நம் பிள்ளைகள்
நம் தொருவில் விளையாட
எவனோ இங்குவந்து தடைபோட்டன்!
உறுதியாக ஒன்றினைந்து
இறுதிவரை போராடி
வென்றார்கள் அவர்கள்
இளம் பட்டாளம்!
அவர்களின் வாழ்வுக்கு
அவர்களே மாற்றம் போட்டார்கள்!
நாடாண்ட கும்பல்
பன்னிய அட்டுழியம்
நெருப்பாக நெஞ்சில்
இன்னும் இருக்கிறது!
என் தமிழா! இளைஞா!
பித்தலாட்டம் செய்தேனும்
நாடால துடிக்கும்
பதவிக்கு பாய்ந்துவரும்
நயவஞ்சக நரிக்கூட்டம்!
தான் செழிக்க
தமிழகம் அழிக்க
வேலை பார்க்கும் வெறியர்களிடாமா
நாளையும் உன் நாடும்? வீடும்?
விட்டுவிட்டதனால்..
வளர்ந்துநிற்கும் விசச்செடிகள்!
நம் அனைவரின் உழைப்பை
தின்று கொழுக்கும் களைகள்!
தூக்கியெறி துரோகிகளை
விரட்

மேலும்

மழையில்
நனைந்தேன்
திட்டினார்கள்
என்னை..
மழையை
திட்டினாள்
அன்னை ..!

வாழ்த்துக்கள் அன்னையே..!

மேலும்

என் காதல் விழி நீரில் உன்னை
நான்
காண்கிறேன்

ஏனோ என்னை மோசம் செய்கிறாய்
விழி நீரில் பேசச்செய்கிறாய்

நினைவெனும் அமிலத்தை வீசி சென்றாயே

சிறு கோவம் அது உன்மேல் நான் கொள்கிறேன்

என்னை ஏற்ற நொடியே நான் மலர்கிறேன்
உன் மார்பின் நடுவில் முகம் புதைக்கிறேன்
நீதான் எந்தன் வசத்தமே ......

மேலும்

விரும்பிட ஒரு நொடி
விலகிட ஒரு வலி
விஷமாய் ஓரு துளி
ருசித்திடும் வயதில் நீ

வெறுக்கும் அறிவுரை
ஏற்காத தலைமுறை
படுக்கையில் விழும் வரை
உணராத மனநிலை

உன் வலி உன்னோடு
என் வலி கவியோடு
திருந்த நினைத்தால் பின்பற்று
புகை பிடிப்பதை நீ விட்டு .......

மேலும்

ப்ப்ப்ப்பா
எத்தனை அழகு!!
பிரம்மன் உன்னை ரத்தமும், சதையும் கொண்டு செய்தானா..!!??!! இல்லை...........
பளிங்கை உடைத்து, தங்கத்தை உருக்கி, நிலவை பிசைந்து செய்தானா..!!?!!
அநேகமாய் உனக்கு பின் அவன் படைத்த உயிர்களெல்லாம் அழகாய் தான் பிறந்திருக்கும்.. ஆம்..
உன்னை படைத்தபின் தானே பிரம்மனுக்கே அழகின் அர்த்தம் புரிந்திருக்கும்..!!
உன்னை படைத்தபின் பிரம்மனும் ஒரு கலைஞன் தான்..
இதழோர மச்சமும், அது சிந்தும் புன்னகையும்,
விழியொர மின்னலும், அது தெறிக்கும் மின்சாரமும்...... அப்பப்பா..
இது வெறும் புகைப்படம் அல்ல..
உன்னுள் என்னை புதைக்கும் படம்..
பளிங்கு சிலைக்கு வெள்ளை சட்டை,
நிலவின் தலை மேல் விளக்கி

மேலும்

சிறு பிள்ளையில் நடக்க கற்று
கொடுக்கும் என் அன்னையும் ,
விழாமல் கை பிடுக்கும் என் தந்தையும் ,
இரண்டாம் தாயான என் சகோதரியும்
என்றும் நான் மறவாதது போல்
என்னையும் எழுத்தாளர் என்று
கூறிய இத்தளத்தினையும்
எப்படி நான் மறவேன்?

மேலும்

நதியாக தொடங்கிய மணமகன் தேடல்
கடலாக சங்கமிக்க கரைசேர முடியாமல்
காற்றிலே இசைகிறேன் என்
திருமணத்தை ,

என்னுடன் அவன் செய்திடும் குறும்புகளை
கடல் அலையாக சொல்கிறேன் என்
தோழியின் கா(ல்)தோரம் ,

அந்திசாயும் நேரத்திலே என்னவன் என்னுடன்
ஊடல் கொண்டதை நான் உடுத்திய
நீல வானமும் சொல்லிடும்
செங்கதிரின் நிறங்களாக,

மணந்த வாழ்விலே பெற்றெடுத்தேன் அழகிய
மேகங்களை , நம் பிள்ளைகள் என்று
பரிசளித்தேன் என் மன்னவனுக்கு,

என்னவனை மரணம் தீண்டும் நிமிடம் என்
சோகங்களை புயலாக்கி, துன்பங்களை
மழையாய் பொழிந்து என் தாய் பூமியின்
மடியில் தவழ்கிறேன் உனக்கு முன்னால் ....

மேலும்

தூரிகையில் தீ கொண்ட உன்
பெயரை எழுதினால் கூட
அவையும் தமிழ் மீது உனக்கு உள்ள
பற்றின் காரணமாக எழுதுகோலும்
தலைவணங்கும்
"பார(தீ)தி"என்ற உந்தன்
பெயரை எழுதும் போது

வளைந்த முதுகினை எழுதுகோலின் முனைகொண்டு எழ
வைத்தவன் யாருண்டு?
எழுதுகோலின் முனை கொண்டு
நீ எழுதிய வார்த்தைகள்
ஒவ்வொரு தமிழனையும்
விடுதலைக்கு தூண்டியவன் நீ !

இப்பொழுது ஏது நான்
சொல்ல என் விடுதலையில்
என் தமிழ் மொழியும்
அழியும் நிலைக்கு
கொண்டுவந்தவர்
யார் இங்கே? - நானே அது

என் தமிழனிடத்தில் தமிழில்
பேசிட தயக்கம் கொள்ளும்
நிமிடம் என் தாய்மொழியை
நானே கொல்லுகிறேன்
என்ன கொடுமை ?

இனி என் தாய்மொழியை
கா

மேலும்