கணக்கு

மனக்கணக்கும்
திரு மணக்கணக்கும்
ஒன்றே
இரண்டும் தப்பாகவே
முடிகிறது சிலருக்கு

மனக்கணக்கு
கழுத்தின் கீழே போடப்படுகிறது
மணக்கணக்கு
கழுத்திலேயே போடப்படுகிறது

அங்கே ஒன்றும் ஒன்றும் இரண்டு
இங்கே ஒன்றும் ஒன்றும் மூன்று

வீரப்பன்
மனக் கணக்கு தப்பானால்
வெடிப்பதில்லை புதர் கண்ணி
வீண் அப்பன்
மணக் கணக்கு தப்பானால்
இவள் ஆகிறாள் முதிர்கன்னி

அது மனதில் அறிவோடு போடுவது
இது மனையில் அரிவையோடு
போடுவது

120 கோடி இந்திய குடிமக்களின் மொத்தக் கணக்கு
அதில்
60 கோடி குடிக்கும் மக்களின் கணக்கு

ஆண்டவன் கணக்கை
குறைசொல்பவன்
ஆள் என்பவன்
ஆண்டவன்
கணக்கை கு

மேலும்

தொலைத்தவனும்
தேடுகிறான்
தொலைக்காதவனும்
தேடுகிறான்
தொலைவில்
தெரிவதை
தொட்டுவிடத்
துடிக்கிறான்
நிலையான
நிம்மதியை
இடைவிடா
இன்பத்தை
ஆழ்கடல்
அமைதியை
மட்டற்ற
மகிழ்ச்சியை
அளவிலா
செல்வத்தை
நிரந்தரமிலா
வாழ்க்கையில் !

பழனி குமார்
17.01.2019

மேலும்

அவள்
வரைந்த பூக்கோலம்
தரையில்
வீற்றிருக்கும் காலம்தான்
என்
வாழ்வின் பூபாளம்

அது மாக்கோலம் அன்று
அவள் கைப் பட்டதால்
அது இந்த நூற்றாண்டின்
மா கோலம் என்று

அவள்
கோலமிடத் தெளிக்கும்
நீர்தான் இந்த ஞாலம்
சூடாவதைத் தனிக்கின்றது

அவள்
கோலமிட்டக் கரும்பு
விருந்துண்டது எறும்பு

மாவினைக் கொண்டு
கோலமிடாது
அவள் மட்டும்
பூவினைக்கொண்டு
கோலமிட்டாள்

அது கோலம் இல்லை
நான் காண
அவளை வெளியே
வரவழைக்கும் பாலம்

அவள்
பூமியின் முகம்கழுவி
பொட்டு வைப்பதுதான்
கோலம்
அதைக் காண
திரண்ட ஊர் மக்களால்
நடக்கின்றது ஊர்கோலம்

சனியன்று
அவள் வைத்த பூசணி
பூ கண்ட அந்நாள்
முழுதும் எனக்கு

மேலும்

அவள்
வரைந்த பூக்கோலம்
தரையில்
வீற்றிருக்கும் காலம்தான்
என்
வாழ்வின் பூபாளம்

அது மாக்கோலம் அன்று
அவள் கைப் பட்டதால்
அது இந்த நூற்றாண்டின்
மா கோலம் என்று

அவள்
கோலமிடத் தெளிக்கும்
நீர்தான் இந்த ஞாலம்
சூடாவதைத் தனிக்கின்றது

அவள்
கோலமிட்டக் கரும்பு
விருந்துண்டது எறும்பு

மாவினைக் கொண்டு
கோலமிடாது
அவள் மட்டும்
பூவினைக்கொண்டு
கோலமிட்டாள்

அது கோலம் இல்லை
நான் காண
அவளை வெளியே
வரவழைக்கும் பாலம்

அவள்
பூமியின் முகம்கழுவி
பொட்டு வைப்பதுதான்
கோலம்
அதைக் காண
திரண்ட ஊர் மக்களால்
நடக்கின்றது ஊர்கோலம்

சனியன்று
அவள் வைத்த பூசணி
பூ கண்ட அந்நாள்
முழுதும் எனக்கு

மேலும்

வலுவில்லா விழுதைப் போன்ற
பொலிவில்லா பொழுதை
மாற்றிடும் என் கவிதை
ஊட்டிடும் புதுத்தெம்பை.!

வாட்டிடும் உன் துயரை
வான்தடம் இடம்பெயர்த்திடு..!
காட்டிடு உன் வலிமை
தேர்ந்தெடு புது வழியை..!

ஏகமாய் பல விழிகள் நீரினில்...அதை
ராகமாய் இளங்கிளிகளின் பாரினில்
மோகமாய் மாற்றிட முடிவெடு..!

தூரமே துவண்டிடும் உன் வேகத்தில்
பாரமே பயந்திடும் உன் தேகத்தில்
காரமே இனித்திடும் உன் பேச்சினில்

நேரமே நீ வா எனில் வராது...
சாளரம் அதில் மதுவின் மழைத்துளி
மயங்கினால் அது மரணத்தின் அழைத்துளி...
மாறுமே நீ மாறினால் உலகமே..!

மாறிவிடு...நீ..மாற்றிவிடு..நீ....!

மேலும்

நான் விழிக்க
உன் முகம் வேண்டும்
என் முகம் பார்க்க
உன் விழிகள் வேண்டும்
நான் நடக்க
உன் துணை வேண்டும்
என் தலை சாய்க்க
உன் மாடி வேண்டும்
இதற்கெனவே
நீ என் கை சேர வேண்டும்

மேலும்

கொல்லும் விழி நீயெனக்கு
மெல்லும் மொழி நானுனக்கு ..
அண்டமடி நீயெனக்கு
அன்னை மடி நானுனக்கு ..
*** அகமெல்லாம் சிலிர்க்குதே
தோழி நின்றன் வாஞ்சையிலே
***எந்தாய் மொழி மெல்லுகிற
தேன்மொழியே...!!!

நிலவின் மகள் நீயெனக்கு
அணியுங் கழல் நானுனக்கு ..
சிந்தும் கவி நீயெனக்கு
ஏந்தும் புவி நானுனக்கு ..
***சொல்லுருவி கூறுமிடத்து
நெஞ்சுருகி போவதேனோ
***சிந்தையினை சிறைகொண்ட
செந்தேனே...!!!

உருவ சிலை நீயெனக்கு
பருவ மழை நானுனக்கு ..
ஆறாந் திணை நீயெனக்கு
ஆயுல் துணை நானுனக்கு ..
***நங்காய் நாணயிலே
நாடியெண் கூடுவதேன்
***உழலும் நினதன்பிலே
நெகிழ்ந்தேனே...!!!

மேலும்

சுடர் விழி இடறிட சுகமே
இடர் விட உதவிட வருமே
தீண்டிட நீண்டிடும் கரமே
சேர்ந்திட ஏங்கிடும் தினமே
வீழ்ந்திட விரும்பிடும் மனமே

மேலும்

மெதுவாய் திற ; கதை சொல்லி
அமுதூட்டிக் கொண்டிருக்கலாம்
கதவிடுக்கில் ஒரு தாய் பல்லி.

குளத்தில் மீன் பிடிக்கத் தடை.
சட்டத்தை மதிக்காமல் பிடித்துண்டு
கொழுத்துவிட்டது முதலை.

தாழியில் உடைந்தது பொரிந்தது
கோழியில் அடைந்தது பொரியவில்லை
நெகிழி முட்டை.

தூரத்து இடிமுழக்கம்
திசைமாறும் விலங்குகள்
நதிக்கரையில் நாணல்.

மேல் சாதிக்காரன் மாளிகை.
தீண்டாமைத் துடைத்தும் குப்பையில்.
கீழ் சாதிக்காரன் தூரிகை.
*மெய்யன் நடராஜ்

மேலும்

இடைவிடாது
பயணிக்கிறது
என் கவிதை வாகனம்
அதில் நீ அமர்ந்திருப்பதால்...

சோட்டா பீம் காக
காத்திருக்கும்
குழந்தையை போல காத்திருக்கிறேன்
நீ உதடு சுளிக்கும்
கணத்திற்காக....

எங்காவது
கண்ணாடி
இருந்தால் அங்கு நின்று
உன்னை ரசித்துவிட்டு தான்
செல்கிறது உன் பிம்பம் கூட....

படிக்காமல் போன பரிட்சையில்
பாஸ் ஆனதுபோல இருக்கும்
நான் போடும் மொக்கைக்கு
நீ சிரிக்கும் போது ...

லட்டு விலிருந்து
ஒரு பூந்தியை
வாயில் வைக்கிறாய்
தனது இடப்பெயர்ப்பில்
எந்த மாற்றத்தையும்
உணராமலிருக்கிறது
அந்த பூந்தி...

தொலைவிலே
ஒரு ஐஸ் கிரீம் கடையை
பார்த்தேன் ..
நெருங்க நெருங்க
தான்

மேலும்

பச்சை வண்ணம் தீட்டியவள்...

இச்சை எண்ணம் மூட்டியவள்...

அந்நிய நாட்டு அழகியே

அந்நியன் நானில்லையேடி

அருகில் வாராயோ ...!!!

மேலும்

மலர் கொண்ட பெண்மை

அழகி என்றால்

நீ அழகி அல்ல...

பேரழகி..! ! !

மேலும்