நீயும் நானும் ஒரு வழி பாதை
நினைத்தாலும் பிரிக்க முடியாதே
நீயும் நானும் இரு விழி பார்வை
முடிந்தாலும் நினைவு கொல்லதோ

தூரத்தில் வானம்
அருகினில் நீதான்
அசைபோடும் கண்கள் ஓயாதே

காற்றும் பூவும்
தொடுகிற காதல்
விழுந்தாலும் பூக்கள் கலங்காதே

விலகி போ விலகி போ
விடுகின்ற மூச்சும் நிக்கட்டும்.

மேலும்

நா நா நோநோ நோநோ பேய்பி
நா நா நோநோ நோநோ பேய்பி

கோவப்பட்டால் எந்தன்
நெஞ்சம் தாங்குமா
கூச்சலிட்டால் உந்தன்
நாணம் கேட்குமா

ஆ மருத மல்லி
ஏஏ மயிலை கன்னி
நீ நீ எப்பவும் தள்ளி
கழுத்த இருக்கும் கல்லி.

நா நா நோநோ நோநோ பேய்பி
நா நா நோநோ நோநோ பேய்பி

மேலும்

வானம் ஒரு பொதுவுடைமை
பார்க்கும் அனைவக்கும் ஒன்றாகுமே
காதலும் ஒரு பொதுவுடமை தான்
சேராத சாதியைய்யெல்லாம் ஒன்றாக்குமே

கடவுள் படைப்பில் பிழையில்லை - ஆனால்
படைத்த மனிதனின் நரம்புகளில் பிழையுண்டு

காதல் இல்லை என்றால்
இன்னும் எத்தனை பெரியார் தேவையோ
இன்னும் எத்தனை பாரதி தேவையோ
இன்னும் எத்தனை கலைஞர் தேவையோ
சமத்துவத்தை நிலைநாட்டிட

மேலும்

வானில் மேகமில்லை என்றால்
மண்ணில் ஈரம் இல்லை
பூவில் வாசமில்லை என்றால்
புவியில் காதல் இல்லை

நீயொரு வண்ணம்
நானொரு வண்ணம்
நாம் இனி சேர்ந்து
வானவில் ஆவோம்.

மேலும்

எதற்க்காக தான் அந்த உயிர் நீர்த்ததோ
என் அண்ணனை இங்கு விதி வென்றதோ
புரியாத பாதை அது வாழ்வில் என்றும் என்றும்
நல்லவன் தோற்பதில்லையே என்றாலும்
என் அண்ணனை போல் வருமா?

மேலும்

முதலில் ஓர் முத்தம்
இதழின் ஓரம்

இறுதியில்
ஓர் முத்தம்
இதயத்தின் ஓரம்

இடையில் ஏதோ ஓர் சிறு இன்பம் இளையாளின் இடையினில்.....

மேலும்

யாரை கேட்டுத்தான் காதல்
நெஞ்சில் நுழையுதோ
ஊரே பார்க்கத்தான் காதல்
நெஞ்சை பிளக்குமோ

ஒருமுறை பார்க்கும் பெண்களினால் வரும்
துயரங்கள் தாங்கவில்லை
பலமுறை கேக்கும் ஆசையினால் வரும்
தடயங்கள் மறைவதில்லை

யாரை கேட்டுத்தான் காதல்
நெஞ்சில் நுழையுதோ
ஊரே பார்க்கத்தான் காதல்
நெஞ்சை பிளக்குமோ

அச்சு கிழண்ட ஒரு வண்டியை போல் நான்
ஆனேன் புரியவில்லை
காலையில் பூக்கும் பூக்களை வெறுத்தே
நடப்பதும் தெரியவில்லை

யாரை கேட்டுத்தான் காதல்
நெஞ்சில் நுழையுதோ
ஊரே பார்க்கத்தான் காதல்
நெஞ்சை பிளக்குமோ

இடி விழுந்த மரத்தின் ஓசை
காதில் விழுகிறதே
அடி மனதில் ஆசையின் தாகம்
அனலாய் எர

மேலும்

சாலையெங்கும் கண்கள் சடுகுடு ஆடும்
காலைகளின் கூட்டம் பெட்டிக்கடை தேடும்
மறந்து மறந்து கண் வளை வீசும்
மாட்டி கொண்ட மீனை பற்றி பேசும்

தேடி தேடி துரத்தும் கண்ணில் காதலோ
திரும்பி திரும்பி பார்க்கும் நெஞ்சில் காமமோ
ஊடலோ சாடலோ நேரிலே போகுதோ
உண்மையில் சற்றேனே இளமையும் பூக்குதோ

பார்த்து பார்த்து கண்கள் திகைக்கும்
படிக்கும் போதும் கனவினில் பார்க்கும்
கடிதம் போட்டும் கணக்குகள் போடும்
மேலும் கீழும் அழகென பார்க்கும்

விண்மீன் வெளிச்சம் பிடிக்கும்
வெள்ளை நிலவும் பிடிக்கும்
பூக்கள் பார்த்து சிரித்து
பாடல் கேக்க பிடிக்கும்

மலையின் மீதுதான் ஏறி நின்று தான்
அவள் பெயரை சொன

மேலும்

தூக்கத்தில் மட்டுமே
கனவுகண்டு கொண்டிருந்த ஏனை
தூக்கத்தையே கணவாய்
காணும் அளவிற்கு உழைக்க
ஊக்குவித்த உன்னதமே!

எண்பது வயது இளமையை!

உன் அக்னி சிறகுகளால்
வருடப்பட்ட வாலிபன் நான்!

பணத்திற்காக அறிவியலை
அரசியலாகிய பனாதிபதிகளின் இடையே
ஜனத்திற்காக அரசியலை
அறிவியலாகிய ஜனாதிபதி நீ!

இந்தியர் வீரத்தை
உலகிற்கு பறைசாற்றியது
உன் ஏவுகணைகள்!

மக்கள் மனதில்
மறுமலர்ச்சி தந்தது
உன் பேச்சுக்கணைகள்!

எளிமைக்கு எடுத்துக்காட்டாய்
எட்டுத்திக்கும் ஒலித்தது
உன் வாழ்க்கைமுறை!

உமது கனவுகளை
இலட்சியங்கள் ஆக்கிக்கொண்டது
என் தலைமுறை!

இல்லற வாழ்வின்
இன்பம் நீத்த உனக்கு
ஒவ்வொரு இளைஞ்ரும்

மேலும்

தேடாத இடமில்லை
நான் காண போய்டேன்
கல்லுக்குள் இருக்கேனா இல்லை
மண்ணுக்குள் இருக்கேனா இல்லை
பூவுக்குள் இருக்கேனா இல்லை
பாடைக்குள் இருக்கேனா என்று தெரியவில்லை எனக்கு
ஏனெனில் எத்தனையோ பாத்துட்டேன்
ஆனா ஒருத்தி கூட திரும்பி பாக்கள.
ஆடோவுல போனா டயர் வெடிக்குது
சீட்ல உக்காந்த முள்ளு குத்துது
படுத்தா கனவு தொறத்துது
பேசினா பேய் போல கோவம் வருது
ஆகா மொத்ததுல சைகோ வா ஆயிட்டேன் நானு.

மேலும்

தாயின் கருவிலே மலர்ந்தோம்

நாம் தாயின் கருவிலே வளர்ந்தோம்

நாம் தாயின் மடியிலே பிறந்தோம்

நாம் தாயின் மடியிலே தவழ்ந்தோம்

நம் பார்வை உணர்ந்த முதல் முகம் தான்

அவள் "அம்மா" என்றுதான் உணர்ந்தோம்.

நம் உதடு சொல்லும் முதல் வார்த்தை
அவள் "அம்ம்மா" என்றே அறிந்தோம்.

அம்மாவின் அன்புக்கு எல்லை இல்லை.

அம்மாவின் பாசத்தில் சூழ்ச்சி இல்லை.

அம்மாவுக்கு நிகர் யாருமில்லை...............

அதிலும் தமிழ் நாட்டு அம்மாவுக்கு தான் மகனே உயிர் தான் மகனே உயில்

"என்ன நண்பர்களே இது உண்மைதானே"

மேலும்