீறுநடை பழகினர் நகர மாந்தர் !

நன்றி விசுவாசத்தோடு
சங்கிலியை இழுத்து கொண்டு
எஜமானர்களோடு காலைநடை
பயின்று போய

மேலும்

ஒரு யானைக்கு 9மாசம்

மற்றொரு யானைக்கு 10 மாசம்

எந்த யானைக்கு முதல குட்டி பிறக்கும்?

பதில்:-

எந்த யானைக்காவது முதல குட்டி பிறக்குமா? யானைக்குட்டி தானே பிறக்கும்.

என்ன உங்களுக்கு ரத்தம் வந்ததா!

மேலும்

காதல் எனபடுவது யாதெனில்

அழகை தேடாமல்
காண்பதையே
அழகாக்கி கொள்வது

முகம் சுளித்தாலும்
முகவரி தேடும்
முரண்பாடு இல்லாமல்
முதல் கவிதை வந்து விழும்

அகத்திணை அறியாமல்
உயர்திணை பாராமல்
இதயத்தினை இடமாற்றும்

காதல் என்பது
பார்ப்பவை அனைத்தையும்
தலைகீழாய் காட்டும்
தலைகீழ் பறவை போன்றது

கூலான் கற்கள் நிறைத்த
நீரோடை போல
சலசலக்க வைக்கும்
ரத்த ஓட்டத்தை

பட்டம் போல
உயர பறந்தாலும்
பறவையின் சுதந்திரம்
இதற்க்கு இல்லை

வீடு வாசல் விட
வீதி மரம் சுகம் தரும்
மிதிவண்டி பயணம்
நடைவண்டி பயிலும் அவளோடு

கைகுட்டையில்
காதல் மணக்கும்
ஒரு குடையின் கீழ்

மேலும்

ஜன்னல் திறக்கும் தென்றல்
ஆடை கலைத்தால்
இது adult only கவிதை

வேண்டாம் என்றாலும்
விடியல் வந்துவிடும்
விட்டில் பூச்சிகளின்
சத்தத்தின் நடுவே

அதற்க்கு முன்
அவசரமாய் அறை கதவு
தாழ்ப்பாள்களை தாழிட
இன்றைக்கு மட்டும் இரவு
இன்னும் கொஞ்சம் அழகாய்
என்முன்னே நீ

உன் கண்களுக்கு காந்த சக்தியோ
காந்த புலம் அறியும் முன்
ஈர்த்து கொண்டது இருவரையும்

முத்த அழுத்தத்தில்
ஒரு கன்னம்
சிவந்து நிற்க
மறுகணமே சிவக்க வைத்தாய்
மறு கன்னத்தையும்

மூச்சு முட்டி
சில முத்தங்கள் தடைபட
சிறு அவசரத்தில்
அருத்தெரிந்தாய்
என் சட்டை பொத்தானை

உன் கூந்தல் முடிகள்
என் மடியில

மேலும்

ஜன்னல் திறக்கும் தென்றல்
ஆடை கலைத்தால்
இது adult only கவிதை

வேண்டாம் என்றாலும்
விடியல் வந்துவிடும்
விட்டில் பூச்சிகளின்
சத்தத்தின் நடுவே

அதற்க்கு முன்
அவசரமாய் அறை கதவு
தாழ்ப்பாள்களை தாழிட
இன்றைக்கு மட்டும் இரவு
இன்னும் கொஞ்சம் அழகாய்
என்முன்னே நீ

உன் கண்களுக்கு காந்த சக்தியோ
காந்த புலம் அறியும் முன்
ஈர்த்து கொண்டது இருவரையும்

முத்த அழுத்தத்தில்
ஒரு கன்னம்
சிவந்து நிற்க
மறுகணமே சிவக்க வைத்தாய்
மறு கன்னத்தையும்

மூச்சு முட்டி
சில முத்தங்கள் தடைபட
சிறு அவசரத்தில்
அருத்தெரிந்தாய்
என் சட்டை பொத்தானை

உன் கூந்தல் முடிகள்
என் மடியில

மேலும்

எந்த அழகு நிலையத்திலும்
கற்று கொடுப்பதில்லை
அம்மாக்கள் குழந்தைகளுக்கு
செய்யும் அழகு ஒப்பனைகளை

அழுவதும் சிரிப்பதும்
ஏன் என்று முதலில்
அறிவது அம்மாவின்
உணர்வு நரம்புகள்தான்

பருவம் கடந்தாலும்
குழந்தையாக
அம்மாவிடம் மட்டுமே
இருக்க தோன்றுகிறது

தோற்றாலும் ஜெயித்தாலும்
மற்ற உறவுகள் விட
அம்மா மட்டுமே
கடைசி வரை
அம்மாவாகவே இருக்கிறார்கள்

அம்மாவின் அரவணைப்பிற்கு
வேன்றுமென்றே அழுததுண்டு
இது அம்மாவிற்கும் தெரியும்

நெருப்பு நம் உள்ளங்கையில்
சுட்டு விழுவதற்கு முன்
இதயத்தில் சுட்டுவிட்டது
அம்மாக்களுக்கு

தூக்கத்தில் அழுதாலும்
தூரமாய் நின்று அழுதால

மேலும்