ப ஜெகன் - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
இயற்பெயர் | : ப ஜெகன் |
இடம் | : ஹட்டன் (இலங்கை) |
பிறந்த தேதி | : 15-Dec-1982 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 07-Feb-2015 |
பார்த்தவர்கள் | : 74 |
புள்ளி | : 16 |
பொறியிளாளன், கவிப்பிரியன்
"பாரம் எல்லாம் வலியில்,
காயம் எல்லாம் மனதில்,
எப்படியும் உழைத்து-தான் ஆகவேண்டும்...
"காலையோ, மாலையோ,
இரவோ, பகலோ, வரும் சிற்றுந்து,
இவைகளை நான் எதிர்ப் பார்த்தால்தான் என் பிள்ளைகளுக்கு நண்பகல்-விருந்து"..
"உடம்பில் எத்தனை மூட்டைகளையும் அடுக்குங்கள்
என் பிள்ளையின் பசியை மட்டும் அடைத்தால்-போதும் "
"என் இரு கைகளும் சிவந்துப்-போகும்,
ஆனாலும்
என் மனமோ அதை மறந்துப்-போகும்
என் பிள்ளையின் பசியை உணர்ந்து".
"என் முதுகெலும்பு என்னிடம் சொல்லும்
நான் உடைந்-தாலும்
நீ உருக்குலைந்து விடாதே
பின்பு உன் பிள்ளையின் பச
உள்நுழையும் சுவாசக்காற்று
......ஒவ்வொன்றும் சொல்லும்
என் உணர்வுக்குள் கலந்திருப்பது
......என்னவள் தான் என்று
பிரபஞ்சம் நிலைகுலைக்கும்
.......பிரளயங்கள் சொல்லும்
பித்தனிவன் நினைவதனை
...... பிரிக்க முடியாதென்று
மெத்தையிலே நான் நனைத்த
......தலையணைகள் சொல்லும்
மொத்தமாய் உன் நினைவை
......தத்தெடுத்தவன் நானென்று
உன் என்னத்தை எனக்களித்த
.....என் கண்கள் சொல்லும்
கன்னத்தை ஊடறுக்கும்
.....கண்ணீர்த்துளி வேண்டாமென்று
கண்ணாடி உள் தோன்றும்
......என் விம்பம் சொல
ஆணுறையோ பெண்ணுறையோ
அவசியமெனில் அணிந்துத் தொலையுங்கள்
தேவை முடிந்தபின்பு - நடுத்
தெருவில் போடாதீர்கள்
அரும்புகளும் அதைக்கண்டு
அர்த்தம் தேடித் தவிக்கிறது...
மாதவிடாய் என்பது - பெண்
மகத்துவத்தில் ஒன்றாகும்
வீதியில் போட்டு நீங்களும் - அதனை
விளம்பரம் செய்யாதீர்
நெகிழிப்பையில் முடித்து
குப்பையலிட மறவாதீர்....
இரவுகென்றுப் பல உடைகள்
விருப்பம்போல் அணியுங்கள்
ஆனால் அறிவின்றி அதனோடே
சந்தைவரை செல்லாதீர்
ஆடவரைத் தூண்டாதீர்....
பொதுக் கழிப்பிடங்கள்
போதுமானவரை உண்டு - இனியும்
மூச்சடைக்க வைக்காதீர்
விளங்கினம்போல் வீதியிலே கழிக்காதீர்...
சின்னஞ்சிறு குழந்தைகள
எங்கள் ஊர் ராஜகுமாரி
இன்னும்
அவளாகத்தான்
இருக்கிறாள்....
அவளின் இறப்பில்
கலந்து கொள்ளதவர்கள்
அனைவருமே அவள் இரவைக்
கொன்றவர்கள்.....
முதல் சுடிதாரை
முதல் ஜீன்ஸ் பேண்ட்டை
அவள்தான் அறிமுகம்
செய்தாள்....
ஆனால்
பெரும்பாலும் அவளாடைகள்
கொடியில்தான்
தூங்கிக் கொண்டிருக்கும்....
எப்போதும் மூடியே
கிடக்கும் கதவின் பின்னால்
பவுடரின் தீரா தனிமையை
இப்போதும் உணரலாம்....
ஆர்வக் கோளாறில்
காசு சேர்த்து
கதவு தட்டிய அன்று,
அவள்
பார்த்த பார்வையில்
எங்கள் கடவுளுக்கு
பேய் பிடித்ததாக
நினைத்தேன்....
பின் ஒரு காலத்தில்
என்னை வரச் சொன்ன
அவள் கிழவி ஆக
இருந்தா
நெஞ்சில் துன்பம் நெருங்கையில்
நேசன் அவனை நெருங்கிச்செல்
கொஞ்சம் நினைத்துக் கொண்டிடுவாய்
கொதிக்கும் உள்ளம் தனிந்திடுவாய்
அயலவனை அரவணைத்து
நல் அன்பிட் கலந்து தினம் மதித்து
செயலில் குற்றம் செய்ய நினைக்கும்
அவன் செயலை விடுவிப்பாய் மன்னித்து
ஆபத்துன்னை ஆட்படுத்தும்
அங்கு யார்தான் வருவார் ஆட்கொள்ள...?
இலாபம் என்றவன் தரும் இன்னல் நீங்கி
இன்புடன் வாழ அன்புடன் இரு
என்றும் அன்புடன் இரு...........
உள்நுழையும் சுவாசக்காற்று
......ஒவ்வொன்றும் சொல்லும்
என் உணர்வுக்குள் கலந்திருப்பது
......என்னவள் தான் என்று
பிரபஞ்சம் நிலைகுலைக்கும்
.......பிரளயங்கள் சொல்லும்
பித்தனிவன் நினைவதனை
...... பிரிக்க முடியாதென்று
மெத்தையிலே நான் நனைத்த
......தலையணைகள் சொல்லும்
மொத்தமாய் உன் நினைவை
......தத்தெடுத்தவன் நானென்று
உன் என்னத்தை எனக்களித்த
.....என் கண்கள் சொல்லும்
கன்னத்தை ஊடறுக்கும்
.....கண்ணீர்த்துளி வேண்டாமென்று
கண்ணாடி உள் தோன்றும்
......என் விம்பம் சொல
குமரிக்கண்டத்தில் மாந்தன் மொழிந்த மொழி
அம்மா என்று உதடு முதலில் ஒலித்த மொழி
அயல்நாட்டவரை அா்ப்பணிக்க வைத்த மொழி
திராவிட மொழிக்கெல்லாம் மூல மொழி முக்கால மொழி!
காதல் என்ற பெயாில் காமம் இங்கில்லை
காதலிப்போாின் சேமமே இங்குண்டு !
காதல் என்ற பெயாில் ஏமாற்றம் இங்கில்லை.
காதலிப்போாின் வாழ்வின் மாற்றமே இங்குண்டு!
காதல் என்ற பெயாில் தற்கொலை இங்கில்லை.
காதலிப்போாின் நற்கலையே இங்குண்டு!
இத்தனையும் பெற்றிருக்கும் மொழியே
அத்தனைபேரும் கற்றிருக்கும் நம் செந்தமிழ் மொழி !
நாம் காதலிக்க முயன்றால்
எழுத்தை ஆளும் எழுத்தாளா் பதவி கொடுக்கும்!
நாம் காதலிக்க பயின்றால்
தலையெழுத்தை மாற்ற
இளமை காலத்தின்
இம்சையான நோய் - காதல்
மருந்து சாப்பிட்டால் (காதலித்தல்)
மரணம் கூட ஏற்படலாம்...