இறைவா என்று வணங்கிடத்தான் நினைக்கிறேன்
இறைநிலை தெரியாமல் கண்மூடி வணங்க, மனமற்று போகின்றேன்.

என்னுள் இருக்கும் அனைத்தையும் ஆராயச் செய்தாய் இறைவா,
உன்னை நானும் எங்கென ஆராய்வேன்,

நீ இல்லை என்பது எந்த ஆராய்ச்சியாரின் கூற்றோ
இருக்கிறாய் என்பது எந்த ஆன்மிகவாதியின் கூற்றோ
நான் அறியேன்

உன்னையும் என்னை அறியச்செய்வாய் என்னையும் மனிதனென்று உலகில் வாழச்செய்வாய்...
-அருள்

மேலும்

காமம் கண்டு காய்ந்தனவோ!
உயிரின் துகள் உயிர்கொல்லி ஆகுமெனின் காமம் என ஆகாது நண்பா...

துணையின் தலையசைவில் பூக்கும் உயிர்ஜீவி உனையும் மனிதனாக்கும்

கானகத்தே ஆணகம் காணலாகுமெனில் கண்ணே காதல் என்றோ காமம் என்றோ
பிரித்துறைத்தல் முடியாது

தேடிய துணை உனை தேவதையாய் பார்க்கவேண்டாம் தேவரடியாள் என்று ஆக்காமல் வாழ்ந்துவிட்டால் போதும் வாழ்க்கை உனக்கானதாக இருக்கும்

உடல்பசி உயிர்பசியாக மாறுமெனில்
அது பரிணாம வளர்ச்சியல்ல
மனிதனாக வாழும் அரக்கர் குணம்

காமம் அழகானது காமம் தவறாதே ஆசைக்கு இசைந்தால் அடிமையாக வாழக்கூடும்

வாழ்க்கை தெளிவான பாதையைக் காட்டும் வாழ்ந்து காட்டு
வாழ்த்துகள்...

மேலும்

எனக்கும் ஆசைகள் தான்
நீ வாழ்ந்து கழித்த நிகழ்வுகளை எல்லாம் நானும் காணலாகாதா?

கண்ணில் தோன்றிய சில கனவுகள்
என் எதிர்காலம் பார்த்த கண்ணாடி எல்லாம் என் கண்முன்னே உடைத்து நொறுக்கியதை கண்டேனே
உன் போல் நானும் வாழ்ந்திடல்க்கூடாதா?

தெரிந்து செய்தாயோ!
தெரியாமல் செய்தாயோ! நின்றன்
செய்தொழில் பாவமன்றோ?
நானும் வாழ்ந்தொழியக் கூடாதா?

எனக்கும் மனமுண்டு
எனக்குள்ளும் இன்பம் தும்பம் இரண்டும் உண்டு
அவையெல்லாம் உன்னிடத்தே பகிர்ந்தேனே! நானும் உன்போல் வாழ்ந்திடல் கூடாதா?

எதில் தோற்றுப் போனாலும்
எனைத் தேற்ற நீயிருந்தாய்
என்றெண்ணியே வாழ்ந்தேனே
உன் போல்
நானும் வாழ்ந்திடக்கூடாதா?

மேலும்

நீ பார்க்கும் உலகை விட்டுவிட்டு
உனைப் பார்க்கும் உலகைத் தேடு
கிட்டப் பார்வை எட்டப் பார்வை நோயில்லாப் போதினிலும் உன் பார்வை உந்தன் இலக்கை மறைந்தது ஏனோ?
கண்பார்வை கனவுப்பாதை பார்க்காவிடில் நம்பார்வை ஆசையெனும் குறுவட்டப் பாதைக்குள்ளே பேரோட்டம் ஓடுமடா, அமைதியான வாழ்வுதன்னை அசையாமல் தேடாதே! ஓய்வுகாலம் வந்தாலும் அமைதி உன்னை நாடாதே! ஓடும் வாழ்க்கை உன்னோடு நடைபயிற்சி கொள்ளாது! உன் வாழ்க்கை உன் கையில், நீ
ஓடுவதையும் ஒதுங்குவதையும்
உன் தேடலே நிச்சயிக்கும். நானென்னசொல்வது நீயென்ன வாழ்வது
உன்வாழ்க்கை உன்கையில்
பாதை மட்டும் மாறாதே! என் தோழா மற்றவை உன்னைவிட்டு போகாதே!!!

மேலும்

பாலைவனத்திலும் பூக்களுண்டு
பாவை அணைத்திடும் பணியுமுண்டு
முள்ளுடை கள்ளிக்கும் கனிகளுண்டு
கல்லுடை மனதிற்கும் காதலுண்டு
காவிரி காண மறுப்பதினால் காய்ந்தவையெல்லாம் பாலைவனம் தான்

கனகம் தேடும் காளையரில் காண்பவையெல்லாம் காமமடி
குனகம் பாரும் உலகினிலே
நானும் யாருமற்ற நரகத்திலே...
தனிமைச் சுடும் போதினிலே
கவிதை தந்த ஆதரவில்
கவலை மறந்து போகிறேனே....

மேலும்

Agambavam enra sollai pirittu ezhudu

மேலும்

தங்கமே
உனை நான் தவறவிடமாட்டேனே..
பொங்கும் புன்னகையை
உனக்காய் நான் அள்ளித்தருவேன்...
போகும் பாதையிலும்
உன் பாதம் தேடிச்செல்வேன்...
பொன்னும் கண் முன்னே
பாவையென நின்றிருப்பின்
மின்னும் உன் பார்வைதனில்
மயங்கியே நானிருந்தேன்...
தின்னும் கனவினிலும்
தீதாம் கலவி என்றேன், ஆயினும்
எனை தீண்டிய பொழுதெல்லாம்
உனை வேண்டியே நானிருந்தேன்..
விண்ணை விலகிநிற்கும்
கரைந்துவிட்ட வெண்நிலவும்
கண்ணே, கலங்காதே
உன்னை நானும்
விலகிச்செல்லமாட்டேனே
மண்ணுள் மடிந்தாலும்
மின்னல் விழும் மரமாய்
இருந்தாலும்
உன்னுள் நானிருப்பேன்...
உனை விடமாட்டேனே!!!
எனை கொன்று தீர்த்தாலும்...
உனைவிடமாட்டேனே

மேலும்

அன்றொரு நாள்
கீழ்வானில் எழுந்தவன்
தன் சுடர்விழிப் பார்வைகளால்
கொஞ்சம் சுட ஆரம்பித்த நேரம்
ஓர் ஓட்டு வீட்டின் எதிர் சாலை ஓரம்
சிறு தூரத்தில்
மழைதரும் கார்முகில்
இப்ப வருமோ? எப்ப வருமோ? என்று
வான் பார்த்த நிலம்போல்
நான் காத்திருந்தேன்.,

அவ்வழி வந்தவர்களில்
எனை அறிந்தோர்
ஏன்? இங்கே என்று
தொல்லை செய்து நகர்ந்தார்கள்
அறியாதோர்
நமக்கு ஏன்? தொல்லை என்று
எனைக் கடந்தார்கள்.,

எங்கோ? ஓர் இடத்தில்
மழை வரப் போவதை
என் தேகத்திற்கு
விசிறி வீச வந்த தென்றல்
குளிர்வழி
ஒரு குறுஞ்செய்தி அனுப்பியது
வானம் என்ற தபால்காரன்
ஒலி, ஒளி அஞ்சல்களை
எடுத்துக் கொண்டு
பூமியோடு சேர்த்து எனக்கும் சேர்த்தான்.,

இதுபோல் எனக்கு

மேலும்

சோலையில் இருப்பது மலர்
சேலையில் இருப்பவள் மலர்

தலையில் சூடுவது
தலைவியாக சூடுவது

மலருக்கு சிறு ப்பூ அழகு
மலருக்கு சிரிப்பு அழகு

தேன் ஈ சுற்றினால்
அது மலர்
ஆண் ஈ சுற்றினால்
அவள் மலர்

பன்னீர் சிந்துவது
கண்ணீர் சிந்துவது

கனியாவது
கன்னியாவது

இருவருக்கும் உண்டு
மணம்.

இருவரின் முகவரியும்
இதழே

இருவரின் பெயரும்
பூவை

இருவருக்குமே ஆதாரம்
கொடியிடை

இருவரும் விரும்புவது
மாலை

இருவருக்கும் சொந்தம்
அழகு

இருவரின் முகங்களும்
மலர்கிறது
கதிரவனின் வருகை

இருவரும் பிறரால்
பறிக்கப்படுபவர்கள்

மேலும்

நினைவுக்கும் பெரும்
வலிமை உண்டு/
நடத்தி முடி அதனைச்
செயலாய்க் கொட்டு/

கற்பனையில் எத்தனையோ
நித்தமும் தோன்றும்/
அத்தனையும் வெற்றிக் கனி கொடுப்பதில்லை/

முயற்சியும் வீழ்ச்சி
காண்பதுண்டு/
வீழ்ந்தவன் எழுந்து
வெல்வதும் உண்டு/

சக்திக்கு மீறிய
ஆசைகளை வளர்ப்பதும்/
நிறைவேற்ற முடியாமல்
நின்று தவிப்பதும்/

மானிடப் பிறவியின்
கொள்கையில் ஒன்று/
நித்தமும் நினைவுகள்
நிகழ்வுகளானால் /
இறைவனை மனம்
மறந்திடும் என்றும்/

மேலும்

சித்திரை மாதந்தனில்
சிந்தையும் குளிர்ந்ததோ !
நித்திரைப் பொழுதினில்
நித்தமும் சொப்பனமோ !

கனவில்வந்த காதலனும்
கட்டியணைக்க வாரானோ !
தீட்டியுள்ள திட்டங்களும்
தீஞ்சுவையாய் இனிக்குமோ !

ஆலிங்கனம் புரிந்திடதான்
ஆழ்மனதும் துடிக்கிறதோ !
ஆறப்போட மனமின்றி
ஆசைகளும் கூடுகிறதோ !

தவித்திடும் உன்நெஞ்சம்
தணிந்ததும் துள்ளிடுமோ !
உறக்கத்தில் வந்தவனும்
உன்னவனாய் மாறுவானோ !

பழனி குமார்
09.05.2020

மேலும்

இளமை தூக்கி எரிந்த கல் நான்,
வறுமை வளர்த்தெடுத்த மரம் நான்,
சோகம் சோதித்த இன்பம் நான்,
தனிமை தத்தெடுத்த சமுகம் நான்,
நான்,

பனி போர்த்திய பாறையிலும்
அனல் கொலுத்தும் பாலையிலும்
புனல் இல்லா போதினிலும்
புல்வெளி மீதினிலும்
பொழுதைப் போக்கி போகின்ற
மதிகெட்ட மானிடரில்
நானும் பல கனவின்
பொதி மூட்டையாகின்றேன்.

பிரிந்த காதல், -அதில்
எரிந்த இதயம்,
கல்லூரி காலம்,
கண்ணில் வரும் கனவு,
பள்ளிப் பருவம்,
பாதை தந்த பயிற்சி,
யாவும் எந்தன் மனதில்
எளளிநகைத்து போகயிலே

உற்றவர் உறவினர்
உயிர்விடும் போதினிலும்
பெற்றவள் மூப்பினிலும்
என் தங்கை வலைகாப்பினிலும்
என் பங்கென்றே பணமொன்றே வாழுதடா...
என்ன பாவம் செய்தேனோ

மேலும்