கலையரசி - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : கலையரசி |
இடம் | : திருப்பூர் |
பிறந்த தேதி | : 03-Apr-1992 |
பாலினம் | : பெண் |
சேர்ந்த நாள் | : 10-Dec-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 158 |
புள்ளி | : 29 |
முதுகுத்தண்டை
துளைத்த ஊசிகளின்
எண்ணிக்கையில்
பயந்து போனாள்
மேலும்...
மயங்கியவளின்
அடிவயிற்றை கீறி
உயிரில் பாதியை
உருவும்போது
வெற்றிடம் உணர
அவள் தாய்மையை
என்னவோ செய்தது..
பிள்ளையின் அழுகுரல்
மூடிய விழிகளில்
கால் நனைக்க
அப்போது சுரந்த
ஒருதுளி கண்ணீர்
தாய்பாலினும்
மேன்மையானதே
இறுக கடித்து
பல்லிறக்கிய தையல்கள்
முழுமையாய்
அவளை பிணமாக்கிட
தும்பல், இரும்பல்,
ஏன் சிரிப்பும் கூட
அவளின் தற்போதைய
கொடுஞ்சாபங்களாக
உடன் சேர்ந்தே
கட்டுப்பாடும்....
கேட்டு- கிடைத்ததுமில்லை
கொடுத்து- வாங்கியதுமில்லை
பெண்ணவளுக்கு தாய்மையில்
எழுதபடாத உரிமைகளில்
ஒன்று...??
அலுவ
ஒப்பனை செய்யப்பட்ட
மினுமினுப்பில்
தொலைந்து போன
அந்த அழகின்
தூரம் கண்டறிவோம் ...
அதுவே நாம்
விரும்பி ஏமாந்த
விஷயம் சொல்லும் !!...
ஒப்பனை செய்வது,
ஒப்பிட்டுப் பார்ப்பதால் ...
ஒப்புதலோடா?!தெரியவில்லை..
செலவு கூட்டும்
வேலையன்றி
அழகு கூட்டல்
என்ன செய்யும்?
தூய்மைக்கும் அழகுக்கும்,
தாய்மைக்கும் மலட்டுக்கும்
உள்ள தூரம்...
அழுக்கைக் கழுவாது
அழகு படுத்துவதால்
துர்நாற்றம் என்ன
தூரப் போய்விடுமா?!
கேள்வியில் மூழ்கும்போது
புரிந்த உண்மை சொல்கின்றேன்...
இங்கே
முகங்கள் மட்டுமல்ல!,
முழுதும் ஒப்பனை,ஒப்பனை....!!
வாவ்.. What a Confidence..!!
ஏரோப்ளேன் கம்பெனி ஒண்ணு ஒரு காலேஜ் புரோபசர்களுக்கு இலவச விமான பயணத்துக்கு அரேஞ்ஜ் பண்ணியிருந்தது.. நிறைய Professor-களுக்கு அது முதல் விமான பயணம். So., பல கற்பனைகளோட அவங்க Plane-ல ஏறி உக்காந்து இருக்க..
" Welcome to All..! "
( உஷ்..!!! கேப்டன் மைக்ல பேசறாரு..!! ) " உங்களுக்கெல்லாம் இந்த Trip ஒரு த்ரில் அனுபவமா இருக்க போகுது..! "
( அப்படியா..?!! )
" ம்ம்.. இப்ப நான் உங்களுக்கு ஒரு Surprise Matter சொல்ல போறேன்..
அது என்னான்னா? இந்த Plane, முழுக்க முழுக்க உங்க Students தயாரிப்பு..!! "
( ஆ...!!!! ) இதை கேட்டதும்.. எல்லா Professors-ம் ஆடி போயிட்டாங்க..!! அடி
அஷ்டமச் சனியாம்,
என்னை ஒன்றும் செய்ய வில்லையே !
நீயும்தானே உடன் இருந்தாய்,
விலகிச் சென்றதும்,
விழி மூடிக் கலங்கினேன்!
நீயும் உடன் சென்று விட்டாயே!
பெண் பார்க்கத்தான் வந்தாய்,
என் பெண்மையைக் காட்டிச் சென்றாயே!
அன்று கொண்டு,
என் கூந்தல் நாட்டின் முப்படையும்
போர் மூட்டி, சண்டையிட்டு,
பின்னிக் கொண்டன,
நீ சூடப் போகும்
மலர்க் கூட்டம் ஏந்த!
அவரைக் கண்டால்
இனி இதற்கு மேல் விழிக்காதே!
இது வரைதான் உன் தொழில்!
என ஒப்பந்தம் பெற்றுக் கொண்டன,
என் விழியிட்ட மைக்கோடு!
பெண்ணை விட அடக்கம்
எனக் கூற வேண்டுமாம்! இன்றெல்லாம்
மிகுந்த அடக்கமே காட்டுகின்றன,
நான் சுற்றிக் கொண்ட
என் சேலை!
வளையல்கள் ஏனோ
வலி கொடுக்கின்றனவே!
எடையும் குறைந்துதானே போனேன் !
ஓ! அவர் தொட்டால்தான் வளைவார்களோ!
சில காயமுட்டின ,சில வலி கூ
அஷ்டமச் சனியாம்,
என்னை ஒன்றும் செய்ய வில்லையே !
நீயும்தானே உடன் இருந்தாய்,
விலகிச் சென்றதும்,
விழி மூடிக் கலங்கினேன்!
நீயும் உடன் சென்று விட்டாயே!
மத்தளங்கள் கொட்டுகின்றன
மேள, தாளங்கள் முழங்குகின்றன
எட்டவில்லை என் செவியை
உன் மௌன சத்தத்தைத் தவிர
விடை இல்லா புதிர் போடும் உன் விழிகள்
அதில் வினாக்குறி இடும் உன் புருவம்
வெப்பக்காற்றை வீசும் உன் நாசி
அதில் குளிர் காயும் உன் செவ்விதழ்கள்
பரிசுகளை புதைத்தன
உன் வெண்பற்கள் சிறிது தெரிவதால்
விழுந்த பள்ளத்தில் ....!