உங்களை பத்தி பத்து விஷயம் சொல்லட்டா?
**************************************

1. இந்த நிமிஷம் இதை படிச்சுகிட்டிருக்கீங்க.

2. உங்களுக்கு தமிழ் தெரியும்.

3. உதடு பிரிக்காம “ப”னு சொல்ல முடியாது.

4. சொல்லி பார்த்துகிட்டீங்க.

6. உங்களை நெனச்சு நீங்களே சிரிச்சுக்கறீங்க.

7. சிரிச்ச சிரிப்புல அஞ்சாம்நம்பர் மிஸ் ஆனத கவனிக்காம விட்டுட்டீங்க.

8. நம்பர் 5 இருக்கா? னு செக் பண்ணி அடடே இல்லையேனு ச்சூ கொட்டறீங்க.

9. இன்னும் வாய் விட்டு சிரிக்கறீங்க… ஏன்னா உங்களுக்கு நகைச்சுவை உணர்வு சாஸ்தி.

10. அடுத்தவங்களுக்கும் கூப்ட்டு படிச்சு காட்டுவீங்க இல்லேன்னா இருக்கவே இருக்கு ”பகிர்”.

#அந

மேலும்

பச்சப்புள்ளயா அவன் இருந்தப்ப
களிமண்ணுல அவன்செஞ்ச
அர்த்தநாதீஸ்வர சாமிக்கு
வேட்டியும் சேலயும்
கட்டி அழகு பார்த்தான்.

கைதட்டி பாராட்டின சொந்தங்க
கையெடுத்தும் கும்பிட்டாங்க

பதினாலு வயசு ஆனப்போது
பாசி மணிக்கும்
பாவாடை தாவணிக்கும்
ஆசப்பட்டவன கண்டிச்சி
பாலூட்டின ஆத்தா
முகம் சுளிச்சா
அன்பூட்டின அப்பன்
அடிச்சி துவைச்சான்
பாசம் காட்டின தாய்மாமன்
பரிகாசம் செஞ்சான்.

நொந்தமனசுல வூட்டுவிட்டு
வெளியேறிய அவன
தெருல இருக்கும் நாய்களோடு
ஊருல இருக்கும் மனுஷநாய்களும்
தொரத்திச்சி அவன் சதைக்கு.

அர்த்தநாதீஸ்வருக்கு
ஆலயம் கட்டின ஜனத்துக்கு
அர்த்தம் தெரியாம போச்சே
அவன் மாற்றத்துக்கு.

மேலும்

ஒரு பியூட்டி பார்லரின்
வாசலில் இருந்த வாசகம்
எங்கள்
கடையில் இருந்து செல்லும்
அழகிய
பெண்ணைப் பார்த்து
கண்ணடிக்காதீர்
ஒரு வேளை அது உங்கள்
பாட்டியாக
கூட இருக்கலாம்...!

மேலும்

நான் எங்கே இருக்கிறேன் என்று தெரியவில்லை.

என்னைச் சுற்றி ஏதோ தண்ணீர் நிரம்பியிருக்கிறது. எப்போதும் மிதந்து கொண்டே இருக்கிறேன்.

கண்களைத் திறக்க முடியவில்லை. ஆனால் திறந்து பார்க்கவேண்டும் என்று தோன்றுகிறது.

என் வயிற்றில் இருந்து ஏதோ கயிறு போல் கட்டப்பட்டு இருக்கிறது. அந்த கயிற்றில் தொங்கியபடி நான் ஆடிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

இங்கே எந்த சப்தமும் கேட்கவில்லை. நீண்ட காலமாக ஒரே ஒரு சப்தம் தான் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறது.

அது இதயத்துடிப்பு. அவ்வப்பொழுது என்னை யாரோ தொடுவது போலவும் என்னுடன் பேசுவது போலவும் உணர்கிறேன்.

அந்தத் தொடுதலும் பேச்சும் மிக மென்மையாக இதமாக இருக்கிறது.

அதற்க

மேலும்

நான் எங்கே இருக்கிறேன் என்று தெரியவில்லை.

என்னைச் சுற்றி ஏதோ தண்ணீர் நிரம்பியிருக்கிறது. எப்போதும் மிதந்து கொண்டே இருக்கிறேன்.

கண்களைத் திறக்க முடியவில்லை. ஆனால் திறந்து பார்க்கவேண்டும் என்று தோன்றுகிறது.

என் வயிற்றில் இருந்து ஏதோ கயிறு போல் கட்டப்பட்டு இருக்கிறது. அந்த கயிற்றில் தொங்கியபடி நான் ஆடிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

இங்கே எந்த சப்தமும் கேட்கவில்லை. நீண்ட காலமாக ஒரே ஒரு சப்தம் தான் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறது.

அது இதயத்துடிப்பு. அவ்வப்பொழுது என்னை யாரோ தொடுவது போலவும் என்னுடன் பேசுவது போலவும் உணர்கிறேன்.

அந்தத் தொடுதலும் பேச்சும் மிக மென்மையாக இதமாக இருக்கிறது.

அதற்க

மேலும்

காலை நேரம் வீட்டை விட்டு வெளியேறியதும் .............

சாலையோர சிறுவன் ...
அண்ணா வேலைக்கு கேளம்பியச்சா டாட்டா

பேருந்து நிலையத்தில் பூ விற்கும் அக்கா ...
என்னப்பா இப்போதா நீ எப்பவும் போற பஸ் போச்சு சரி வெயில்ல நிகிரியே இப்டி கொடைகுள்ள வந்து நில்லுப்பா...

பஸ்சில் தினமும் பார்க்கும் அப்பா வயதை ஒட்டிய முதியவர் ....
நீ வருவன்னு எனக்கு பக்கத்துக்கு சீட்டுல துண்டு போட்டு வெச்சிருக்கேன் உக்காந்துக்கோ பா ...

நடத்துனர் ...
என்ன தம்பி ரெண்டு நாலா ஆளையே காணு ஒடம்பெதும் சரி இல்லையா பாத்துக்கோ பா என்னென்னவோ வியாதி லா வருதுன்னு சொல்றாங்க ...

கம்பெனி வாசலில் இட்லி கடை போடும் அம்மா...
என்னப்

மேலும்

இன்றைய நடை முறை வாழ்கையில் ஒரு விதவை பெண் போட்டு வைத்து கொள்வதும் வண்ண உடை அணிவதும் சகஜமாகி விட்ட போதும் ஒரு சிலர் அதை இழிவாக பேசுவது தூற்றுவதும் சரியா???????

மேலும்

10 வயதில் :
நானும் அவனும் வீட்டுப்பாடம் படித்துக்கொண்டிருந்தபோது அவன் வேண்டுமென்றே என் கைகளைத் தொட்டுப் பேனா வாங்கும்போது எனக்கு ஏற்பட்ட உணர்வுதான் காதல் என்பதோ? ஒரு நிமிடம் பரவசத்தில் உடல் சிலிர்க்க, அதை மறைத்துக்கொள்ளப் பெரும் பிரயத்தனப்பட்டேன். அப்போது என் கண்களில் நான் உணர்ந்த்துதான் ஒருவேளை சந்தோஷக் கண்ணீராக இருக்குமோ?

15 வயதில் :
நானும் அவனும் தனியாக இருந்த ஒரு சமயத்தில் கொஞ்சம் எல்லை மீறிப் பிடிபட்டுக்கொண்டோம். சற்றும் தயங்காமல் அவன் பழியைத் தன்மேல் போட்டுக்கொண்டு மரண அடி விழுந்தபோதும் மற்றவர்களின் முன்னால் என்னை ஏறெடுத்தும் பார்க்கவில்லை. அவன் ரத்தம் பார்த்து என் விழிகளில் கண்ணீர்

மேலும்