uma nila - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : uma nila |
இடம் | : gudalur |
பிறந்த தேதி | : 15-Oct-1992 |
பாலினம் | : பெண் |
சேர்ந்த நாள் | : 24-Aug-2013 |
பார்த்தவர்கள் | : 494 |
புள்ளி | : 55 |
கவிதையை விரும்பும் ஒரு தோழி
வானில் இடியின் மேளசத்தம் கேட்கமின்னல் மின் விளக்கேற்றயார் மணநாளின்
ஆனந்த கண்ணீரோ
இந்த மழை !.......
மழைத்துளி வேண்டி நின்ற
காலம் நாம் கண்டதுண்டு
மலை இன்றி வறண்ட காலமும்
நாம் கண்டதுண்டு .
காலத்தின் வளர்ச்சி
வானிலையில் மாற்றம் .
உலகின் ஒரு துளி நீர் கொண்ட இடமும் .
நீரில் மிதக்கும் உலகமும் இங்கே .
கேரளம்
மக்களை காக்க தூக்கம் இன்றி
போராடும் வீரர்களும் உண்டு .
பணமின்றி அவர்களுக்காக
வேண்டி கொள்ளும் மனமும் உண்டு .
பணத்திற்காக இதை
பயன்படுத்தும் முதலைகளும் உண்டு .
கேரளா மலர கரம் கோர்ப்போம்
துணை நிற்போம்
உங்கள்
உமா நிலா .
malaithuli vendi nindra
kaalam naam kandadundu
malai indri varanda kaalamum
naam kandadhundu.
kaalathin vaalarchi
vaanilayil maatram.
ulagin oru thuli neer konda idamum.
neeril mithakkkum ulagamum inge.
கேரளம்
மக்களை காக்க தூக்கம் இன்றி
போராடும் வீரர்களும் உண்டு .
பணமின்றி அவர்களுக்காக
வேண்டி கொள்ளும் மனமும் உண்டு .
பணத்திற்காக இதை
பயன்படுத்தும் முதலைகளும் உண்டு .
கேரளா மலர கரம் கோர்ப்போம்
துணை நிற்போம்
உங்கள்
உமா நிலா .
மழைத்துளி வேண்டி நின்ற
காலம் நாம் கண்டதுண்டு
மழை இன்றி வறண்ட காலமும்
நாம் கண்டதுண்டு .
காலத்தின் வளர்ச்சி
வானிலையில் மாற்றம் .
உலகின் ஒரு துளி நீர் கொண்ட இடமும் .
நீரில் மிதக்கும் உலகமும் இங்கே .
கேரளம்
மக்களை காக்க தூக்கம் இன்றி
போராடும் வீரர்களும் உண்டு .
பணமின்றி அவர்களுக்காக
வேண்டி கொள்ளும் மனமும் உண்டு .
பணத்திற்காக இதை
பயன்படுத்தும் முதலைகளும் உண்டு .
கேரளா மலர கரம் கோர்ப்போம்
துணை நிற்போம் .
உங்கள்
உமா நிலா
என் உலகில் நான் அதிகமாக நேசித்த ஒரு பெண்
என் உயிர் தோழி .....
அவள் புன்னகையில் என் கண்ணீர் மறந்து எனக்கே தெரியாமல்
புன்னகைத்து நின்றேன் ............
அவள் கோபத்தில் கூட என் மீது அவள் வைத்திருக்கும்
அன்பை கண்டு மெய் சிலிர்த்து நின்றேன்......
என் முதல் குழந்தையாய் அவள் தேவைகளை
பூர்தி செய்து தாய்மையுடன் பாதுகாத்தேன் ......
அவள் அழுது நிற்கும் நேரங்களில்
அவள் கண்ணீர் துடைத்து என் கண்ணீர் துளியை
தண்ணீரோடு கலந்தேன் .............
அவள் தினம் கொடுக்கும் முத்தத்தில்
என் தாயின் ஸ்பரிசம் கண்டேன் ........
கதை சொல்லி உறங்க வைக்க தாயான நான்
பாட்டி ஆகி போனேன் .....
அவள் உறங்கும் அழகை
கண்களில் விழுகிறாள்
தேவதையோ?.
இதயத்தில் நுழைகிறாள்
யாரிவளோ?..
உயிரை எடுத்து
உயிரை கொடுத்தாள்
வாழ்க்கைப் பயணம்
இனிமை கொடுத்தாள்
சிரிக்கிறேன் மணிகளாய்
சிதறுகிறாள்...
நடக்கிறேன் நிழலென
தொடருகிறாள்...
காதல் கோவிலிலே
தெய்வம் ஆனவளே
காலம் சிறந்திடவே
வரங்கள் தருபவளே
வானம் மழை
காற்று பூமி
நீயாய் ஆனதடி..
இந்த இன்பம்
போதும் பெண்ணே
சுகமாய் சாவேனடி...
(நான் ஒரு அலுவகத்தில் வேலை பார்க்கிறேன் அதே அலுவகத்தில் ஒரு உயர் அதிகாரியாக வேலை பார்ப்பவர் பெயர் ஷீபா. கடந்த 6 மாதங்களாக நான் அவர்களுக்கு கீழ் பணி புரிந்து வருகிறேன். ஒரு நல்ல அதிகாரி அறிவு, திறமை, அன்பு, அழகு, பண்பு, பணிவு எல்லாம் நிறைந்த ஒரு பெண். எதிர்பாரத விதமாய் விபத்தில் உயிர் இழந்து விட்டார். அவர் இறந்த நாள்[13.05.2014].)
பூக்கள் கூட கெஞ்சுமடி
உன் புன்னகையை எனக்கும்
கொஞ்சம் கொடு என்று...
பூக்கும் மலர்கள் கூட
குறிப்பிட்ட நேரத்தில் வாடி விடும்
ஆனால் உன் முகமோ
வாடாத பூ தானடி...
விவேகம் என்னும் வார்த்தையின்
அர்த்தத்தை உன்னிடம் தான் கற்றேனடி...
சுறுசுறுப்பு என்பதை எறும்பி
இனிய இப்பிறவி
இனிதாக முடிந்திட்டு
இனியும் ஒரு பிறவி உண்டென்றால்........
இனிய மகளே.....
இந்த அப்பாவிற்கு
நீயே மகளாக பிறக்கவேண்டும்.
உன் விரலுக்குள் என் வாழ்வு
எனது நடை வண்டி நீ;
கரிசனக் களிம்புக்காரன்-நீ
தண்டித்ததும் கண்டித்ததும்
எனக்காய்;
என் நலன்களைப் பெருக்கும்
'AMPLIFIER ' நீ -
என் திறமைகளைக் கண்டுபிடிக்கும்
'DETECTOR' நீ-
என் தவறுகளைத் தடுக்கும்
'RESISTOR' நீ-
என் ஆழியில்
தோணி நீ;
உன் வாழ்வு முழுமையும் அர்ப்பணித்தாய்
என் வாழ்வுக்காய்;
சிலுவை சுமந்தாய்-நான்
சிறகடித்துப் பறக்க;
மெழுகாய் உருகினாய்-நான்
ஒளி தர;
தேனியாய்ச் சேகரித்தாய்-என்
தேவைக்காக;
சமைப்பதிலிருந்து சகலமும் கற்றுத்தந்தாய்
சௌக்கியமாய் நான் வாழ;
வெற்றிகளைக் கற்றுத்தந்தாய்
வெறுமையான தோல்விகளிலிருந்து;
துவண்ட போது தூ
என் விண்மீன் துரத்தில் தொலைந்து போக
வெளிச்சம் காணமல் கண்ணீர் வழிந்த கண்களும் பூத்து போயின
பசுமைமாறக் காடுகளும் இன்று வாடி வெறிச்சோடி போயின
வெட்ட வெளிகளில் சுற்றி திரியும் உன் மழலை சிரிப்பை தவறிய பூந்தோட்டமும்
இன்று வறண்டு போயின
காரணம் அறிய பேதை நானும் வழி அரியது வலி
சுமக்கிறேன் உனக்காக
புன்னகை காற்று ஒரு நிமிடம் என்னுள் வீசி போக
கண்ணீரின் அலை நித்தம் தொட்டு போகிறது
என்னை
கனிவோடு கரம் தர என்னுள் ஒரு தோழியை தேடி பிடித்து என் வானின் வின்மீனாக்கினேன்
இன்று
அவ்விண்மீன்
என் கண்களில் வழியும் நீரில் மறைந்து விட்டதோ
இல்லை
என் வானை விட்டு அகன்றுவிட்டதோ