கார்பரேட் கம்பனிகளின் கைப்பாவைகள்
இது விரும்பி தரித்த வேசம் அல்ல
விருப்பமில்லாமல் குத்திய பச்சை
மருந்துகளால் விற்பனையானது
எங்கள் வறுமை
வலிகள் சுமப்பது இதயம் என்பதால்
பைகளின் சுமையை
எங்கள் தோல்கள் அறியாது
அடிக்கடி ஒலிக்கும் செல்போன் ஓசை
வார்த்தைகளாய் தெறிக்கும் பொய்கள் கேட்டு
அமைதியின்றி அலறுகிறது
எங்கள் ஆன்மா...
கலகலப்பாய் தொடங்கி கலகத்தில் முடியும்
திருவிழாப்போல் என்றாவது வரும்
அப்பாவின் அழைப்பு
இடம்மாறும் இரகசிய சேமிப்புக்கள்
அப்பாவின் வங்கிக்கணக்கில்
மீண்டும்
என் தோள்களில் எனக்கே
தெரியாமல் விற்பனைக்காக
என் இளமை
வாங்கிய கடனுக்காய் .......

மேலும்

*******மீண்டும் ********

வெளியெங்கும் தெறித்துக் கிடந்த
இரத்தத் துளிகளால் மறுத்துப்போனது
நாசித் துவாரங்கள் ......

கறுப்புக் கொடிபிடித்த மேகம்
மெல்ல கண்ணீர்த்துளிகளால்
கழுவிக்கொண்டிருந்தது
படைப்பினங்களின் பாவங்களை.......

வெடிக்காத குண்டுகளை
தனக்கான உணவெனக் கருதி
நுகர்ந்து கொண்டிருந்தன
அலகு சிதைந்த புரவிகள்........

எரிந்த சருகுகளில்
இழந்த சிறகுகளை
தேடிக் கொண்டிருந்தன
பட்டாம் பூச்சிகள்........

இடம் பெயர்ந்த இனத்தின்
கடைசி வாரிசான ஒரு குருவி
தன் இரங்கலை
தெரிவித்துக் கொண்டிருந்தது....

பால்வீதி வரை
படர்ந்து கொண்டிருந்தது
மனித இனத்தின் கடைசிக் குரல்
ஒ

மேலும்

என் ஆதி உலகின்
ஆணிவேர் அடிக்கடி
கிளை பரப்பும்
நிச்சலனமற்ற இரவுகளில் ...................
பகலவன் மறைத்த
பேரிருளொளியில்
என் பால்யத்தின் நினைவுகள்
மட்டும்
பிரகாசமாய்..............
உன்னைப்பற்றி
கதைகள் ஆயிரம் கேட்ட எனக்கு
இன்று
ஆயிரமாயிரம் கதைகள்
உன்னிடமிருந்து....................
உன்
சிதறிய சொற்கள்
வானெங்கும் விண்மீண்களாய் ...................
அதன் அர்த்தம் காண
சிறைகள் தகர்த்து
சிறகுகள் தரித்தது
என் எண்ணமெனும் பறவை
ஏகாந்தமாய்..............
முதலில்
சொற்கள் கோர்க்க
எழுத்துக்கள் கற்றேன்
இறுதியில்
நானே எழுத்தாய்
சிதறினேன்
உன் சொற்களில் ..................

மேலும்

ஒவ்வொருமுறையும்
காற்றாய் ஓங்கியொலிக்கும்
தாயின் அழுகுரல்..........

கேட்காமலே கொய்யப்பட்ட
குழந்தைகள்
குரல்வலை நெறிக்கப்பட்டு
தூக்குமேடையில்
அலங்காரமாய்
விற்பனைக்காக..............

மன்றலாய்
ஒருசேர ஒலித்த
அலரலோசையை
அறியா மனமோ
அள்ளிச் சூட்டியது
கடவுளுக்கு.......

இனி யாரிடம்
போய் சொல்லும்
ஆயிரமாயிரம் ஆன்மாக்கள்
தங்கள்
அழுகுரலோசையை ..............

மேலும்

ஒவ்வொருமுறையும்
காற்றாய் ஓங்கியொலிக்கும்
தாயின் அழுகுரல்..........

கேட்காமலே கொய்யப்பட்ட
குழந்தைகள்
குரல்வலை நெறிக்கப்பட்டு
தூக்குமேடையில்
அலங்காரமாய்
விற்பனைக்காக..............

மன்றலாய்
ஒருசேர ஒலித்த
அலரலோசையை
அறியா மனமோ
அள்ளிச் சூட்டியது
கடவுளுக்கு.......

இனி யாரிடம்
போய் சொல்லும்
ஆயிரமாயிரம் ஆன்மாக்கள்
தங்கள்
அழுகுரலோசையை ..............

மேலும்

என் இருப்பின் இரகசியம்
நீ அறிந்த பொழுது
என் ஆன்மா உணர்ந்தது
அன்பின் அலையை .....

உருவமில்லா என்னை
உன்னுலகெனக் கண்டாய்.......

உன்னுயிர் கொண்டே
என்னுயிர் தந்தாய்

உன் நாசிக்காற்று
என் பிண்டம் குடித்த
பிராண வாயு .......

என் சிதைகள் சிலிர்த்தது
உன் குருதி குடித்தே......

இத்தனை சுமையும் உனக்காகத்தான்
உன் உள்லுலகம் சொன்னபொழுது
என் கண்ணீர் வாந்தியானது
உன் மசக்கையில்.....

கல்லுக்கு வலிக்காமலே
சிலை படைத்த சிற்பி நீ.....
கடவுளே படைத்த சிலை நான்.....

காரிருள் தாங்கி காத்திருந்தேன்
என் கடவுள் முகம் காண வேண்டி.....

விடியலின் அடையாளமாய்
ஒலித்தது வலையலோசை...

மேலும்

[ முன் குறிப்பு: வயிற்றேலேயே இறந்து பிறகு பிறந்த குழந்தையைக் கண்டு ஒரு தாயின் குமுறல்களே இந்த கவிதை....]

கடவுளுக்கே மறதி
உடலை மட்டும் படைத்துவிட்டு
உயிர் கொடுக்காமல் விட்டுவிட்டான்

பிறந்த குழந்தை அழுமாம்
நீ பிறந்தவுடன் மற்றவர்கள்தான் அழுதார்கள்

நீ இருக்கமாட்டாயென்று
என் மார்பகத்திற்கு தெரியவில்லை
தாய்ப்பாலைத் தயாரித்துக் கொண்டு
தடுமாறுகிறது

நீ பிறந்ததால்.....
வயிற்றில் கனம் குறைந்துவிட்டது
ஆனால்....
மனதில் கனம் கூடிவிட்டது

எப்படி நீ இறந்தாய் ?
ஏன் என்னை விட்டு பிரிந்தாய் ?

என் கருப்பை உனக்கு
காற்றை அனுப்பவில்லையா ?
நான் கொஞ்சி பேசியது உன்
காதில் விழவ

மேலும்

[ முன் குறிப்பு: வயிற்றேலேயே இறந்து பிறகு பிறந்த குழந்தையைக் கண்டு ஒரு தாயின் குமுறல்களே இந்த கவிதை....]

கடவுளுக்கே மறதி
உடலை மட்டும் படைத்துவிட்டு
உயிர் கொடுக்காமல் விட்டுவிட்டான்

பிறந்த குழந்தை அழுமாம்
நீ பிறந்தவுடன் மற்றவர்கள்தான் அழுதார்கள்

நீ இருக்கமாட்டாயென்று
என் மார்பகத்திற்கு தெரியவில்லை
தாய்ப்பாலைத் தயாரித்துக் கொண்டு
தடுமாறுகிறது

நீ பிறந்ததால்.....
வயிற்றில் கனம் குறைந்துவிட்டது
ஆனால்....
மனதில் கனம் கூடிவிட்டது

எப்படி நீ இறந்தாய் ?
ஏன் என்னை விட்டு பிரிந்தாய் ?

என் கருப்பை உனக்கு
காற்றை அனுப்பவில்லையா ?
நான் கொஞ்சி பேசியது உன்
காதில் விழவ

மேலும்

அன்றாட வாழ்க்கை கனமாக..
அடுத்தடுத்த அடிகள் கவனமாக..

சாக்குபை குப்பைகள் அல்ல அவை..
சில வேளைகளுக்கான உணவுகள்..

குனிந்த உடலை ஓட்டும் எண்ணங்கள்
குவிந்திருப்பது.. பலநாள் கிடைக்காத
பேச்சி கடை மீன்சாப்பாடு மீதோ?!...
பேரனுக்கு உடுப்பு எடுக்கவோ?
மருந்து வாங்கவோ?
மகளுக்குக் கொடுக்கவோ?

தெரிந்த வாழ்வை நிறைவாய் வாழ,
பேரிளம் பெண்ணுக்கு வாழ்த்துக்கள்!

எனது முகநூல்: surya.kmr
போட்டோ:Frontline. in (R. ASHOK, An elderly woman in Madurai carries waste paper to earn her livelihood)
போட்டோ பகிர்வு: Lakshmana Sami S‎ (FB)

மேலும்

வழியாமலே வறண்டு விட்டன
விழியெழுந்த நீரும்
விதைத்தெழுந்தவிருப்பங்களும் ...
சமாதானப் புறாக்களின்
சிறகுகளே சுமக்கிறது-எங்கள்
சின்ன சின்ன ஆசைகளை ....
வழக்கம் போல...
அழுது கேட்டால்
அழுத்தம் கொடுத்தால்
கிடைத்துவிடும் ...
ஆனால்
உன் தூங்கா இரவுகளில்
என் கனவுகள்
தேவையில்லை...
பரவாயில்லை அப்பா
பொங்கலுக்கு பார்த்துக்கொள்வோம்
புதுத்துணி பலகாரத்தை ..
சமாதானப் புறாக்களின்.
சிறகுகளே சுமக்கிறது -எங்கள்
சின்ன சின்ன ஆசைகளை ....
வழக்கம் போல...

பார்த்தீபன் திலீபன்

மேலும்

உன்
சின்ன இதழ் சறுக்கில் சிக்கி
கண்ணக்குழி பிடித்து கரையேறி
காரிருள் கருவிழி கண்டபோதுதான்
உணர்ந்தேன்
சிக்கவில்லை -நான்
சிறை பிடிக்கப்பட்டிருக்கிறேன் என்று .....

பார்த்தீபன் திலீபன்

மேலும்

ஐந்து வயது வரை
அன்னை அரவணைப்பு அவசியம்-என
அவசர சட்டம் இயற்றுங்கள் -இல்லை
கார்ப்பரேட் வாழ்விற்காக
கான்வென்ட் கைதிகளாகிவிடும்.......
முதியோர் இல்லங்களை மூடிவிடுங்கள்
பிரைமரிப் பள்ளிகள் பிரசவிப்பது
தானாக நின்றுவிடும் ..........
உணர்வுகளை உதறிவிட்டு
உரைக்கச் சொல்லித்தராதீர்கள் -கொஞ்சம்
உறவுகளோடும் உலாவவிடுங்கள்...........
ஆதித்யாவும் சுட்டியும்
களவாடிய பொழுதுகளை
ஆசைத் தாத்தா பாட்டியிடம்
அடகு வையுங்கள் ......
ஆசிரியர் தராததை -அவர்கள்
அனுபவம் தரும் ....
புன்னகை சிந்தும் பூக்களுக்கு
புத்தகம் தேவையில்லை-அவர்கள்
கனவுகளை கண்டெடுத்து
காட்சி படுத்துங்கள் ..............
தயவு செய்து
பூ

மேலும்