யாத்ரா - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
இயற்பெயர் | : யாத்ரா |
இடம் | : |
பிறந்த தேதி | : 24-May-1984 |
பாலினம் | : |
சேர்ந்த நாள் | : 25-Dec-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 126 |
புள்ளி | : 10 |
ரகசியக் குரலோடு அலைபேசி
சிலிர்க்கும் அற்புதம்
மீண்டும் நடக்க ஒரே முறை அழை
பிழைத்துக் கிடக்கும்
மலையாய் குவிந்து விட்ட
ஒரு முறையேனும் நீ அழைக்கும்
ரகசியம்
யாத்ரா
எழுதாத கவிதைக்கும்
உன் பெயரே
வைப்பதில் தொடங்கியது
என் காதல்
யாத்ரா
தொடுவானம் தாண்டி
ஓடிய நான் சட்டென ஒரு
துள்ளலில் பறக்கவும்
தொடங்கி விடுகிறேன்
எப்படியோ, முளைத்துக்
கொண்ட சிறகில் வாழ்க்கையின்
வண்ணம் உதிரத் தொடங்குகையில்
வானம் நீலமல்ல நீளம்
பிரபஞ்சம் திறக்கும் கதவில்
ஜன்னல்கள் முளைக்கத் தொடங்குகிறது
கவனிக்கவே முடியாத ஜன்னல் ஒன்றில்
ஒரு வளைக்கரம் விரல் அசைப்பதில்
ஒரு வெளிச்சம் தீண்டும் இறகொன்றை
உள் வாங்காமலே கடந்து விடுகிறேன்
பூமி புள்ளியாகி மறையத்
தொடங்கியிருக்கிறது
யாத்ரா
பெண் வேடம் என்பதை
நம்ப மறுத்தவர்கள்
விடியலில் காணாமல்
போயிருந்தார்கள்
நான் மட்டும் ரயிலடியில்
குதரப்பட்டு செத்துக் கிடந்தேன்
தயவு செய்து எனை
புதைக்கும் முன் எனக்கு
ஆண் ஆடை அணிவியுங்கள்
யாத்ரா
நதியின் தியானத்தை
கலைக்க விரும்பாத
இலை அதன் போக்கில் போய்க்
கொண்டிருந்தது
புரிந்து கொண்ட எறும்பு
இலையில் அசையாமல்
நின்றிருந்தது
புகைப்படம் எடுத்து காட்சியை
நிறுத்தி விட விரும்பாத நான்
முடிந்த வரை பார்த்து கொண்டு
மட்டும் இருந்தேன்
அது தவமாக தெரிந்திருக்கலாம்
என் பின்னால் நின்றிருந்த மரத்துக்கு.
யாத்ரா
ஆண்டனா இருக்கும் வீடுகளே
செழிப்பானவைகள் என்ற 80
ஒரு புரிதல்
எல்லா வீடுகளிலும்
வட்டத் தட்டுக்கள் கேபிள் ஒயர்கள்
இருக்கும் 2015- செழிப்புக்கும் பிழைப்புக்கும்
இடையிலான குழப்பம்
யாத்ரா
என் தாத்தாவுக்கும் என் அப்பாவுக்கும்
இருந்த தூரம் ஒரு நேர்கோடு
அது சற்று அதிகமாகி
எனக்கும் என் அப்பாவுக்கும்
ஒரு வளைவை உண்டாக்கியது
அது தீரா வளைவுகளோடு
திரும்பி திரும்பி திரும்பிக்
கொண்டேயிருக்கிறது
எனக்கும் என் மகனுக்குமான தூரமாய்
யாத்ரா
மெல்லடித் திங்கள் தவழத்
தேய்கின்ற
பிறைத் தடங்களில்
மதுரமாய் உதிரும்
மணிப்பூக்களின் ஆரோகணம்
பால்முக மனைவலம் ….
கண்மணிக்குள் (கண்ணின் கருமணி)
தாரகைத் துணுக்குகள்
மந்தகாசப் பூவாய்
மின்னூட்ட
கற்கண்டு முத்தங்கள்
ஆலங்கட்டி பொழியக் கொஞ்சும்
உன்மத்தம் …
மழலைமொழி
குங்குமப்பூத் துருவல்கள்
வெற்றிடம் சிவக்கும்
யாரோடு மிழற்றுமோ
தாய்மொழி தத்தும் பேரின்பம் ….
வா , போ
என்பதெல்லாம்
மனமொன்றிக் கிறங்க
வயது கொண்டாடும்
உரிமைக் கனவுகளின்
மந்திரப் புளங்காகிதம் ….
பட்டுத் தழுவலில்
தாய்மணம் சுரக்கப்
பொம்மைகள் வளர்க்கும்
பிஞ்சுத் தாலாட்டு ….
பளிங்குக் குறும்
தோழமைகளே இந்த புகைப்படத்தை பார்த்து சுருக்கமாக நறுக்கென உங்கள் கவிதையை பதியுங்களேன்