கருவிலே எனை கலைக்காதீங்க
தப்பித்து நான் பிறந்தால்
கள்ளிப்பால் கொடுத்து கொல்லாதீங்க..
உருவெடுத்து வளரும் முன்னே
எனை உருகுலைக்க நினைக்காதீங்க

ஏழை பொண்ணா நான் இருந்தா
ஏளனமா ஏசாதீங்க
குனிந்து வளைந்து வேலை செஞ்சா
காம பார்வை வீசாதீங்க

கல்வி கற்கும் காலத்திலே
காதலுக்கு மறுப்பு சொன்னா
அமில முட்டை வீசாதீங்க
என் முக அழகை கெடுத்து
எனை நடைப்பிணமா ஆக்காதீங்க…

வேலியே பயிரை மேயும் காலமிது
சிபியே புறா தின்னும் கொடுமை இங்கு
எங்கு போகும் பெண் புறாக்கள் தஞ்சம் தேடி
காம வல்லூறுகளை வேரறுங்கள் ஒன்று கூடி…


என்றென்றும் காப்போம் பெண் குழந்தைகளை…
.
கவிஞர் செல்வமுத்து ம

மேலும்

வானமழை நானுனக்கு வளரும்பயிர் நீயெனக்கு
தேனமுது நானுனக்கு தீஞ்சுவையாய் நீயெனக்கு
ஊனமுறும் போதிலென்றன் ஊன்றுகோலு மாபவளே!
ஞானமிகு வாழ்கனவே! நல்ல மகவே! கண்ணம்மா!

நீட்டுகரம் நானுனக்கு, நிறைபொருளாய் நீயெனக்கு;
தேட்டமடி நானுனக்கு, திரவியமாய் நீயெனக்கு;
காட்டுமிடந் தோறு(ம்)நின்றன் கண்வழியே காண்பனடி!
பாட்டின் சுவையே! பளிங்கே! பழகுதமிழே! கண்ணம்மா!

வெள்ளியடி நானுனக்கு, வெண்மதியம் நீயெனக்கு;
பள்ளியடி நானுனக்கு, பாடமடி நீயெனக்கு;
கள்ளமறு நகையிலென்றன் கங்குல் களைபவளே!
வெள்ளைமனத்தோய்! வெகுளி! வேதப்பொருளே! கண்ணம்மா!

பாய்மரமாய் நீயெனக்கு, படகதுவாய் நானுனக்கு;
சேய்வரமாய் நீயெனக்கு, தாய்மடியாய் நானுனக்கு;
ந

மேலும்

காற்றோடு அசைந்தாடாமல்
காற்றுக்கு அசைந்து
முறிந்தும் மரத்திலிருந்து
விழாத ஒரு கிளையைப்போல்
உன் நினைவுகள் என்னோடு பயணிக்கின்றன
நீ இல்லாத இந்த நீண்ட
வாழ்க்கை பயணத்திலே...

மேலும்

காட்சிகள் பிழையாவதில்லை
பகலில்

காட்சிப்பிழை சகஜம் இருளில்

காட்சியே பிழையானது உன்
வகையில்

காட்சி பிழையாய் தங்கிவிட்டது
என்மனதில்

மேலும்

வானமழை நானுனக்கு வளரும்பயிர் நீயெனக்கு
தேனமுது நானுனக்கு தீஞ்சுவையாய் நீயெனக்கு
ஊனமுறும் போதிலென்றன் ஊன்றுகோலு மாபவளே!
ஞானமிகு வாழ்கனவே! நல்ல மகவே! கண்ணம்மா!

நீட்டுகரம் நானுனக்கு, நிறைபொருளாய் நீயெனக்கு;
தேட்டமடி நானுனக்கு, திரவியமாய் நீயெனக்கு;
காட்டுமிடந் தோறு(ம்)நின்றன் கண்வழியே காண்பனடி!
பாட்டின் சுவையே! பளிங்கே! பழகுதமிழே! கண்ணம்மா!

வெள்ளியடி நானுனக்கு, வெண்மதியம் நீயெனக்கு;
பள்ளியடி நானுனக்கு, பாடமடி நீயெனக்கு;
கள்ளமறு நகையிலென்றன் கங்குல் களைபவளே!
வெள்ளைமனத்தோய்! வெகுளி! வேதப்பொருளே! கண்ணம்மா!

பாய்மரமாய் நீயெனக்கு, படகதுவாய் நானுனக்கு;
சேய்வரமாய் நீயெனக்கு, தாய்மடியாய் நானுனக்கு;
ந

மேலும்

வானமழை நானுனக்கு வளரும்பயிர் நீயெனக்கு
தேனமுது நானுனக்கு தீஞ்சுவையாய் நீயெனக்கு
ஊனமுறும் போதிலென்றன் ஊன்றுகோலு மாபவளே!
ஞானமிகு வாழ்கனவே! நல்ல மகவே! கண்ணம்மா!

நீட்டுகரம் நானுனக்கு, நிறைபொருளாய் நீயெனக்கு;
தேட்டமடி நானுனக்கு, திரவியமாய் நீயெனக்கு;
காட்டுமிடந் தோறு(ம்)நின்றன் கண்வழியே காண்பனடி!
பாட்டின் சுவையே! பளிங்கே! பழகுதமிழே! கண்ணம்மா!

வெள்ளியடி நானுனக்கு, வெண்மதியம் நீயெனக்கு;
பள்ளியடி நானுனக்கு, பாடமடி நீயெனக்கு;
கள்ளமறு நகையிலென்றன் கங்குல் களைபவளே!
வெள்ளைமனத்தோய்! வெகுளி! வேதப்பொருளே! கண்ணம்மா!

பாய்மரமாய் நீயெனக்கு, படகதுவாய் நானுனக்கு;
சேய்வரமாய் நீயெனக்கு, தாய்மடியாய் நானுனக்கு;
ந

மேலும்

தம்பி நீ வந்திடடா...😞
------------------------
ஒரு நல்ல
நாளதனில்
உறவுகளும்
உறுநட்பும்
உனைவாழ்த்தச்
சிறுதொட்டில்
தனிலிட்டுன்
சின்னஞ்
சிறுகாதில்
தருபெயர்
ஓதுமந்தத்
திருநாளும்
வருமென்றே
காத்திருக்க...

பிஞ்சுமுகங்
காட்டி
அஞ்சுசிறு
விரல் ஆட்டிப்
பஞ்சனைய
காலுதைப்பாய்,
‘குஞ்சு’ ‘ராசா’
எண்டு நாங்கள்
கொஞ்சிக் குலவி,
கொஞ்சம்
இஞ்சை வாவெண்டு
கெஞ்சி மடியேந்தக்
குறுநகை கூட்டிக்
களிசேர்ப்பாய்
என்றுவிழி பூத்திருக்க...

அன்னையர்
தினமதிலுன்
அன்னையையும்
வாழ்த்தாமல்
என்னதான்
அவசரமோ?
எமையெலாம்
அகன்றெங்கே
பறந்தனையென்
சின்ன மருமகனே

உடைந்துருகும்
உந்தைக்கும்,
உனைச் சுமந்த
உந்தியதன்
இன்மையிலே
உலையாய்
உளங்கனல

மேலும்

பாவ மூட்டைகளின் பாரமோ
பாவம் மூச்சுத் திணறுகிறாள்
கங்கை

~ தமிழ்க்கிழவி🌷.

மேலும்

வெளியே குதிரை கனைத்தது. அழைப்பை இனங்கண்டு கொண்ட கலேரி வீட்டுக்கு வெளியே ஓடினாள். குதிரை அவளது பெற்றோரின் கிராமத்தில் இருந்து வந்திருந்தது. அது தான் தன் தந்தையின் வீட்டுக்குச் செல்லும் கதவே போல, அதன் கழுத்தில் தலை சாய்த்தாள் அவள்.

கலேரியின் பெற்றோர் சம்பாவில் வாழ்கின்றார்கள். சம்பா, உயர் நிலத்தில் அமைந்துள்ள அவளது கணவனின் கிராமத்தில் இருந்து சில மைல்கள் தொலைவில் உள்ளது. பாதையானது தாழ் நிலத்தை நோக்கி வளைந்து நெளிந்து இறங்கிச் செல்லும் இந்த இடத்தில் இருந்து பார்த்தால், நீண்ட தூரத்தில் இருக்கும் சம்பா காலடியில் பரந்து விரிந்து கிடப்பது போல் தோன்றும். பிறந்த வீட்டு நினைவு வரும்போதெல்லாம் கலேரி

மேலும்

திருக்குமரன் அவர்கள் யாழ் இந்துக் கல்லூரியின் கவிதைப் பரம்பரையில் முருகையன், செங்கை ஆழியான், ஜெயசீலன், முகுந்தன் இவர்தம் வரிசையில் வந்த ஈழத்துக் கவிஞர், எழுத்தாளர் மற்றும் சுதந்திர ஊடகவியலாளர் ஆவார். யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தில் பட்டம் பெற்றவர். இலங்கையில் தொலைக்காட்சியிலும் பத்திரிகையிலும் ஊடகராகவும் அமைச்சில் அதிகாரியாகவும் பணியாற்றியவர்.

திருக்குமரன் கவிதைகள்(2004), விழுங்கப்பட்ட விதைகள்(முதல் பதிப்பு: 2011, இரண்டாம் பதிப்பு:2015), தனித்திருத்தல்(2014) ஆகிய கவிதைத் தொகுப்புகளும், சேதுக்கால்வாய்த் திட்டம் (ராணுவ,அரசியல்,பொருளாதார, சூழலியல் நோக்கு) எனும் ஆய்வுநூலும்(2006) அவரது படைப்புக்க

மேலும்

அஞ்சன மைவிழிகள்அஞ்சிடுவ தேனோ?கொஞ்சுங் கொலுசார்க்கமஞ்சம்வர நாணோ?~

மேலும்

மாற்றம் ஒன்றே மாறாது மற்றெல்லாம்
தோற்றம் மறைவு உடைத்து
~ தமிழ்க்கிழவி

மேலும்