அன்பரசு - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : அன்பரசு |
இடம் | : மதுரை |
பிறந்த தேதி | : 09-Sep-1987 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 03-May-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 232 |
புள்ளி | : 60 |
அறுந்து இருக்கும் ....
இதய நரம்புகளை ....
எந்த வைத்தியரும் ...
இணைக்கமுடியாது ....
என் ஜனனமும் நீ
என் மரணமும் நீ ....!!!
பேசிய நீ
பேசாமல் இருப்பதுதான் ....
என் பிறப்பில் நான் கண்ட ...
கடும் தண்டனை ....
ஒருவரை பேசாமல் கொல்ல...
காதலால் மட்டுமே முடியும் ...!!!
இறைவா அடுத்த ஜென்மம் ...
ஒன்றிருந்தால் என்னை ...
இதயம் இல்லாத மனிதனாய் ....
படைத்து விடு ....!!!
&
கவிப்புயல் இனியவன்
உருக்கமான காதல் கவிதை
இரக்கமானவர்களுக்கு புரியும்
கார்முகிலை விட கருமை அவள் கூந்தல்....
போர்வாளை விட கூர்மை அவள் கண்கள்......
மின்னல் கீற்றுகள்
குடிகொண்டுள்ள அவள் அதரம்..
தமிழக கோவில்களையே
மலைக்க வைக்கும் அவளின்
முன் கோபுரங்கள்....
நாணலும் நாணம் கொள்ளும்
அவள் வளைந்த இடையில்...
என் உயிரும் உறவாட துடிக்கிறது
அவள் உடுத்தியிருக்கும் உடையில்...
பூவைத் தொட்டாலும்
புண்ணாகும் அவள் விரல்கள்...
பனித்துளிகளில் நடந்தாலும்
தடம் பதியாது அவள் கால்கள்...
அழகிற்கு உதாரணம்
தேவலோக கன்னிகைகள்....
ஆனால்,
இவள் அழகோ
தேவலோக கண்ணிகைகளுக்கே உதாரணம்...
தேவதைக் கூட்டமே
தேடினாலும்
கிடைக்கப்பெறாதது
அவள் அழகு...
அதுதான்
அவளி
ஆசிரியர்களின்
அரக்கக்கைகள்
குழந்தைகளின்
குரல்வளையை
நெறிக்கும்
பாடத்திட்ட
பானங்களோடு
போர் நடத்தியை
முறிந்துவிடும்
எங்கள்
இளைமை வில்
மார்க்
அட்டைகளோடு
மாரடித்துவிட்டு
திரும்பி வருகையில்
இறந்து கிடக்கும்
இருபத்தையிந்து வயது
இளமை
ஓடுகின்ற
நேரத்தில்
காலை ஒடித்துவிட்டு
முதுமை பருவத்தில்
முதல்பரிசு
வாங்கி
என்ன செய்ய
நிச்சயமில்லாத
சொர்க்கத்திற்கு
நிஜ வாழ்க்கையில்
ஏன்
நரகத்தில்
அடைக்கிறேர்கள்
வாழ்க்கை போரில்
வெற்றி பெற
வெறும்
அட்டகத்தி
கொடுத்து
அனுப்பி வைக்கிறீர்கள்
இங்கு எதுவுமே
விருப்பத்தால்
கிடையாது
எல்லாமே
கட்டாய தினிப்
மருத்துவர் பலரை
பார்த்தாயிற்று....
மருந்துகள் பலவும்
தந்தாயிற்று...
ஆயினும் -
அந்தப் புண் ஆறவில்லை.
காரணம் ?
அது
தீயினாற் சுடப்பட்டதல்ல,
நாவினால் சுடப்பட்டது !
(தீயினாற் சுட்டப் புண் உள்ளாறும் ஆறாதே
நாவினாற் சுட்ட வடு - 129)
மருத்துவர் பலரை
பார்த்தாயிற்று....
மருந்துகள் பலவும்
தந்தாயிற்று...
ஆயினும் -
அந்தப் புண் ஆறவில்லை.
காரணம் ?
அது
தீயினாற் சுடப்பட்டதல்ல,
நாவினால் சுடப்பட்டது !
(தீயினாற் சுட்டப் புண் உள்ளாறும் ஆறாதே
நாவினாற் சுட்ட வடு - 129)
என் கண்ணில் --அவள் முகம்
விதையாய் விழுந்த நொடியில்
முளைக்கத் துவங்கியது
என் காதல் .....................
ஏணிப் படியில் ஏறத் துவங்கிய
என் காதலுக்கு ,
முதல் அடியிலேயே முட்டுக் கட்டை விழ
முடிந்துவிட்டது என நான் நினைக்க --அவளின்
முனகல் சத்தம் கேட்டு
முந்திச் செல்கிறது என் கால்கள்
முதல் படியை பார்த்து
முறைத்துக் கொண்டே ..........
காயம் பட்ட என் மனதும்
காணாமல் போனதற்கு
காரணமும் --அவள்
கண்கள் தானே ...................
விடிவெள்ளி அவளை நினைத்து --நான்
விடிய விடிய காத்துக் கிடக்க
மலையைக் கடக்கும் காற்றைப் போல
மயக்கம் தந்து போகிறாளே ..............
என் இதழும் அவளிடம
அவள்
'பெய்' என்றாள்.
மழை பெய்தது.
காரணம் ?
அவள்
கடவுளைத் தொழவில்லை
கணவனைத் தொழுதாள் !!
(தெய்வம் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுதெழுவாள்
பெய்யெனப் பெய்யும் மழை - 55)
அழகைக் காண்பது
கண்ணுக்குச் சுகம்...
இசையை ரசிப்பது
காதுக்குச் சுகம்...
தேனைச் சுவைப்பது
நாவுக்குச் சுகம்..
பூவை நுகர்வது
நாசிக்குச் சுகம்....
மென்காற்றின் தழுவல்
மேனிக்குச் சுகம்...
மெத்தச்சரி
இத்தனை சுகமும்
மொத்தமாய் வேண்டும்.
எவ்விடம் கிடைக்கும் ?
அவ்விடம் கிடைக்கும்
அதோ
அந்தப் பெண்ணிடம் கிடைக்கும்.
(கண்டு கேட்டு உண்டுயிர்த்து உற்றறியும் ஐம்புலனும்
ஒண்டொடி கண்ணே யுள - 1101)
கண்ணீரானவளே........!-வித்யா
காற்றெல்லாம்
வெளியேற்றி
வெற்றிடத்தில்
எனைநிறுத்தி
அறை கதவு நீ தாழிட......
கட்டெறும்பொன்று
கால்கடித்து கெஞ்சியதென்று
நீ சொன்ன கதையெல்லாம்
நான் ரசித்தேன்............!
கறுத்த பறவையொன்று
சிவந்த சிறகோடுவந்து
ஏகாந்த அழகில்
உன்னாடை சுமந்த
பழம் கொத்த......
மனக்கண்ணில் பேனா
தேடுகிறேன் கவிவடிக்க..........!
எங்கே நீயிருந்தாலும்
என் கனவுகளின்
மதில் மேல் நீ நடைபோட....
உலகின் அழகெல்லாம்
உன் பாதம் வழி வழிந்தோடிட
உனை நோக்கியே
நீண்டிடும் எனது கரங்கள்
கவியால் அணைத்திட.........
உன் செவிநெருங்கி
ரகசிய சேதிசொல்ல
தவித்திருந்த என் ஈரிதழ்
உன் கூந்தலில் குடிகொள்ள
முடியவில்லையென்று பூக்கள்
விடும் கண்ணீரோ !!!