விசைப்பலகைப் போல
எந்தன் நினைவை
தொட்டு தொட்டு போனவள்
விசாலமாக எந்தன்
தனிமையை நிரப்பியவள்
வழுவழுப்பான கண்களால்
என்னை விழ வைத்தவள்
வலுவான காதலால்
என்னை எழ வைத்தவள்
நான் விழிக்காத நேரத்தை
கனவாக்கியவள்
நான் விழிக்கின்ற நேரத்தை
தனதாக்கியவள்
விரிந்த வேளையில்
என் இதயத்தில் புகுந்தவள்
அது சுருங்கவும் இடமளிக்காதவள்
ஆனால் எனக்கு நோகாமல்
எனக்குள் வாழ்பவள்
எனக்கெனவே சிரிப்பவள்
அவள் அவளே.....!
எந்தன் ஜீவநதியவள்....!!!
என் மாய வலி அவள்....!!!
என் தேயா நிலவவள்....!!!
என் தீரா காதலும் அவள்.........!!!!

மேலும்

முட்கள் இல்லாத
ரோஜாவில்
குத்தும் ஒரு முள்
உன் கோபம்...!!

மேலும்

வீசிய தென்றலில்
உதிர்ந்த இலைகள்
புலம்பின
காற்றை காதலித்தது
தவறென்று...

மேலும்

அவள்
அணிந்த
தோட்டிற்கும்
எனக்கும்
சண்டை
அவளுக்கு
காதுமடல்
கவ்வுதலின்
சுகத்தை
அதிகம்
அளித்தது
யார்?
என....

மேலும்

திரவத்தின்
இடையே நான்
சுழலும் மீனாக
நீந்தி கழித்த நாட்கள்,
உருண்டோடிய சிறையில்
கால்கள் ஒடுக்கி
கைகள் ஒடுக்கி,
சுவாசம் இல்லா
கோட்டையில்
உன் சுவாசத்தை
சுவாசமாக்கினாய்,
இமைகள் இருந்தும்
ஒளி பார்வை
இல்லாதவனாக,
வாயிருந்தும் குரலொலி
எழுப்ப இயலாமல்,
கூண்டுக்குள் நான்
விளையாடிய கால்பந்து
ஆட்டத்தை ரசித்தாய்,
என் கழிவுகளை நான்
இடும் குப்பைத் தொட்டியாக
இருந்து வெளியேற்றினாய்,
கருவின் கனத்தை உன்
உயிரில் சுமையாக்கினாய்,
சுமையாக நினையாமல்
உன் பனிக்குடம் உடைத்து
தொப்புள் கொடியறுத்து,
புணர்புழை வழியே
எனை வெளிக்கொணரும்
நாளுக்குள் நான் கைதியாகி
நான் காத்திருக்கிறேன்,
வலிகளுக

மேலும்

வார்த்தைகளின்
ஒய்யார ஊர்வலத்தில்
பின் வரிசையில்
நடந்து கொண்டிருந்தது
என் கவிதை !

நடக்க நடக்க..
களைப்படைந்து
ஒரு ஓரமாய்
உட்கார்ந்து
மூச்சி வாங்கியது
என் கவிதை...!

ஏக்கத்தோடு
ஊர்வலத்தை
வெறித்து
பார்த்துக் கொண்டிருந்தது
என் கவிதை!

தீடீரென
ஊர்வலத்தில் புகுந்து
தலை தெறிக்க
ஓடியது!

எதையோ கையில்
ஏந்திக்கொண்டு,
என்னிடம்
ஓடி வந்தது!

"என்ன இது
பைத்தியமே..
எதை கண்டு
ஊர்வலத்துக்கு நடுவே
ஓடி தொலைந்தாய்" ,
திட்டிக் கொண்டே
எட்டிப் பார்த்தேன்....

வார்த்தைகளின் ஊர்வலத்தில்
மிதி பட்டு சிதறிய
அழகியலும் ,
மனிதமும்....
கையில்
ஏந்திக்கொண்டு
நின்றது ...

மேலும்

வார்த்தைகளின்
ஒய்யார ஊர்வலத்தில்
பின் வரிசையில்
நடந்து கொண்டிருந்தது
என் கவிதை !

நடக்க நடக்க..
களைப்படைந்து
ஒரு ஓரமாய்
உட்கார்ந்து
மூச்சி வாங்கியது
என் கவிதை...!

ஏக்கத்தோடு
ஊர்வலத்தை
வெறித்து
பார்த்துக் கொண்டிருந்தது
என் கவிதை!

தீடீரென
ஊர்வலத்தில் புகுந்து
தலை தெறிக்க
ஓடியது!

எதையோ கையில்
ஏந்திக்கொண்டு,
என்னிடம்
ஓடி வந்தது!

"என்ன இது
பைத்தியமே..
எதை கண்டு
ஊர்வலத்துக்கு நடுவே
ஓடி தொலைந்தாய்" ,
திட்டிக் கொண்டே
எட்டிப் பார்த்தேன்....

வார்த்தைகளின் ஊர்வலத்தில்
மிதி பட்டு சிதறிய
அழகியலும் ,
மனிதமும்....
கையில்
ஏந்திக்கொண்டு
நின்றது ...

மேலும்

வார்த்தைகளின்
ஒய்யார ஊர்வலத்தில்
பின் வரிசையில்
நடந்து கொண்டிருந்தது
என் கவிதை !

நடக்க நடக்க..
களைப்படைந்து
ஒரு ஓரமாய்
உட்கார்ந்து
மூச்சி வாங்கியது
என் கவிதை...!

ஏக்கத்தோடு
ஊர்வலத்தை
வெறித்து
பார்த்துக் கொண்டிருந்தது
என் கவிதை!

தீடீரென
ஊர்வலத்தில் புகுந்து
தலை தெறிக்க
ஓடியது!

எதையோ கையில்
ஏந்திக்கொண்டு,
என்னிடம்
ஓடி வந்தது!

"என்ன இது
பைத்தியமே..
எதை கண்டு
ஊர்வலத்துக்கு நடுவே
ஓடி தொலைந்தாய்" ,
திட்டிக் கொண்டே
எட்டிப் பார்த்தேன்....

வார்த்தைகளின் ஊர்வலத்தில்
மிதி பட்டு சிதறிய
அழகியலும் ,
மனிதமும்....
கையில்
ஏந்திக்கொண்டு
நின்றது ...

மேலும்

பொங்கல் காலைகள் இனிதே புலர்ந்தன.

வீட்டின் பின்புறம்
பொது குளியறையில்
நண்பர்களுடன்
அரைத் துண்டுடன்
அரக்கு தேய்த்து
குளித்த நாட்களில்,
பொங்கல் இனிதே புலர்ந்தது.

நீளமான கரும்பு வேண்டி
நுனிக்கரும்பு தேடி நான் எடுத்து,
அடிக்கரும்பு கடிக்கும் தமையனிடம்
என்னவென்றே தெரியாமல்
ஏமாந்து நின்ற தருணங்களில்,
பொங்கல் இனிதே புலர்ந்தது.

பக்கத்துக்கு வீடு பாட்டியிடம்
பக்குவம் பல கேட்டு
பார்த்து பார்த்து அம்மா செய்த
முறுக்குகளை கடிக்க முடியாமல்
இடித்துத் தின்றிட, அப்பா
வெற்றிலை உரல்
எடுத்து வந்த வேளைகளில்,
பொங்கல் இனிதே புலர்ந்தது.

அம்மாவிடம் அடம்பிடித்து
காசு வாங்கி,
நண்பர்கள் யாவ

மேலும்

இன்று ஏதோ
ஓர் இடத்தில்
நான் அமர்ந்து
ஆசுவாச படுத்திக்கொண்டிருகிறேன்

இன்று எனக்கு
அதிசயங்கள் மீது
நம்பிக்கை இருக்கிறது
மனிதர்கள் மீதும் தான்!

எதிர்காலத்தை
ஏறெடுத்து பார்த்தேன்
உற்சாகமும், நம்பிக்கையும்
இருந்தது.

அப்படியே லேசாக
கடந்த காலத்தின் மீது
பார்வையை திருப்பினேன்

நிறைவும் , பெருமையும்
திரையிட்டிருந்தன

திரையை மெல்ல
விளக்கி கடந்த
காலத்தை
எட்டி பார்த்தேன்

நான்
ஓடிக்கொண்டிருந்தேன்

நிச்சயமாய்
தனியாய் இல்லை
கும்பலோடு தான்
ஓடினேன்...

வனாந்தரம், பாலைவனம்,
முற்காடு,
பள்ளத்தாக்கு,
பாறைகள்
எல்லாவற்றின்
வழியும் நான்
ஓடினேன்...

பல முறை
தவறி விழ

மேலும்

ஒவ்வொரு
மழை தூறலிலும்
தவறாமல்
துளிர்த்து விடுகின்றன
ஆங்காங்கே சில
கவிதை மொட்டுகள்....!

மேலும்

கணித சத்தங்களுக்கிடையே
கசிகின்ற இசை....

கல்லூரி மரங்களில்
பறவைகளின் கச்சேரி...

மேலும்