கரும்புகள் அடுக்கி வைத்து - மண்
..........கலத்திலே மஞ்சள் கட்டி
விரும்பிய புதுநல் அரிசி - உடன்
..........வெல்லமும் அளவில் இட்டு
மங்கல அடுப்பில் வைக்க - அது
..........மணத்தொடு பொங்கும் நேரம்
பொங்கலோ பொங்கல் என்று - நாம்
..........போற்றியே வாழ்த்து வோமே!

அந்தப் பொங்கல் போல்-

வீடெல்லாம் மகிழ்வு பொங்க
..........வீதியெலாம் கோலம் பொங்க
நாடியநல் வளங்கள் பொங்க
..........நட்பொடுவுள் அன்பும் பொங்க
தேடியசெல் வங்கள் பொங்க
..........தெய்வத்தின் அருளும் பொங்க
கூடியவித் திருநாள் அதனில்
..........கூறினோம்யாம் கோடி வாழ்த்தே!

[விருத்தங்கள்]

அன்புடன்,
விசயநரசிம்மன்

மேலும்

பொங்கலுக்குப் போட்ட பொங்கல் கோலம்.. கோலத்தின் மையமாய் அமைந்திருப்பது ’பொங்கல்’ என்ற சொல், இது மிகப் பழைய தமிழெழுத்தான ‘தமிழி’ (தமிழ்-பிராமி என்றும் அறியப்படும்) எழுத்துருவில் நான்கு திசைகளிலும் எழுதப்பட்டுள்ளது... முதல் முயற்சி ஆதலால் சற்று நேர்த்தி குறைவாகவே அமைந்துள்ளது... நன்றி!

மேலும்

மாட்டுப்பொங்கல் அன்று என் அக்கா வீட்டில் போட்ட சிறப்புக் கோலம்.

மேலும்

சொற்கள் தமையடுக்கிச் சொன்ன தளைகட்டி
நிற்பர் கவிதை நிரப்புவர் - சிற்பி

சிலைதன்னை ஊன்றிச் செதுக்குதல் போலே
பலகாலம் நோற்றேபா யாப்பர் - உலகத்தார்

நன்றென்னும் அந்த நறுஞ்சொல்லைக் கேட்கவே
என்றென்றும் நெஞ்சத்தில் ஏங்குவர் - ஒன்றே

தொழிலென்று கொண்டே தொழில்படுவர் பாட்டில்
எழில்கொண்டு வந்திடவே எண்ணிப் - பொழில்தேடிச்

சோலை வனந்தேடிச் சொல்லா இடந்தேடிக்
காலை இரவென்று பாராமல் - மூளையும்

தொந்திரவில் லாமல் தொழில்பட வேண்டியே
தந்திரங்கள் செய்யத் தலைப்படுவர் - மந்திரம்போல்

இத்தனை செய்தும் இரங்காத இன்கவி
சித்தெனத் தோன்றும் சிறுநொடியில் - அத்தனையும்

சாலமோ மாயமோவெண் தாமரை யாள்தந்த
சீலமோவென

மேலும்

தென்கோடி பிறந்தவரே தேசமெல்லாம் ஆண்டவரே
என்கோவம் எம்மேல ஏன்விட்டுப் போனீரோ?

இயற்பியல் பாடம் கற்று ஏறும் விமானவியல்
மயக்கமற கற்றவனே மன்னவனே போனீரோ...

ஏவுகணை கண்டவரே எந்திரங்கள் செய்தவரே
பாவியெமைப் புலம்பவிட்டுப் பரமனடி போனீரோ...

முன்னிருந்த பிரதமரெலாம் முழுபொம்மை தானாக,
.....முதுகெலும்பு கொண்டவரே முழுநாட்டை நிமிர்ந்தவரே;
இன்னும்சில ஆண்டுக்குள் இந்தியாவை வல்லரசா
.....இளைஞர்கள் ஆக்கிடவே இட்டுசெல நீயிலையே...

வரிப்பணத்தில் வீணாக வெளிநாடு சுற்றாமல்
குறிக்கோளைக் கருக்கொண்டு கடல்கடந்த கொள்கையரே,

செல்லும் இடமெல்லாம் சிறுவர்களை மாணவரை
வெல்லம் என எறும்பு மொய்ப்பது போல் ஈர்த்தவரே,

மேலும்

”விஜய்ய்… போய் ஒரு தேங்காய் வாங்கிட்டு வா, சாங்காலம் டிஃபனுக்குச் சட்னி அரைக்கனும்…” அம்மாவின் குரலைத் தொடர்ந்து நானும் கிளம்பினேன்.

நாலு தெரு தள்ளி ஒரு கடை இருந்தது அங்கேயே சென்று வாங்கலாம் என்று எண்ணியவாறே மெதுவாய் நடந்தேன்.

மாலை வேளை இதமான இளஞ்சிவப்பு சூரியன், காற்றும் குளிர்ச்சியாய் இருந்தது. இந்த சூழலில் சற்று நடக்க எண்ணித்தான் நான் சற்று தள்ளியிருந்த கடையைத் தேர்வு செய்தேன்.

மாலையில் தம் இடத்திற்குத் திரும்பிக்கொண்டிருந்த பறவைகளின் கூட்டம் என்னைக் கவர்ந்தது. அவை ‘V’ வடிவில் பறந்து செல்வது என் பெயரின் முதல் எழுத்தை வானில் எழுதியது போன்று இருந்தது. ஆனால் வரவர பறவைகளின் எண்ணிக்கை க

மேலும்

ரங்கராஜன் தன் சொந்த ஆய்வுக்கூடத்தில் இருந்தான். அவனைச் சுற்றி ஆறு திரைகள், இரண்டு பெரியது, நான்கு சிறியது. அவைக் காட்டிக்கொண்டிருந்த வண்ணக்கோலங்களைப் பார்த்து குறிப்பெடுத்துக்கொண்டிருந்தான் ர.ராஜன்.

ரொம்பவும் இல்லாத கொஞ்சமும் இல்லாத சிக்கனமான தேகம், கூர்மையாகப் பார்க்கும் விழிகள், அகன்ற நெற்றி, காதை உறுத்தாத கட்டைக் குரல். ஆங்காங்கு எட்டிப்பார்த்த நரைமுடி இல்லையென்றால் ரங்கராஜனை முப்பத்தைந்து வயதுக்காரன் என்று சொல்லமாட்டீர்கள். மாநிலப் பல்கலைக்கழகத்தில் இயற்பியல் பேராசிரியன்.

ர.ரா-வின் வேகத்துக்கு அவனது கைக்கணினி ஈடுகொடுக்கவில்லை போல, அவ்வப்போது குறிப்புகளைச் சரளமாய்க் குரல்பதிவும் செய்

மேலும்

எழுத்து தளத்தில் எழுதிக் கொண்டிருக்கும் & வாசிக்கும் சக நண்பர்களுக்கு,

எந்த ஒரு கட்டுரை, கவிதை அல்லது கதையை நீங்கள் வாசித்த பின்பும் எழுதியவரை உற்சாகப்படுத்த விரும்பும் நமது மனோநிலை இயல்பானதுதான் என்றாலும், மிகச் சாதரணமாய் அல்லது அசுவாரஸ்யமாய் எழுதப்படும் படைப்புகளில் போய் நாம் நட்பு பாராட்டுகிறோம் என்பதன் பெயரில் அந்த ஆக்கத்தை மிகைப்படுத்தி கருத்திடும் போது....

அந்த கட்டுரையை எழுதியவர் தன்னை சீர்தூக்கிப் பார்த்துக் கொள்ள வாய்ப்பில்லாமல் போய் விடுகிறது. 40 கருத்துரைகளில் 35 கருத்துரைகள் ஆகா...ஒகோ, அட்டகாசம் என்ற ரீதியில் இருந்து விட்டால் தான் சரியான பாதையில் செல்வதாக அந்த எழுத்தாளர் நினை

மேலும்

ஆயிரம் ஆண்டுகள் பின்னும் நிலைக்கும்
வீரியக் கவிதை ஒன்றுளது என்னிடம்,

நாட்டின் நிலையைத் புரட்டிப் போட்டிடும்
நவீனக் கவிதை ஒன்றும் உளது,

ஏழைச் சிரிப்பினில் இறைவனை ஏற்றி
பீடை போக்கும் கவிதை ஒன்றும்

ஏற்றத் தாழ்வுகள் இலாதிவ் உலகை
மாற்றிக் காட்டிடும் கவிதை ஒன்றும்

உழைப்பின் பெருமையை உயர்வின் சிறப்பைத்
தழைக்கும் அன்பைப் போதிக்கும் ஒன்றும்

இமைப்போதும் பிரியா இன்பக் காதலை
அமரக் காதலாய்ப் பாடும் கவிதையும்

இயற்கையும் இறையும் மழலையும் மழையும்
செயற்கை அறிவின் செவிக்குச் சொல்லும்

பாட்டுத் திறத்தால் வையம் முழுதும்
நீட்டும் வானமும் நிலவும் மீனும்

ஆளும் கவிதைகள் ஆயிரம் உண்டு
மா

மேலும்

பள்ளியில் கொடுத்த அந்தப்
பச்சை மரக்கன்றைத் தன்
பிஞ்சுக் கைகளில் பத்திரமாய்
நெஞ்சு நிறைந்த பெருமையோடு
அவன் ஏந்திச்
சென்றுகொண்டிருந்தான்...

அவனது
கைகளில் கன்றைக் கொடுத்து,
உள்ளத்தில் நட்டுவிட்டிருந்தனர்
ஒரு விதையை...

மேலும்