இருளில் இருந்து
இனி
நம்பிக்கையோடு
புதிய வெளிச்சம்
பிறக்கட்டும்.....!

நேற்று வரை எப்படியோ
இனி இதயத்தில்
நம்பிக்கையோடு
எதிர் கொள்வோம்
வருங்காலத்தை......!

வருடா...வருடம்
வெயிலின் தாக்கத்தால்
குடைகளை சுமந்து
வீதிகளில்
வலம் வந்த பாதங்கள்..
இன்று
வைரஸின் தாக்கத்தால்
வீட்டையே குடையாக்கி
வீட்டுக்குள்
முடங்கிக்கிடக்கின்றன...!

இன்று
சிறகடித்து
பறந்து திரிகிறது
சிட்டுக்குறிவிகள்...
இறகுகள் இருந்தும்
வானில் வட்டமடிக்க
இயலாமல்
காத்திருக்கின்றன
வான ஊர்திகள்......!

மனிதர்களையும்
வாகனங்களையும்
சுமந்து சுமந்து
களைப்படைந்த வீதிகள்
இன்று
ஓய்வெடுக்கின்

மேலும்

இருளில் இருந்து
இனி
நம்பிக்கையோடு
புதிய வெளிச்சம்
பிறக்கட்டும்.....!

நேற்று வரை எப்படியோ
இனி இதயத்தில்
நம்பிக்கையோடு
எதிர் கொள்வோம்
வருங்காலத்தை......!

வருடா...வருடம்
வெயிலின் தாக்கத்தால்
குடைகளை சுமந்து
வீதிகளில்
வலம் வந்த பாதங்கள்..
இன்று
வைரஸின் தாக்கத்தால்
வீட்டையே குடையாக்கி
வீட்டுக்குள்
முடங்கிக்கிடக்கின்றன...!

இன்று
சிறகடித்து
பறந்து திரிகிறது
சிட்டுக்குறிவிகள்...
இறகுகள் இருந்தும்
வானில் வட்டமடிக்க
இயலாமல்
காத்திருக்கின்றன
வான ஊர்திகள்......!

மனிதர்களையும்
வாகனங்களையும்
சுமந்து சுமந்து
களைப்படைந்த வீதிகள்
இன்று
ஓய்வெடுக்கின்

மேலும்

அன்பே
நீ
புதுக்குடை
வாங்கிய பின்
உன்னில்
எத்தனை மாற்றங்கள் ...!

கதிரவன்
விடைபெறும்
மாலையில்
பூங்காவில்
நாம்
இனி பூத்திருப்போம் என்றாய் ....!

பூவாக
நீ
வருவாயென
பூங்கா வாயிலில்
நான்
காத்திருக்க....
நெஞ்சில்
புத்தகங்களை
இறுக
அணைத்து
புள்ளி மானாய்
துள்ளிக்குதித்து
ஓடோடி வந்தாய் ....!

பூங்காவில்
பூக்களிருக்க
புத்தகங்கள்
எதற்கு என்றேன் ...?

இவைகள்
புத்தகங்கள் அல்ல
உன்
இதயம் என்றாய் ...!

அழுத்தமாக
அணைத்துக்கொள்ளதே
மூச்சு
எங்கெங்கோ
முட்டி
மோதுகிறது என்றேன் ...!

நாணப்புள்ளிகள்
வைத்து
வெட்க கோடுகள்
இழுத்து

மேலும்

பசுமை மரங்களின்
மடியில் இலைகளின் மரணங்கள்...!

பூமித்தாயின் மடியில்
வீழ்ந்து கிடக்கும்
இலைகளுக்கு
சருகுகளின் சலசலப்போடு
பூக்கள் நடத்தும் இறுதி மரியாதை...!

மீண்டும் பூப்பூக்க
தன்னம்பிக்கை கிளைகளோடு
நிர்வாணமாய் நிற்கும் மரங்கள்...!

வேடிக்கைபார்க்கும்
உறவுகளாய்
பசுமை மரக்கிளைகளில்
அமர்ந்து கும்மாளமிடும்
ஹனிமூன் பறவைகள்...!

மரங்களுக்கு மட்டுமா
இது
மனிதர்களுக்கும்தான்...!

நான்குபேர் தோள்களில் நான்பயணிக்க
எதிரே
சாம்பிராணி வாசனையோடு
சாமரம் வீசிவரும் ஐயர்
பல்லக்கில் பவனிவரும் கடவுள் ...!

என் மீதும்
பல்லக்கில் கடவுள் மீதும்
கிடக்கும் பூக்க

மேலும்

இமைச்சிறகுகளை
மத்தாப்புகளாய்
சிமிட்டிக்கொண்டு
ஒரு தேவதை
புள்ளிமானாய்
துள்ளிக்குதித்து
ஓடி வருகிறாள் பட்டாசுகள் வாங்க...!

வாலிப இதயங்களில்
பறந்தும்
பூமியில் நடந்தும்
அவள் வருகையில்
ஆயிரம் பட்டாசுகளின்
வான வேடிக்கையில்
துள்ளிக்குதித்து
விளையாடுது வாலிப மனசுகள் ...!

கூந்தலில்
தூரி கட்டி விளையாடும்
மல்லிகை மொட்டுக்களும்
தேவதையின்
முக அழகை ரசிக்க
மதில்மேல் பூனையாய்
காத்துக்கிடக்கிறது
அவள் பளிங்கு தோள்களில் ...!

தேவதையே
உன் தோள்களிலிருந்து
நீ முன்
தூக்கிப்போடும்
கூந்தலோடு
மல்லிகை மொட்டுகளையும்
சேர்த்துக்கொள்
அவைகளாவது
அருகிலிருந்து

மேலும்

கிராமம் இருக்கிறது
தென்றல் தான் இல்லை ....!

ஆலமரத்திண்ணைகள்
அம்மணமாய்கிடக்கின்றன
அமர்ந்து பேசே
ஆட்கள் தான் இல்லை ....!

குளமுண்டு
குட்டைகளுண்டு
குளிப்பாட்ட
மது மட்டுமே உண்டு .....!

வயலும் வரப்புமுண்டு
வானொலியில்
வயலும் வாழ்வுமுண்டு
இங்கு
ரசித்துப்பார்க்க
பசுமை தான் இல்லை ....!

மயிலாட
முயலோட
மான்களும் ஓட ....

குயில்கள் கூவி
காகங்கள் கரைந்து
கிளிகள் பேசி மகிழ்ந்த
எங்கள்
கிராமத்து நந்தவனத்தில்
இன்று
மனிதன் மட்டுமே
தள்ளாடி தள்ளாடி
நடை பழகுகிறான் .....!

முகங்கள் இருக்கிறது
முகவரிகள் தான் இல்லை ....!

அந்நிய தேசத்தில்
அகதிய

மேலும்

நீ வைத்த
கருவாட்டுக் குழம்பில்
காதல் வாசம்.......!


**

உன் ரயிலில்
நான் சக பயணி.
என் ரயிலில்
நீயே பயணி..!


**

அதிகாலை கூந்தல் முடிச்சில்
சிக்கிக்கொண்ட என் மீசையை முறுக்கும்
அவளோடு நான் காதல் வசம்.
அது அவ்வளவும் மோக வாசம்.

**

பசிப்பது போல
வலிக்கிறது உன் நினைவு.

**

எனக்கான வாழ்க்கையில்
திரைக்கதையை நீ எழுதாதே..!
உனக்கான கதையை
நான் எழுதமாட்டேன்...!

**

என் நூலகத்தில்
நீ வாசிக்கப்பட்ட புத்தகம்.

**
என் தலையெழுத்து
ஓர் அந்தரங்க கவிதை

**

ஒரு தனியறை
ஒரு மேஜை
ஒரு பேனா
ஒரு நாள்
ஒரு நான்
ஒரு கவிதை
ஒரு வாக்குமூலம்
ஒரு மரணம்

***

உன் இதழ்

மேலும்

வானத்தின் மறுபக்கம்
நீளமாகப் பாய்கின்றக்
கனவுக்குதிரைகளின் கால்களில்
கடிவாளம் இடமுடிவதில்லை.

பூமியைப்போல் புராதனம் மிக்க
வேற்றுக்கிரகமொன்றில்
எப்போதோ வாழ்ந்திருந்த
தடயங்களை தேடி விரைகின்றக்
கனவுக்குதிரைகளின் நித்திரை பாதைகளில்
கட்டாயத் தடைபோட முடிவதில்லை.

இலட்சியமில்லாமல் போராடத்தொடங்கி
லத்தி அடிவாங்கி காயப்பட்ட
அப்பாவிகளைப் போலவே
வெற்றியை மட்டும் தேடி விரைகின்ற
கனவுக் குதிரைகளை அடக்குவதென்பதில்
ஜல்லிக்கட்டுக்கான பீட்டாவைபோல
இன்னொன்று முளைத்துவிடாத
அவதானத்துடன் சீறிப் பாய்கின்றன
அவைகள்.

மரணமென்னும் முற்றுப்புள்ளி
வாழ்க்கைக் கவிதைக்கு வைத்த
முன்னொரு

மேலும்

​​பொங்கி எழுந்ததும் நாடகம் அல்ல
பொறுமைக் காத்ததும் பொய்மை அல்ல
கடலெனத் திரண்டதும் காசுக்காக அல்ல
உரிமைக்குப் போராடியதும் சுயநலம் அல்ல
பெண்கள் பெருகியதும் அழைப்பால் அல்ல
குரல்கள் ஒலித்ததும் திரைமறைவில் அல்ல
உணர்ச்சிப் பெருக்கும் கற்பனையானது அல்ல
உலகத்தமிழர் இணைந்தது காட்சிக்காக அல்ல !

அரசுகள் பணிந்ததும் இதுபோன்று அல்ல
நாட்டையே உலுக்கியதும் நடந்தது அல்ல
உலகமே வியந்து நோக்கியதும் அல்ல
உள்ளங்கள் அதிர்ந்ததும் பொய்யும் அல்ல
இனமானம் காத்ததில் தோல்வியே அல்ல
தன்மானம் இழந்தவர்கள் தமிழரே அல்ல !
முடிவல்ல இதுதான் ஆரம்பம் அறிந்திடுக
நாளையத் தலைவர் இவர்களில் ஒருவரே !

( அல்ல

மேலும்

ஆனி வரை
விதைகள் சேகரித்து
விதைத்து மகிழ்ந்த
ஆடிப்பட்டமும்
அறுந்த பட்டமாய்
காணாமல் போயிற்று ....!

மழை வருமென
விதைத்த கொஞ்சமும்
குற்றுயிராய் தவித்து கிடக்கிறது ...!

ஐப்பசியும் கார்த்திகையும்
அடை மழைக்கு
விடுமுறை கொடுத்து
விடைபெற்று சென்று விட்டது ....!

மார்கழியிலாவது
பனியோடு மழையும்
வருமென காத்திருந்த
உழவனின் விழிகளுக்கு
கண்ணீரே பரிசாயிற்று .....!

பொங்குகிற
பொங்கல் பானையாய்
உழவனின் உள்ளம்
கொதித்து கிடக்கையில்
எப்படி சொல்லுவேன்
உழவனுக்கு வாழ்த்து,,,?

மேலும்