என் இதய வயலில்
காதல் விதைகளை
துாவிச் சென்றவளே........
அறுவடைக்கு வரும் போது
உன் கணவருடன் வருவாய் என்று
நான் கனவிலும் கூட
நினைத்துப் பார்க்க வில்லை.............
பெண்னே!....

மேலும்

ஒரு வித்து
முளைத்துக்கொண்டது!
நெடுங்கால வளர்ப்பில்
பற்பல பருவகாலங்களை
கடந்து,
பன்கிளை பரப்பி
கம்பீரம் கொண்டது.
நிமிர்ந்து நின்றது!

அன்று...

சில மனித இயந்திரங்கள்
நிஜ இயந்திரங்களுடன்
அதை சூழ்ந்து கொண்டன!

மரம் சிரித்துக்கொண்டது
இறுதியாய்....!
அதன் முருவல்
அங்கே எடுபடவில்லை!

அடுத்தகணம்
பூமியிலிருந்து
ஓரடி உயரத்தில்
ஒரு கொலை நிகழ்ந்தது!

மரம் இப்போது
கதறி அழுதது!
அதற்கு வலி
தாளவில்லை!

பூமியை ஊடறுத்த
தன் பன்கால்களை
இறுக்கிக்கொண்டது!

தன் உடலும் கழுத்தும்
கைகளும் விரல்களும்
சிதறி விழுந்தன
தரையில்...!

அங்கு பலர்
சிரித்துக்கொண்டனர்.....
அடுபெரிக்க விறகு

மேலும்

கனவில் நீ வருவாய் என்பதால் கனவுக்காக நான்
காத்திருந்தேன்
ஆனால்,
கனவு தூக்கத்தில் வரும் என்பதால்
தூக்கத்திற்காக காத்திருந்தேன்
தூக்கம் இரவில் வரும் என்பதால்
இரவிற்காக காத்திருந்தேன்
கனவும்,இரவும்,தூக்கமும்
வரவில்லை
அதற்கு பதிலாக காத்திருந்தற்காகவே !
பல
நாட்கள்,மாதங்கள்,வருடங்கள்
வந்தன
கூடவே, என் மறைவும் வந்தது

மேலும்

எவனையும்
எதனையும்
புரிந்து கொள்ளும்
எண்ணமில்லை
எனக்கு

பசி.

மேலும்

மண்ணில் பிறந்த பெண்கள் இவர்
விண்ணில் திருமணம் நடப்பது போல் - மனக்
கண்ணில் தினமும் கண்டு மனதில்
எண்ணி என்றும் மகிழ்வரே. . .

மண நாளை தினமும் நினைந்து
மனதினை நிரப்புவர் தனது
மணவாளன் நல்ல ஒரு
மன்மதன் போல் இருப்பான் என்றே. . .

அந்த நாளை கொண்டு வர
இந்த பெண்கள் முனைந்திடினும்
எந்த ஒரு முயற்ச்சியிலும்
வந்து கிடைப்பது துன்பம் தானே. . .

அருமையாக பலரும் வீடு தேடி
ஒருமையாக வந்து இங்கு
பெருமையாக பேசிடுவர்
இருவரும் தான் பொருத்தம் என்று. . .

அத்தான் என அழைக்க இந்த
பித்தான பேதை தவித்திருக்க
கத்தையாக பணமுமதை இவன்
மொத்தமாக தரவேண்டும் என்பான். . .

வாழ நினைத்த ம

மேலும்

உல்லாசமாய் செல்லலாம் என நான் நினைத்து
பரவை பல கடந்து சிறு பறவையாய் நானும்
உறவுகளைப் பிரிந்தே உன்னதம் என்றெண்ணி
வருணி நான் வந்து விட்டேனம்மா கட்டாருக்கு

என் வருத்தம் நான் சொல்ல கூடவில்லை
பிரணயம் தவிர்த்து இங்கு சோகமயமாகிவிட்டேன்
பிரவாகமாய் கண்ணீராலே போகிறது பொழுது
சடுதியாய் சாகவா வந்தேனம்மா கட்டாருக்கு

பொட்டனம் ஒன்றோடு பட்டணம் வந்துவிட்டேனே
ஒட்டுத்துணி கூட எனக்கொன்றும் இங்கில்லை
புரிசைக்குள் நான் கிடந்து புளித்துவிட்டேன்
பட்டினியாய் கிடக்கவா வந்தேனம்மா கட்டாருக்கு

புறவழியாக புரவுகள் யாதும் இன்றியே இங்கு நான்
புழுக்கையாய் படும் வேதனை புரியுமா அங்கு
வலசை போகாதே வருத்தம் தீராத

மேலும்

ஏன்டி கனகா . . கோடி வீட்டு கோபாலு
கிணத்துல விழுந்த உன் மகளை காப்பாத்தினானே. . இப்ப உன் மகள் எப்படியடி
இருக்கா. . .

அந்த வயித்தெரிச்சலை ஏன்டி கிளப்புறே. .
இப்ப அவ முழுகாம இருக்கா. . .

அடப் பாவமே . . . இதுக்கு கிணத்துலயே மூழ்கி இருக்கலாமேடி. கோபாலாலதான் உன் பொண்ணு இப்பவும் முழுகாம இருக்காளா. . ? ? ! !

மேலும்

சூரிய விளக்கு சுரூட்டுப் பற்றவைப்பதற்காக
இல்லை காதல்லும்தான்

மேலும்