என் அழகே... உன் நெற்றியைப்போல ஐந்தாம்பிறை விண்ணில் ஜொலிக்க... நட்சத்திர கூட்டமெல்லாம் கண்சிமிட்ட... குளிர்காற்று நம்மை மெல்ல தழுவி செல்ல... என் இடது கைகோர்த்து என் தோளில் மெல்ல சாய்ந்து... நீ சொல்கிறாய் நிலா எவ்வளவு அழகென்று... அந்த நிலவே என் கரம் கோர்த்து என் தோளில் சாய்ந்திருக்க... நீயே அழகென்று உன் பிறைநெற்றியில் முத்தம் பதித்தேனடி... என் கண்கள் தொடும் தூரத்தில் இரு விண்மீன்கள்... உன் முகத்தில்... ஆண்டுகள் சில கடந்தும் இன்று நினைத்தாலும்... மனதுக்குள் மெல்லிய ஈரக்காற்று இதமாக தழுவி செல்லுதடி... அந்த சுகமான நினைவுகள் நம் வாழ்வில்.....

மேலும்

என் அழகே... உன் நெற்றியைப்போல ஐந்தாம்பிறை விண்ணில் ஜொலிக்க... நட்சத்திர கூட்டமெல்லாம் கண்சிமிட்ட... குளிர்காற்று நம்மை மெல்ல தழுவி செல்ல... என் இடது கைகோர்த்து என் தோளில் மெல்ல சாய்ந்து... நீ சொல்கிறாய் நிலா எவ்வளவு அழகென்று... அந்த நிலவே என் கரம் கோர்த்து என் தோளில் சாய்ந்திருக்க... நீயே அழகென்று உன் பிறைநெற்றியில் முத்தம் பதித்தேனடி... என் கண்கள் தொடும் தூரத்தில் இரு விண்மீன்கள்... உன் முகத்தில்... ஆண்டுகள் சில கடந்தும் இன்று நினைத்தாலும்... மனதுக்குள் மெல்லிய ஈரக்காற்று இதமாக தழுவி செல்லுதடி... அந்த சுகமான நினைவுகள் நம் வாழ்வில்.....

மேலும்

கண்மணியே... என் இதயம்
வலிக்கும் போதெல்லாம்... நான் துடிக்கிறேன் உனக்காக... விண்ணில் நிலவை பார்க்கும் போதெல்லாம்... வந்து வந்து செல்லுதடி உன் நினைவுகள்... ஊரெல்லாம் சுற்றி திரிந்தேன் கோவில்காளை போல... வீட்டிற்கு அடங்காதவன் ஊரில் அடங்குவான் என்பார்கள் உண்மைதான்...
நீ என்னை வெறுத்த போதும்... அடங்காத காளையாக உன்னையே சுற்றி வந்தேன்...
நீ எளிதாக அடக்கிவிட்டாய் உன் தந்தையை வைத்து... ஆறாத ரணமாக என்னில் நீ பதிந்துவிட்டாய்... மண்ணில் நான் புதைந்தாலும்... என்னில் புதைந்த உன் நினைவுகள் என்றும் மறையாதடி.....

மேலும்

கண்மணியே... என் இதயம்
வலிக்கும் போதெல்லாம்... நான் துடிக்கிறேன் உனக்காக... விண்ணில் நிலவை பார்க்கும் போதெல்லாம்... வந்து வந்து செல்லுதடி உன் நினைவுகள்... ஊரெல்லாம் சுற்றி திரிந்தேன் கோவில்காளை போல... வீட்டிற்கு அடங்காதவன் ஊரில் அடங்குவான் என்பார்கள் உண்மைதான்...
நீ என்னை வெறுத்த போதும்... அடங்காத காளையாக உன்னையே சுற்றி வந்தேன்...
நீ எளிதாக அடக்கிவிட்டாய் உன் தந்தையை வைத்து... ஆறாத ரணமாக என்னில் நீ பதிந்துவிட்டாய்... மண்ணில் நான் புதைந்தாலும்... என்னில் புதைந்த உன் நினைவுகள் என்றும் மறையாதடி.....

மேலும்

உயிரானவளே... உன்னை நினைக்கும் போதெல்லாம்... என் கண்களில் கண்ணீர் துளிகள்... நீ என்னை மறந்த பொழுதும்... என் உயிர் என்றும் உனக்காக காத்திருக்கும்...
பகலில் விண்மீன்களை தேடுகிறேன் விண்ணில்... இரவினில் கதிரவனை தேடுகிறேன்... நீ என்னை தூக்கி
எறிந்த பிறகும்... உன்னையே நினைக்கிறன் என் கரம் கோர்ப்பாய் என்று... உன் நினைவுகள் என்னில் இருக்கும்வரை... தனிமை என்னும் கவலைகள் இல்லை எனக்கு... என் வாழ்வில் நாளெல்லாம் பௌர்ணமியை பார்க்க துடிக்கிறேன்... நீ என்னுடன் இருக்கும் ஒவ்வொரு நாளும்... எனக்கு பௌர்ணமி தானடி காத்திருக்கிறேன் நான்.....

மேலும்

உயிரானவளே... உன்னை நினைக்கும் போதெல்லாம்... என் கண்களில் கண்ணீர் துளிகள்... நீ என்னை மறந்த பொழுதும்... என் உயிர் என்றும் உனக்காக காத்திருக்கும்...
பகலில் விண்மீன்களை தேடுகிறேன் விண்ணில்... இரவினில் கதிரவனை தேடுகிறேன்... நீ என்னை தூக்கி
எறிந்த பிறகும்... உன்னையே நினைக்கிறன் என் கரம் கோர்ப்பாய் என்று... உன் நினைவுகள் என்னில் இருக்கும்வரை... தனிமை என்னும் கவலைகள் இல்லை எனக்கு... என் வாழ்வில் நாளெல்லாம் பௌர்ணமியை பார்க்க துடிக்கிறேன்... நீ என்னுடன் இருக்கும் ஒவ்வொரு நாளும்... எனக்கு பௌர்ணமி தானடி காத்திருக்கிறேன் நான்.....

மேலும்

உயிரானவளே... உன்னை நினைக்கும் போதெல்லாம்... என் கண்களில் கண்ணீர் துளிகள்... நீ என்னை மறந்த பொழுதும்... என் உயிர் என்றும் உனக்காக காத்திருக்கும்...
பகலில் விண்மீன்களை தேடுகிறேன் விண்ணில்... இரவினில் கதிரவனை தேடுகிறேன்... நீ என்னை தூக்கி
எறிந்த பிறகும்... உன்னையே நினைக்கிறன் என் கரம் கோர்ப்பாய் என்று... உன் நினைவுகள் என்னில் இருக்கும்வரை... தனிமை என்னும் கவலைகள் இல்லை எனக்கு... என் வாழ்வில் நாளெல்லாம் பௌர்ணமியை பார்க்க துடிக்கிறேன்... நீ என்னுடன் இருக்கும் ஒவ்வொரு நாளும்... எனக்கு பௌர்ணமி தானடி காத்திருக்கிறேன் நான்.....

மேலும்

என்னுயிரே... மலைகளில் ஆயிரமாயிரம் பாறைகள் இருந்தாலும்... கோவிலில் சிலையாக மாறும் பாறை எது... குளத்தில் படியாகா மாறும் பாறை எது தெரிவதில்லை... தினம் பூத்து சிரிக்கும் மலர்களில்... மாலையாகும் மலர்கள் எது... பூஜைக்கு போகும் மலர்கள் எது தெரிவதில்லை... இந்த மனித வாழ்க்கை உன்னோடா... இல்லை நான் பிறந்த மண்ணோடா... எதுவும் தெரியாமலே நானும்
உன்னை தொடர்கிறேன்... நீ காத்திருக்க வைக்கிறாய் நான் காத்திருக்கிறேன்.....

மேலும்

என்னுயிரே... மலைகளில் ஆயிரமாயிரம் பாறைகள் இருந்தாலும்... கோவிலில் சிலையாக மாறும் பாறை எது... குளத்தில் படியாகா மாறும் பாறை எது தெரிவதில்லை... தினம் பூத்து சிரிக்கும் மலர்களில்... மாலையாகும் மலர்கள் எது... பூஜைக்கு போகும் மலர்கள் எது தெரிவதில்லை... இந்த மனித வாழ்க்கை உன்னோடா... இல்லை நான் பிறந்த மண்ணோடா... எதுவும் தெரியாமலே நானும்
உன்னை தொடர்கிறேன்... நீ காத்திருக்க வைக்கிறாய் நான் காத்திருக்கிறேன்.....

மேலும்

என்னுயிரே... மலைகளில் ஆயிரமாயிரம் பாறைகள் இருந்தாலும்... கோவிலில் சிலையாக மாறும் பாறை எது... குளத்தில் படியாகா மாறும் பாறை எது தெரிவதில்லை... தினம் பூத்து சிரிக்கும் மலர்களில்... மாலையாகும் மலர்கள் எது... பூஜைக்கு போகும் மலர்கள் எது தெரிவதில்லை... இந்த மனித வாழ்க்கை உன்னோடா... இல்லை நான் பிறந்த மண்ணோடா... எதுவும் தெரியாமலே நானும்
உன்னை தொடர்கிறேன்... நீ காத்திருக்க வைக்கிறாய் நான் காத்திருக்கிறேன்.....

மேலும்

என் அழகே... உன்னை சீண்டி பார்க்கும் என்னம் கூட எனக்கில்லை... உன் அனுமதி இல்லாமல்... என் சீண்டல்கள் உன்னை துன்புறுத்தினால்... என்
உள்ளம் தாங்காதடி... என் பெயரைக்கூட நீ அதிகமாக உச்சரிக்காதே... அதன் அதிர்வுகள் உன் இதயத்தை தாக்குவதைகூட... நான் எப்போதும் அனுமதிக்க மாட்டேன்... உன்னை மட்டுமல்ல... உன் நிழலையும் நான் நேசிப்பவனடி.....

மேலும்

என்னுயிரே... வெண்மேகம் இல்லாத வானம் போல... தாமரை இல்லாத குளம் போல... புகைவண்டி செல்லாத தண்டவாளம் போல... நீ இல்லாமல் நான் தனிமையின் கொடுமையில் வாழ்கிறேனடி... என் வாழ்வில் வசந்தங்களை வீசிசென்றவள் நீ... என் வாழ்வின் வழிகாட்டியும் நீதான்...என்னால் தாஜ்மகால் கொடுக்க முடியாது... அன்பு நிறைந்த என் இதயத்தை... உனக்கு அர்ப்பணிக்க முடியும் முழுமையாக...
என் உயிரானவளே... நீ கொடுத்த இன்பங்களை நீயே பறித்த தென்னடி... என் இதயவாசல் எப்போதும் உனக்காக.....

மேலும்