வேட்டையுண்டு, விரட்டலுண்டு
மறைந்து தாக்குவதுமுண்டு
நிணச் சுவையுடன்
பிணத்தைத் துண்டாடுவதும் உண்டு
எல்லாம் பசிக்காகத் தான்.
ருசிக்காகவோ
தசை வெறிக்காகவோ
எம் இனத்தை யாமே அழிப்பதில்லை
என்றும்.

ஜாதியில்லை
ஜாதிச் சண்டையுமில்லை
கௌரவக் கொலைகள்
ஒருபோதும் நிகழ்வதுமில்லை
நிற பேதமில்லை
நிறவெறிச் சண்டையுமில்லை
மொழியில்லா மொழியுண்டு -இருந்தும்
மொழிச் சண்டை இங்கில்லை

காசை நாங்கள் கண்டுபிடிக்கவில்லை
அதனால் - (காசு)
இருப்பவன் இல்லாதவன் இங்கில்லை
எளியவரை ஏப்பம் விடும் எத்தருமில்லை
அண்டிப் பிழைக்கும்
'அள்ளக்கை'களுமில்லை

கடவுள்களை நாங்கள்
உருவாக்கவில்லை
அதனால் மதங்க

மேலும்

ஆண் :ஒத்த ரூவா பொட்டு வச்ச கிளியே-என்ன
ஓட ஓட வெரட்டுறியே ரதியே !

பெண்: வெட்டருவா மீச வச்ச புலியே-என்ன
வேக வச்சுப் பார்க்குறியே தனியே

ஆண் : அடி கண்ணால குத்துறியே
என் முன்னால நிக்கயில
..................................
மஞ்ச தேச்சு குளிக்கையில- நான்
மச்சம் பாத்து தவிக்கையில
ஒத்த ரூவா பொட்டு வச்ச கிளியே-என்ன
ஓட ஓட வெரட்டுறியே ரதியே !
பெண் : கொஞ்சம் விட்டா கிதிக்கிறியே
பஞ்ச நூலா திரிக்கிறியே
ஆண் : நாலும் மூனும் ஏழு தானடி
நான் நாலு நா

மேலும்

ஆண் :ஒத்த ரூவா பொட்டு வச்ச கிளியே-என்ன
ஓட ஓட வெரட்டுறியே ரதியே !

பெண்: வெட்டருவா மீச வச்ச புலியே-என்ன
வேக வச்சுப் பார்க்குறியே தனியே

ஆண் : அடி கண்ணால குத்துறியே
என் முன்னால நிக்கயில
..................................
மஞ்ச தேச்சு குளிக்கையில- நான்
மச்சம் பாத்து தவிக்கையில
ஒத்த ரூவா பொட்டு வச்ச கிளியே-என்ன
ஓட ஓட வெரட்டுறியே ரதியே !
பெண் : கொஞ்சம் விட்டா கிதிக்கிறியே
பஞ்ச நூலா திரிக்கிறியே
ஆண் : நாலும் மூனும் ஏழு தானடி
நான் நாலு நா

மேலும்

கார் குழல் முடிந்து
கால் மலர் பரப்பி
தேன் குடம் வந்தாள்
எனைத் தேடி

யாரிவள் என்று
ஓர்மையில் நின்று
இளமையைத் தின்று
இவளிடம் முடிந்தேன்

வேரெனப் புகுந்தாள் இதழாலே
வேறென்ன வேறென்ன இனிமேலே

விதியெனத் தொடர்ந்தாள்
நதியென நடந்தாள்
கதியெனக் கிடந்தேன்
கனவுடன் பறந்தாள்

மேலும்

காதல் அரக்கனே!!

காதலன் கரம்பிடித்து
கனவு கண்டது
காட்சியில் ஏறாமல்
கண்ணீர் மட்டுமே
கரித்து நிற்க
கானல்நீர் எனத்தெரியாமல்
கன்னியவள் மதியிழந்து
காணாமல் போவேனோ....

தன்னுயிர் மீதிலே
தாரம் நீயென
தாராளமாய் சூளுரைத்து
தனிமையில் நங்கையை
தவிக்கவிட்டு சென்றாயே
தகவுடைய மங்கையெனைநீ
தவிர்க்க - என்மனதிடம்
தகர்ந்து போவேனோ...

நல்லவன் தானெனும்
நம்பிக்கை கொன்றாய்.
நெறியெனும் போர்வைக்குள்,
நரிமுகத்தில் நின்றாய்.
நங்கைதானே என்றெண்ணி,
நிந்தனைகள் புரிந்தாய்.

நிர்க்கதியில் நிம்மதியின்றி
நிற்பாள் என்பது உன்
நினைப்பு.

நின்று கேளடா!!!,

நிமிர்ந்த நன்னடை கொள்வேன்,
நீசனே உன் நிறம் உர

மேலும்

முதுமையில் இளமை தேடும் எனக்கு
ஏற்ற இறக்கங்களில்
என் மீதே எனக்குக் கோபம் வரும்

எனக்காக அழுவதற்கு
நான் மட்டும் நின்றிருப்பேன்

நான் ஷாஜகான் இல்லை
எனக்கெப்படி
ஔரங்கசீப்புகள்

நான் எழுப்பிய மாளிகையே
என்னைச் சிறை வைக்கும்

சந்தேகப் பேயிடம்
சடுதியில் தோற்றுப் போவேன்

தண்டனைக்குத் தப்பித்த
தவறெனது
மறக்கப்படலாம்
மன்னிக்கப்படலாம்

குற்றஞ்சாட்டுவதில்
குறியாய் இருப்பேன்

தூக்கம் என்
பேராசைகளுள் ஒன்றாகும்

அனுபவப் பள்ளியின்
சராசரி மாணவன் நான்
அதிகமாய் வேதாந்தம் பேசுவேன்

அர்த்தமற்ற என் பேச்சை
அர்த்த சாஸ்த்ரம் என்பேன்

சாவடித் திண்ணைகளில் நானே சாணக்கியன்
உதவி செய்த க

மேலும்

தீபாவளிக்கு மறுநாள்
ஒளிக்குடையாய்
இரவை நனைத்த கம்பி மத்தாப்பு
தீபாவளி தின்று போட்ட
ஐஸ் குச்சியாய்

புதைத்து வைத்த
புன்னகையை
பொங்கிக் கொட்டிய
பூந்தொட்டிகள்



வானத்தில் காறி உமிழ்ந்த
வண்ணப் பட்டாசுகள்
வீழ்ந்து கிடந்தன
காகிதத்தின் சளியும் எச்சிலுமாய்

மால்குடி மிட்டாயின் சட்டையும்
லாலா கடை அல்வாவின் கோவனமும்

அனுஷ்கா சிரிக்கும்
அட்டைப் பெட்டிகளும்

நல்லி எலும்புகளும்
பல்லை வென்ற பிற எலும்புகளும்

காலையில் காலமான அப்பாவும்

ஆம்
அவசியப்படவில்லையென்றால்
அப்பாவும் குப்பை தானோ
அள்ளிச் சென்று கொட்ட.

மேலும்