மறக்க துடிக்கும் மனமே,
கண்களுக்கு தூது அனுப்ப மறந்ததேனோ?
மனத் துடிப்பை அறியா கண்ணே
காரணம் புரியா கண்ணீர் சுரப்பதேனோ?

மேலும்

உழவர் திருநாளாம் பொங்கல் நாளில்,

வசிப்பிடம்: கிராமம்
மகனின் வயது: ஐந்து
மகன் அம்மாவிடம் கேட்கிறான்.
"நானும் அப்பாவுடன் வயலுக்கு போறேன், அம்மா"
அம்மாவின் பதில்,
"இல்லடா கண்ணு, அங்க மாடு இருக்கும். நீ பயப்படுவ, நீ அம்மா கூட வீட்டிலேயே இரு, ரேடியோல நல்ல நல்ல நிகழ்ச்சி இருக்கு.நம்ம கேக்கலாம்".

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

வசிப்பிடம்: சிறு நகரம்
மகனின் வயது: பத்து
மகன் அம்மாவிடம் கேட்கிறான்.
"அம்மா, நம்ம கிராமத்துக்கு போய் ரொம்ப நாளா

மேலும்

மாற்றுத்திறனாளிகளே இல்லாத..
மதமிருந்தால் சொல்லுங்கள்
மதமாற்றம் செய்ய..
நானும் தயார்..

பாதைகள் அனைத்திலும்..
தடைகள் இருக்கும்போது..
தாண்டிச் செல்லாமல்..
வேண்டிச்செல்ல முடியுமா.?

தன்னம்பிக்கை விதைவிதைத்து..
முயற்சியென்ற உரமிட்டு ..
வெற்றிகளை அறுவடைசெய்..
ஆண்டவனே அங்கிருப்பான்....
உன்மதத்திற்கு அவன்மாறி..
உலகையும் வாழவைப்பான்

மேலும்

ஆண்!!!
பெண்ணின் பெண்மையை
உணரச் செய்பவன்!!!

மேலும்

செத்து விட தோணுதடி...
உந்தன் செந்தமிழை கேட்காமல்...
பத்து நாள் ஆகுதடி...
உந்தன் பாச முகம் பார்க்காமல்..

எத்திசையும் புரியவில்லை...
எந்தன் அருகில் நீ இல்லாமலே...
அத்தனையும் வெறுத்து விட்டேன்..
அன்பே நீ இல்லாமல்..

ஆங்கிலத்தில் பேசிவிட்டால் அர்னால்டும் அடிமையடி..
தங்கத்தால் மின்னுகின்ற காதணிக்கு கைதியடி

பிரிய மனம் இல்லையடி...
நம் பொருளாதாரம் பிரித்ததடி..

செத்திருப்பேன் எப்போதோ...
உந்தன் நினைவுகளை மறந்திருந்தால்..

நன்றி சொன்னேன் கடவுள் என உன் நினைவுக்காய் முதலுதவி செய்த மருத்துவரை காணவில்லை..
நினைவென்ற ஒன்றே இல்லாமல் போயிருப்பின்
நிச்சயமாய் இறந்திருப்பேன்...நினைத்துக்க

மேலும்

எப்பொழுதும் பரபரப்பாக இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் ஐ.டி நிறுவனம். ஆனந்தி ஒரு கிராமத்துப் பெண். தன் பொறியியல் படிப்பை முடித்து விட்டு ஆயிரம் ஆயிரம் கனவுகளுடன் இந்நிறுவனத்தில் புதிதாக பணியில் சேர்ந்தாள். அவள் பேச்சு, நடை, உடை, பாவணை அனைத்தும் அங்கு உள்ளவர்களுக்கு ஆரம்பத்தில் விசித்திரமாக இருந்தது. ஆனால் தன்னுடைய திறமையால் அனைவரின் மனத்திலும் எளிதில் இடம் பிடித்தாள். இந்தப் பெண் இல்லையென்றால் இந்த வேலை செய்வது கடினம் என்று அனைவரும் எண்ணும் வகையில் இருந்தது அவளின் பணி. தனக்கென்று உள்ள வேலையை முடித்து தனது சகாக்களுக்கும் உதவுவதில் அவளுக்கு ஆர்வம் அதிகம். அந்த நேரத்தில் தான் அவளுடன் வேலை செய்யும் கார்த்

மேலும்

காதை பிளக்கும் பட்டாசு ஓசையில் பொழுது விடிந்தது நித்யாவிற்கு .
“என்ன இது... புதுவருடம் என்றால் இதெல்லாம் அவசியம் தானா…? ” சலித்துகொண்டாள்.

காலை கடன்களை முடித்து தலை குளித்து கடவுளோடு சித்தியையும் வணங்கினாள்.
நண்பர்கள் அயலவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள் பரிமாறி அலுவலகம் செல்ல தயாரானாள்.
அதே நேரத்தில் தோழி சுமதி தொலைபேசியில் அழைத்தாள்.
புத்தாண்டு வாழ்த்து பரிமாறலின் பின்

“அலுவலகத்தில் இன்று பெரிதாக வேலை இல்லைடி... வெளிய எங்க சரி போகலாமா?” என்றாள் சுமதி

“இல்லடி கோயில் போகணும்” என்றாள் நித்யா

“அது சரி நீ தான் குட்டி சாமியார் ஆச்சே…” என்று கிண்டலடித்தாள் சுமதி .

“சரி சரி... இப்ப வை. அ

மேலும்

வீட்டுக்குள்ளே பெண்ணை பூட்டி வைக்கும்
விந்தை மனிதர்கள் இல்லை இக்காலத்தில்
பெண்களுக்கு சுதந்திரம் கொடுத்து
சின்ன சின்ன முடிவுகள் எடுக்க அனுமதித்து
அவள் புகழ் பேசி அவளை பூரிக்க செய்து
அவள் தன்னை தன்னிகரற்றவள் என உணரும் போது
தன் வாழ்க்கைக்கான முடிவுகளை எடுக்க தடை செய்து
அவள் மனக் கதவுகளை பூட்துவதற்கு பதிலாக
பெண்ணை வீட்டுக்குள்ளேயே பூட்டி வைக்கலாம்

மேலும்