அரவிந்த் - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
இயற்பெயர் | : அரவிந்த் |
இடம் | : திருமுட்டம் |
பிறந்த தேதி | : 28-Jul-1995 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 24-Dec-2016 |
பார்த்தவர்கள் | : 500 |
புள்ளி | : 18 |
நான் ஒரு தமிழ் பிரியன்... கவிதை எழுத எனக்கு கற்று தந்ததால்......
உனà¯à®©à®¿à®Ÿà®®à¯ எபà¯à®ªà®Ÿà®¿à®¯à¯†à®²à¯à®²à®¾à®®à¯ வாழ நினைதà¯à®¤à¯‡à®©à¯‹
அதை விட ஒர௠படி மேலே
எனà¯à®©à®µà®³à¯ எனà¯à®©à¯ˆ வாழ செயà¯à®¤à®¾à®³à¯
உன்னிடம் எப்படியெல்லாம் வாழ நினைத்தேனோ
அதை விட ஒரு படி மேலே
என்னவள் என்னை வாழ செய்தாள்
நிஜமான உன் பிரிவு
நிரந்தரமாக என்னை ஆட்கொண்டால்
உன் மீது பைத்தியமாக திரிந்த நான்
உண்மையிலேயே பைத்தியமாவேன் ஏதோ ஒரு பைத்தியத்தைப் பார்த்தால்
"அய்யோ பாவம்" என சொல்லும் நீ
ஒரு வேளை அவ்வாறு என்னைப் பார்த்தல்
அவ்வார்த்தையை சொல்லாதே
அதற்கு பதில் "ஐ லவ் யூ" என பொய்யாக சொல் போதும்
நான் மெய்யாகவே குணமடைவேன்
உன் பார்வைகளால் நீ பல கவிதை சொல்லும் போது
உன் பார்வையை வர்ணித்து ஒரு கவிதை எழுத நினைக்கின்றேன்.
என்ன ஒரு முட்டாள் தனம்!!!!!
அடுத்த நொடி
துணிச்சல் இருந்தால்
வென்று விடலாம் ....!!!
எடுத்த ...........
ஒவ்வொரு நொடியும்
துணிச்சல் இருந்தால்
சாதித்து விடலாம் ....!!!
&
கவிப்புயல் இனியவன்
என்னுயிரே...
மின்சாரம் தடைபடும்
நேரமெல்லாம்...
நீ மெழுகுவர்த்தி
வெளிச்சத்தில் இருக்கிறாய்...
நானும் மெழுகும்
ஒன்றுதாண்டி...
உன்னை நினைத்து நான் உருகுவது
உனக்கு தெரியாது...
வெளிச்சத்தை ரசிக்கும் நீ
உருகும் மெழுகை சற்று பாரடி...
என் உள்ளம் உருகுவது
உனக்கு தெரியும்...
ஒவ்வொரு இரவும் உறங்காமல்
விழித்திருக்கும்...
என் விழிகளுக்கு தெரியுமடி
துடிதுடிக்கும் என் இதயத்தின் வலி.....
அறிமுகமே இல்லாமல் அவசர அவசரமாய் உன்னிடம் கடன் வாங்கிய பேனாவில் தொடங்கியது நம் நட்பு...!!
விழி இரண்டில் உன்னை அள்ளி
நெஞ்சுக்குள்ளே பூட்டிவைச்சேன்
நாடி நரம்பில் கோடி மின்னல்
உன் மேனியிலே பாயவைச்சேன்
கூடுவிட்டு கூடுவந்து
உன் இதயத்திலே குடியும் வைச்சேன்
காலமென்னும் ஓடமதில்
உன் நெஞ்சோடு பயணமென
மழை நீரில் நனையாதே ஜலதோஷம் பிடித்துவிடும்
முழுவதும் நனைந்துகொண்டு முந்தானையால் என் தலை மூடும்
தாயிடம்
--உனக்கு ஜலதோஷம் பிடிக்காதா அம்மா .!
காலைக்கடன் கழிப்பதற்கு காட்டுக்கு போகும் போது
காலில் முள்ளு தைக்கும் முதுகினில் ஏறிக்கொள்-உப்புமூட்டை சுமந்தவளே
--உன் பாதம் முட்கள் துளைக்காதா அம்மா .
பிடியளவு சோறு தான் பானையில் இருந்தாலும்
பிள்ளை வயிறு பசி பொறுக்காது
என்பவளே
--உன் வயிறுக்கு பசிக்காதா அம்மா .!
வேதனை எனக்கென்றால்
விம்மி நான் அழுதால்
விடியும் வரை விழித்திருந்து
விழியில் உதிரம் வடிப்பாயே
--உன் விழிகள் வலிக்காதா அம்மா .!
தவறுகள் நான் செய்ய
தண்டனை நீ பெ
அல்லும் பகலும் அமுதாயினிக் கின்ற தேவே
கல்லும் கசிய கனிவாயுனைப் பாடு வேனே
தில்லை சிவனுன் திருத்தாளினைப் பற்றி நின்றேன்
செல்லும் வழிக்குத் தெளிவாயெனைச் சுட்டு வாயே !
( காப்பியக் கலித்துறை )
தேமா புளிமா புளிமாங்கனி தேம தேமா
எப்பொழுதும் சிறுக சிறுக சிரிக்க கற்றுக்கொள்.
முதலில் சிரிப்பதற்கு கற்க கஷ்டமாக தான் இருக்கும்.
பிறகு கஷ்டங்களில் சிரிக்க கற்றுக் கொள்வாய்.